Η θεματολογία της ποιητικής αυτής συλλογής σχετίζεται κυρίως με την φίμωση των εθνικών ιδεών και την επαναφορά των εθνικών ιδανικών. Επίσης ασκείται πολιτική και κοινωνική κριτική τόσο προς τον λαό όσο και προς τους κρατούντες και καταγγέλλεται η αριστερή διανόηση. Τέλος γίνονται αναφορές στις αδυναμίες της πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας του εθνικού χώρου.

Στην τεχνοτροπία των ποιημάτων κυριαρχεί ο ρομαντισμός, χωρίς να λείπει ο συμβολισμός, ο κλασικισμός και σε λίγες περιπτώσεις το αισθητικό ρεύμα του μαγικού ρεαλισμού. Στην μετρική η πλειονότητα των ποιημάτων εμφανίζει κατανομή σε στροφές ισάριθμων στίχων. Ακολουθούνται παραδοσιακά μέτρα όπως ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος με ομοιοκαταληξίες, αλλά επιχειρείται και η ανασύσταση αρχαίων δίστιχων ελεγειών και επιγραμμάτων.

Η γλώσσα παρουσιάζει μορφική ποικιλία με την χρήση απλής και λόγιας δημοτικής. Η τελευταία κυριαρχεί και συνοδεύεται σε αρκετά ποιήματα με τύπους καθαρεύουσας και αρχαΐζουσας.