Το έργο διαδραματίζεται στο Κονέκτικατ, στο σπίτι του σέμπρου (ενοικιαστή γης) Φιλ Χόγκαν, απ` το μεσημέρι κάποιας μέρας, στις αρχές του Σεπτέμβρη 1923, ως τα ξημερώματα της επομένης. Το σπίτι δεν είναι, για να το πούμε απλά, κανένα σπουδαίο δείγμα αρχιτεκτονικής της Νέας Αγγλίας -τόσο τέλεια τοποθετημένο στο φυσικό του περιβάλλον ώστε να φαντάζει ως αρμονικό τμήμα του τοπίου, ριζωμένο στη γη- μα έχει "εμφυτευτεί" στην τωρινή του θέση και την εποπτεύει. Ένα πράμα παλιοκαιρισμένο, φτιαγμένο με τάβλες, σαν κουτί, με σανιδένια στέγη και καπνοδόχο από τούβλα, προεξέχει κάπου ένα μέτρο επάνω απ` το έδαφος με στρώματα από καδρόνια. Υπάρχουν δυο παράθυρα στο κάτω πάτωμα απ` αυτή την πλευρά του σπιτιού που βλέπει μπροστά, κι ένα παράθυρο στο πάνω πάτωμα. Τα παράθυρα αυτά δεν έχουν παντζούρια, κουρτίνες, ή στορ. Τουλάχιστον ένα τζάμι λείπει απ` το καθένα, και τη θέση του έχει πάρει ένα τετράγωνο χαρτόνι. (...) Το χειρότερο σ` αυτό το σπίτι είναι ότι, στα δεξιά του, έχει προστεθεί εκ των υστέρων ένα μονόροφο δωμάτιο. Κάπου δώδεκα πόδια μάκρος και έξι ύψος, το δωμάτιο αυτό, που είναι η κρεβατοκάμαρα της Τζόσι Χόγκαν, είναι φανερό ότι φτιάχτηκε απ` τους ίδιους τους ένοικους. Οι τοίχοι του κι η γερτή στέγη του είναι καλυμμένα με πισσόχαρτο, ξεθωριασμένο στο χρώμα, που έχει πάρει μια σκούρα γκρίζα απόχρωση. (...)
Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, από τους πλέον σημαντικούς του εικοστού αιώνα, ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1936) και τέσσερις φορές με το βραβείο Πούλιτζερ για τα έργα: "Beyond the horizon" (1920), "Anna Christie" (1922), "Strange Interlude" (1928), "Long day΄s journey into night" (1957).
Τρίτος γιος του Τζέιμς Ο΄ Νηλ, διάσημου ηθοποιού της εποχής, και της Έλλα Κουίνλαν, γεννήθηκε σε ξενοδοχείο του Μπροντγουέι και έζησε τραυματικά παιδικά χρόνια, γεγονός που επηρέασε τόσο την προσωπική του ζωή όσο και το έργο του.
Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, αποβλήθηκε και δεν επέστρεψε ποτέ. Εργάστηκε ως κλητήρας στη Νέα Υόρκη, έφυγε ως χρυσοθήρας στην Ονδούρα και ταξίδεψε ως ναύτης με εμπορικά πλοία, αποκομίζοντας γνώσεις και παρατηρήσεις ιδιαίτερα χρήσιμες στη σκιαγράφηση των ηρώων του. Αποφασισμένος να αφοσιωθεί στη συγγραφή θεατρικών έργων, εγκατέλειψε την περιπλάνηση και παρακολούθησε τα σχετικά μαθήματα που πρόσφερε το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Το σύνολο του έργου του κατατάσσεται σε τρεις περιόδους: στην πρώιμη ρεαλιστική περίοδο, με διακριτές τις εμπειρίες από την προσωπική του περιπλάνηση· στην εξπρεσιονιστική, που αρχίζει το 1920, με διακριτές τις επιρροές του συγγραφέα από ιδέες φιλοσοφικές του Νίτσε, ψυχαναλυτικές του Φρόυντ και του Γιούγκ, και δραματουργικές του Στρίντμπεργκ· και, τέλος, στην ώριμη ρεαλιστική περίοδο, με βαθιές επιρροές από τους Έλληνες τραγικούς. Τα έργα της τελευταίας περιόδου, διαποτισμένα από την τραγική αίσθηση της ζωής και την τραγικότητα της ζωής του ίδιου του συγγραφέα, συνιστούν, σύμφωνα με τους κριτικούς, τα μεγάλα έργα του μεγαλύτερου Αμερικανού δραματουργού.
Στο ελληνικό κοινό τα μεγάλα έργα του Ο΄ Νηλ έγιναν γνωστά, κυρίως, με την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή, όπως ακριβώς και το "Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα" ("Long day΄s journey into night").
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
