Στο ανά χείρας έργο επιχειρείται με επιτυχία η νομική και ιστορική εμβάθυνση των αρμοδιοτήτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Ανώτατου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου της χώρας μας. Με το έργο του ο συγγραφέας δικαιολογεί απόλυτα τον στόχο του θεσμικού ρόλου του Ελεγκτικού Συνεδρίου: τη διαχρονική του ανάδειξη και ανάδυση στο δημοσιονομικό περιβάλλον.
Η οργάνωση και οι αρμοδιότητες του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η ένταξή του κατά το Σύνταγμα στα ανώτατα δικαστήρια της χώρας και εντέλει τα αποτελέσματα της μακρόχρονης λειτουργίας του αναδεικνύουν το Ελεγκτικό Συνέδριο ως ένα κατ` εξοχήν νομιμοποιητικό θεσμό. Η άσκηση της ελεγκτικής του αρμοδιότητας στη δημόσια διαχείριση επιδιώκει την ικανοποίηση της ανάγκης νομιμοποίησης της δημοσιονομικής δραστηριότητας του κράτους. Παράλληλα όμως και άμεσα, το Συνέδριο, ως ανεξάρτητο όργανο, συνιστά ορμητήριο για την καταπολέμηση της διαφθοράς στη δημόσια διαχείριση. Το πολυσχιδές των καθηκόντων του Ελεγκτικού Συνεδρίου [γνωμοδοτικά, διοικητικά και δικαστικά] εντάσσει το σώμα σε μια ιδιόμορφη σχέση, αυτή του συμβούλου αλλά και του ελεγκτή της εκτελεστικής εξουσίας ως προς την δημοσιονομική σφαίρα δράσης. [...]
Το έργο διακρίνεται σε τέσσερα μέρη. Στο πρώτο μέρος ο συγγραφέας ανατρέχει ιστορικά στα πρώτα ελεγκτικά όργανα της επαναστατικής περιόδου ως την ίδρυση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Στο δεύτερο μέρος αναλύεται η νομική φύση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Στο τρίτο μέρος περιγράφονται οι σχέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου με την εκτελεστική εξουσία και ερμηνεύεται ενδελεχώς η διαδικασία του προληπτικού ελέγχου των δημοσίων δαπανών, καθώς και η διαδικασία του κατασταλτικού ελέγχου των δημοσίων λογαριασμών. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίδεται ενόψει και των πρόσφατων νομοθετικών εξελίξεων στην ενότητα της ένδικης προστασίας ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Στο κεφάλαιο αυτό ο συγγραφέας αναφέρεται ιδιαίτερα σε όλες τις νομοθετικές αλλαγές που επήλθαν με τους πρόσφατους Ν 3871/2010, 4055/2012 και 4072/2012 στη δικονομία του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΠΔ 1225/1981) αλλά και στο δημοσιονομικό δίκαιο εν γένει. Στο τέταρτο μέρος παρουσιάζονται οι σχέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου με τη Βουλή και η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί του απολογισμού και ισολογισμού του κράτους. Επιπλέον αναλύεται η γνωμοδοτική αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Η ανά χείρας μονογραφία με τον τίτλο `Το Ελεγκτικό Συνέδριο. Σύγχρονες τάσεις και εξελίξεις`, που είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής εμμονής του συγγραφέα με τη διερεύνηση του θεσμού του Ανώτατου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου, το οποίο υπηρετεί, έχει ως κύριο στόχο να αναδείξει τις νέες προκλήσεις που καλείται να αναλάβει το Ελεγκτικό Συνέδριο της χώρας μας, ενόψει των μεταρρυθμίσεων που υποχρεούται πλέον να θεσμοθετήσει και να εφαρμόσει η Ελλάδα.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]