Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789607158017
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
[...] Το τοιούτο έργον του Ρώσσου μυθογράφου παρεκινήσαμεν την `Εφημερίδα` να προτιμήση ελπίζοντες, πλην των άλλων, ότι η τοιαύτη προτίμησις δύναται να συντελέση εις την εκρίζωσιν της ικανώς διαδεδομένης παρ` ημίν προλήψεως, καθ` ην τα φιλολογικά έργα πρέπει να διαιρώνται εις τα ευχαριστούντα τους πολλούς και τα δυνάμενα να εκτιμηθώσι παρά των ολίγων. Προ τοιούτου διλήμματος επόμενον ήτο να θεωρηθή επιβαλλομένη υπό του δημοσιογραφικού συμφέροντος η θυσία του ποιου εις το ποσόν. Το αληθές εν τούτοις είνε ότι το κυριώτερον προσόν παντός πράγματι καλού έργου είνε να ευχαριστή εξ ίσου αμφοτέρας τας τάξεις των αναγνωστών. Δύσκολον τω όντι είνε να πιστεύσωμεν είτε τους ολίγους θαυμάζοντας προ πάντων παρά τω Ζολά και τω Δωδέ την ασυναρτησίαν της πλοκής, ή την αποπνίγουσαν ενίοτε το αίσθημα υπερβολικήν επιτέχνησιν του ύφους, είτε τους πολλούς προτιμώντας τον Ονέ και τον Δελπί δια μόνον τον λόγον, ότι η αφόρητος αυτών κοινοτοπία και στομφολογία ανατρέπει τον στόμαχον παντός ικανού να διακρίνη τα ελαττώματα ταύτα. Απόδειξις του εναντίου ακαταμάχητος είνε η ύπαρξις εν πάση φιλολογία έργων δημοτικωτάτων, τα οποία θαυμάζουσιν εν τούτοις οι αυστηρότατοι τεχνοκρίται ως τέλεια πρότυπα ύφους. Ο αριθμός των τοιούτων δεν είνε βεβαίως ικανός να επαρκέση εις τας απαιτήσεις της εν Ευρώπη καταναλώσεως μυθιστορημάτων, εις τους Έλληνας όμως αναγνώστας ουδέ το δέκατον ίσως αυτών παρετέθη ακόμη εν μεταφράσει. Μέχρις ου λοιπόν εξαντληθώσι τα τοιαύτα μέχρι του τελευταίου, πρόωρος και κάπως άδικος φαίνεται ημίν η καταδίκη ημών εις `Δόκτωρ Ραμώ` και `Τερεζίνας`.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ΄ όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ΄ όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
