Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789609535809
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Μια από τις κυρίαρχες αφηγήσεις της κρίσης είναι η αφήγηση των χρεοκοπημένων κρατών που γονατίζουν, υποκύπτοντας στα καπρίτσια των αγορών, και υποχρεώνονται σε θεραπείες λιτότητας. Το αναμφισβήτητο βασίλειο του φιλελευθερισμού είναι ταυτόχρονα εκείνο της επιχειρησιακής λογικής. Αρκεί να δείξουμε τις σπατάλες του κράτους για να αποδείξουμε την αναγκαιότητα της `μεταρρύθμισης`, συνώνυμου των περικοπών και των αποκρατικοποιήσεων. Η επιχειρηματολογία ακλόνητη, τα συμπεράσματα που συνάγονται απολύτως πειστικά, ξεχνάμε όμως ότι προϋποθέτουν ένα λογικό άλμα: το κράτος δεν είναι επιχείρηση. Η δύναμη της ιδεολογίας είναι να παρουσιάζει σαν αυτονόητο κάτι που σε καμία περίπτωση δεν είναι. Γι` αυτό και η πιο ισχυρή ιδεολογία είναι εκείνη που παρουσιάζει τον εαυτό της ως μη ιδεολογία.
Τα κείμενα του τόμου προέρχονται από το συνέδριο `Το ελληνικό σύμπτωμα`, που οργανώθηκε στο Πανεπιστήμιο Paris 8, στο Παρίσι, τον Γενάρη του 2013. Συναντήθηκαν στοχαστές από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, στην πλειοψηφία τους φιλόσοφοι, αλλά και οικονομολόγοι, ιστορικοί, άλλα μέλη της κοινότητας των `ανθρωπιστικών επιστημών`, όπως και καλλιτέχνες. Ένα ανομοιογενές μείγμα, που ελπίζαμε ότι μπορεί να επιδράσει στον ίδιο το χαρακτήρα του συνεδρίου, αλλά και του παρόντος τόμου.
Ο όρος σύμπτωμα στον τίτλο, που διαλέχτηκε για να μας τσιμπήσει, σαν σωκρατική μύγα, μεταφέρει ένα ειρωνικό στοιχείο αναφορικά με όλον αυτό τον κυρίαρχο λόγο της πολιτικής ιατρικοποίησης. Σε καμία περίπτωση το ζητούμενο δεν ήταν να αντικαταστήσουμε τους τεχνοκράτες ειδικούς, συνταγογραφώντας καινούριες -εναλλακτικές!- θεραπείες για τους λαούς. Από την άλλη, αν η ειρωνεία παραπέμπει σε ένα είδος άρνησης ή κριτικής, και επομένως και η απόκριση των κειμένων, ήταν όχι απλώς μια κατηγορία-καταγγελία της εφαρμοζόμενης `θεραπείας` αλλά και μια απάντηση, η διατύπωση μιας άλλης ιδέας για την υγεία και η ανάληψη ευθύνης γι` αυτήν.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Κώστας Δουζίνας είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ του Νομικού Τμήματος του London School of Economics. Είναι τακτικός καθηγητής της Νομικής και Κοσμήτορας της Σχολής των Ανθρωπιστικών Σπουδών και Τεχνών του Birkbeck College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Middlesex και Lancaster και υπήρξε από το 1992 ιδρυτικό μέλος της Νομικής Σχολής του Κολλεγίου του Birkbeck. Υπήρξε Πρόεδρος της Σχολής από το 1996 έως το 2002 και επικεφαλής των προέδρων όλων των Νομικών Σχολών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου την περίοδο 1999-2000.
Ο Κώστας Δουζίνας υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, των Παρισίων, της Θεσσαλονίκης και της Πράγας, του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, της Νομικής Σχολής Καρντόζο, του Πανεπιστημίου Γκρίφφιθ και του Πανεπιστημίου του Πεκίνου. Διευθυντής του ακαδημαϊκού περιοδικού "Law and Critique: International Journal of Critical Legal Thought".
Σημαντικότερα έργα του: "Postmodern Jurisprudence", "Justice Miscarried", "The Legality of the Contingent", "Ο λόγος του νόμου", "Law and the Image", "Critical Jurisprudence", "Human Rights and Empire", "Adieu Derrida" (2006).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιάννης Σταυρακάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Στις κυριότερες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνεται, εκτός του "Lacan and the Political" (Routledge, 1999), και η μονογραφία "The Lacanian Left" (Edinburgh University Press/SUNY Press, 2007). Έχει ακόμη συνεπιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "Φύση, κοινωνία, πολιτική" (Νήσος, 1997), "Discourse Theory and Political Analysis" (Manchester University Press, 2000) και "Lacan & Science" (Karnac Books, 2002), ενώ είναι εκ των συγγραφέων της μελέτης "Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των τρελών αγελάδων: διακινδύνευση και αβεβαιότητα" (Νεφέλη, 1999).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Antonio Negri γεννήθηκε στην Πάντοβα το 1933. Έγινε καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 υπήρξε από τα ηγετικά στελέχη της Εργατικής Εξουσίας και της Εργατικής Αυτονομίας και από τους πιο διάσημους θεωρητικούς του κινήματος της Αυτονομίας. Το 1979 συνελήφθη και κατηγορήθηκε, χωρίς επαρκή στοιχεία, για τρομοκρατική δράση -ακόμη και ως εγκέφαλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών- και καταδικάστηκε τελικά σε 30 χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή σε δύο φόνους. Το 1983 διέφυγε στη Γαλλία, όπου, προστατευμένος από τον κίνδυνο της απέλασης χάρη στο "δόγμα Μιτεράν", δίδαξε στο Πανεπιστήμιο VIII του Παρισιού και στο College International de Philosophie, κοντά στον Ντεριντά, τον Φουκώ και τον Ντελέζ. Το 1997, μετά από συμφωνία που μείωσε την καταδίκη του στα 13 χρόνια, επέστρεψε στην Ιταλία για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του. Πολλά από τα σημαντικότερα έργα του γράφτηκαν στη φυλακή. Μετά την αποφυλάκισή του το 2003, ζει στη Βενετία και στο Παρίσι μαζί με τη γαλλίδα φιλόσοφο Judith Revel. Στο εκτενέστατο συγγραφικό έργο του, σημαντικό μέρος του οποίου είναι γραμμένο στη φυλακή, ανήκουν τα βιβλία: "Stato e diritto nel giovane Hegel" (1958), "Stato e politica" (1970), "Proletari e stato: per una discussione su autonomia operaia e compromesso storico" (1976), "Il dominio e il sabotaggio : sul metodo marxista della trasformazione sociale" (1978), "Marx oltre Marx : quaderno di lavoro sui Grundrisse" (1978), "Dall΄operaio massa all΄operaio sociale : intervista sull΄operaismo" (1979), "Il comunismo e la guerra" (1980), "L΄anomalia selvaggia: saggio su potere e potenza in Baruch Spinoza" (1981), "Diario di un΄evasione" (1985), "Il potere costituente: saggio sulle alternative del moderno" (1992), "Kairοs, alma venus, multitudo" (2001), "Il ritorno: quasi un΄autobiografia" (2003).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αλαίν Μπαντιού γεννήθηκε το 1937 στο Μαρόκο. Ως φιλόσοφος ανέπτυξε ζωηρό ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και την τυπική λογική. Ως συγγραφέας είναι δύσκολο να ταξινομηθεί. Ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 δημοσιεύοντας μυθιστορήματα, τα οποία ακριβέστερα θa περιγράφονταν ως "εκτεταμένα ποιητικά πεζά". Στη συνέχεια εγκαταλείπει τη λογοτεχνία της "μυθοπλασίας" για να αφοσιωθεί στη λογική και τη φιλοσοφία. Την ίδια εποχή η πολιτική καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ζωής του και της κριτικής σκέψης του. Λαμβάνει ενεργό μέρος στα γεγονότα του Μάη του ΄68, παθιασμένος από τη μαοϊκή Κίνα, και ασχολείται επίσης με τις διάφορες μορφές του εργατικού κινήματος. Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Antoine Vitez, ο οποίος σκηνοθέτησε την "Echarpe rouge". Έχει γράψει πολλά δοκίμια για το θέατρο που δημοσίευσε στο "Rhapsodie pour le theatre" και στο "Beckett, l΄increvable desir". Είναι επίσης διευθυντής προγράμματος στο College International de Philosophie. Το πολύπλευρο φιλοσοφικό έργο του συμπυκνώνεται στο βιβλίο του "L΄etre et l΄evenement", που κυκλοφόρησε το 1988. Tα τελευταία χρόνια έχει εντείνει τη θεατρική του δραστηριότητα. Aπό το 1994, που ανέβηκε στο Φεστιβάλ της Aβινιόν το έργο του "Ahmed le subtil ou Scapin 84", συνεργάζεται με τον Christian Schiaretti και την Comedie de Reims. Aκολούθησαν οι παραστάσεις "Ahmed philosophe", "Ahmed se fache" και τέλος, "Les Citrouilles", που βασίζεται στους "Βατράχους" του Αριστοφάνη. Επιστρέφει το 1997 στο χώρο της μυθιστορηματικής πρόζας με το βιβλίο "Calme bloc ici-bas", το οποίο έχει ως σημείο εκκίνησης τους "Άθλιους" του Ουγκώ. Δίδαξε επί τριάντα χρόνια, ως λέκτορας και στη συνέχεια ως καθηγητής, στο Πανεπιστήμιο Paris-VIII (πειραματικό πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε αμέσως μετά τον Mάη του ΄68). Σήμερα είναι διευθυντής του Tμήματος Φιλοσοφίας της Ecole Normale Superieure.
Bιβλία φιλοσοφίας :
- "Le Concept de modele", 1969
- "Theorie du sujet", 1982
- "Peut-on penser la politique?", 1985
- "L΄etre et l΄evenement", 1988
- "Manifeste pour la philosophie", 1989
- "Le nombre des nombres", 1990
- "Conditions", 1992
- "L΄ethique. Essai sur la conscience du Mal", 1993
- "Deleuze, la clameur de l΄etre", 1997
- "Saint-Paul. La fondation de l΄universalisme", 1997 ("Aπόστολος Παύλος ή Η ίδρυση της oικουμενικότητας")
- "Abrege de metapolitique", 1998
- "Court traite d΄ontologie transitoire", 1998
- "Petit manuel d΄inesthetique", 1998
- "Le siecle", 2005
- "Logiques des mondes"
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Ετιέν Μπαλιμπάρ (γεν. 1942) είναι από τους γνωστότερους πολιτικούς στοχαστές του καιρού μας. Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris X-Nanterre και καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Τη δεκαετία του 1960 συμμετείχε στην ομάδα του Λουί Αλτουσέρ, στην προσπάθεια για ανανέωση του μαρξισμού και των κοινωνικών επιστημών. Δημοσίευσε πολυάριθμα βιβλία, με επίκεντρο την πολιτική φιλοσοφία και τα προβλήματα της σημερινής Ευρώπης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Χριστόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει από το 2000.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντάσσονται στο πεδίο της πολιτειολογίας και των δικαιωμάτων και εστιάζουν στην ιδιότητα του πολίτη, τη μετανάστευση, τη λογοκρισία και τις μειονότητες.
Είναι ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ). Την περίοδο 2003-11 υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Από το 2016, είναι πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαρία Κακογιάννη σπούδασε φιλοσοφία στο ΑΠΘ και είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας του πανεπιστημίου Paris 8. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια Paris-Dauphine, Paris 8 και Paris Diderot. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με διαδραστικά εργαστήρια σε καλλιτεχνικά ιδρύματα, φεστιβάλ, αλλά και με εναλλακτικές δομές αλληλεγγύης και δράσης. Το δοκίμιό της De la victimization (Περί θυματοποίησης) κυκλοφόρησε με πρόλογο του Γάλλου φιλόσοφου Αλαίν Μπαντιού (L’ Harmattan, 2012) και ακολούθησε η έκδοση Entretien Platonicien (Πλατωνική συζήτηση), ένας διάλογος της Κακογιάννη με τον Μπαντιού αναφορικά με την πρόσληψη του Πλάτωνα στη σύγχρονη φιλοσοφία, αλλά και σκέψεις γύρω στην πολιτική, στον ρόλο του δασκάλου και στη χειραφέτηση (Lignes, 2015). To 2017 εξέδωσε τη μελέτη Printemps précaires de peuples (Η επισφαλής άνοιξη των λαών), η οποία αναφέρεται στα κινήματα των πλατειών (Divergences). To 2014 επιμελήθηκε τη συλλογική έκδοση των κειμένων με τίτλο Το ελληνικό σύμπτωμα (εκδόσεις Νήσος). Το Μεθυσμένο τοπίο είναι το πρώτο της βιβλίο που κυκλοφορεί στα ελληνικά (πρωτοδημοσιεύτηκε στα γαλλικά το 2019 από τις εκδόσεις Hippocampe).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαρία Κακογιάννη σπούδασε φιλοσοφία στο ΑΠΘ και είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας του πανεπιστημίου Paris 8. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια Paris-Dauphine, Paris 8 και Paris Diderot. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με διαδραστικά εργαστήρια σε καλλιτεχνικά ιδρύματα, φεστιβάλ, αλλά και με εναλλακτικές δομές αλληλεγγύης και δράσης. Το δοκίμιό της De la victimization (Περί θυματοποίησης) κυκλοφόρησε με πρόλογο του Γάλλου φιλόσοφου Αλαίν Μπαντιού (L’ Harmattan, 2012) και ακολούθησε η έκδοση Entretien Platonicien (Πλατωνική συζήτηση), ένας διάλογος της Κακογιάννη με τον Μπαντιού αναφορικά με την πρόσληψη του Πλάτωνα στη σύγχρονη φιλοσοφία, αλλά και σκέψεις γύρω στην πολιτική, στον ρόλο του δασκάλου και στη χειραφέτηση (Lignes, 2015). To 2017 εξέδωσε τη μελέτη Printemps précaires de peuples (Η επισφαλής άνοιξη των λαών), η οποία αναφέρεται στα κινήματα των πλατειών (Divergences). To 2014 επιμελήθηκε τη συλλογική έκδοση των κειμένων με τίτλο Το ελληνικό σύμπτωμα (εκδόσεις Νήσος). Το Μεθυσμένο τοπίο είναι το πρώτο της βιβλίο που κυκλοφορεί στα ελληνικά (πρωτοδημοσιεύτηκε στα γαλλικά το 2019 από τις εκδόσεις Hippocampe).
