Προσωρινά μη διαθέσιμο
Καλέστε μας για πληροφορίες
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Αχιλλέας Κυριακίδης γεννήθηκε στο Κάιρο το 1946. Είναι συγγραφέας, μεταφραστής (κυκλοφορούν πάνω από εκατόν τριάντα μεταφράσεις του έργων συγγραφέων όπως ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ο Ζορζ Περέκ, ο Ρεμόν Κενό, ο Λουίς Σεπούλβεδα, ο Ζαν Εσνόζ, ο Χούλιο Κορτάσαρ, ο Γκυστάβ Φλωμπέρ, ο Αλφρέντ Ζαρί, ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, ο Κάρλο Φραμπέτι κ.ά.), σεναριογράφος (τρία σενάριά του γυρίστηκαν σε ισάριθμες κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους) και σκηνοθέτης (κυκλοφορούν δεκατρείς ταινίες μικρού μήκους σε δικά του σενάρια). Κατέχει επίσης τη θέση του Επίτιμου Διδάκτορα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας), καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (Σχολή Γαλλικής Φιλολογίας, Τμήμα Λογοτεχνικής Μετάφρασης). Επιπλέον, είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Το 2004 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων Τεχνητές αναπνοές, το 2006 με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση των πεζογραφικών Απάντων του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, το 2007 με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη για τη μετάφραση του Μεγάρου Γιακουμπιάν του Αλάα αλ-Ασουάνι, το 2009 με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Γαλλόφωνης Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Στο cafe της χαμένης νιότης του Πατρίκ Μοντιανό, το 2015 με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Ισπανόφωνης Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες και το 2019 με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Κουτσό του Χούλιο Κορτάσαρ. Κυκλοφορούν τα βιβλία του: Η συνέχεια επί της οθόνης (Ύψιλον, 1984), Ψευδομαρτυρίες (Ύψιλον, 1998), Μικρή περιοχή (Πόλις, 2007), 360 (Εκδόσεις Πατάκη, 2013), Μουσική και άλλα πεζά [Εκδόσεις Πατάκη, 2014 – συγκεντρωτική έκδοση των βιβλίων Διαφάνεια (Δωδώνη, 1973), Στοιχεία ταυτότητος (Δωδώνη, 1977), Ο πληθυντικός μονόλογος (Ύψιλον, 1985), Διεστραμμένες ιστορίες (Ύψιλον, 1988) και Μουσική (Ύψιλον, 1995)], Σημειώσεις για μια ιδιωτική θεωρία της λογοτεχνίας (Κίχλη, 2015), Τεχνητές αναπνοές και άλλα πεζά της πόλεως [Εκδόσεις Πατάκη, 2016 – συγκεντρωτική έκδοση των βιβλίων Τεχνητές αναπνοές (Πόλις, 2003), Ο καθρέφτης του τυφλού (Πόλις, 2005) και Κωμωδία (Πόλις, 2010)], Σώμα (Εκδόσεις Πατάκη, 2017), Το Μουσείο των τύψεων και άλλα διηγήματα (Εκδόσεις Πατάκη, 2018), Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και η αγωνία της μετάφρασης (Εκδόσεις Πατάκη, 2019), Φωτεινό σκοτάδι – Κείμενα για τον κινηματογράφο (Εκδόσεις Πατάκη, 2020).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε φαρμακευτική στην Αθήνα, ιστορία και πολιτισμούς στο Παρίσι, ιστορία της αμερικανικής πόλης στη Νέα Υόρκη καθώς και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει γράψει συλλογές διηγημάτων ("Μέρες που έμοιαζαν με μανταρίνι", "Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ", "Άλφαμπετ Σίτυ"), βιβλία για τον κινηματογράφο ("Κινηματογραφημένες πόλεις", "Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου 1976-1992", "Νέος αγγλικός κινηματογράφος", "Σύγχρονος γαλλικός κινηματογράφος", "Φρανσουά Τριφό", "Τζων Κασσαβέτης". "Μίκαελ Χάνεκε", κ.ά.), μυθιστορήματα ("Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης", 1996, "Αύριο, μια άλλη χώρα", 1997, "Ο υπόγειος ουρανός", 1998, "Το εργοστάσιο των μολυβιών", 2000, "Φτωχή Μάργκο", 2001, "Άλμπατρος", 2003, "Κινέζικα κουτιά", 2006, "Λίγο από το αίμα σου", 2011, "Για την αγάπη της γεωμετρίας", 2012, "Σπάνιες γαίες", 2013, "Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο", 2017), που έγιναν τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τις νουβέλες: "Γράμμα από την Αλάσκα", "Θάνατος το ξημέρωμα", "Η φυγή", "Συγχώρεση", "Πιτσιμπούργκο", "Η ταφή της Οφηλίας", "Μηχανικοί καταρράκτες", τα αυτοβιογραφικά βιβλία: "Ο χρόνος πάλι", "Αστραφτερά πεδία", τα βιβλία για παιδιά: "Η Μαριόν στα ασημένια νησιά και τα κόκκινα δάση", "Γράμμα από ένα δράκο", "Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού (ξανά)" και για εφήβους και νέους: "Αφρικανικό ημερολόγιο", "Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής", "Μιλώντας για την Έκφραση Έκθεση". Μαζί με τον Ηλία Ιωακείμογλου, έγραψαν από κοινού τα βιβλία: "Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος" και "Για τη σημαία και το έθνος". Μόνη της, το βιβλίο "Πλουραλισμός, πολυπολιτισμικότητα, ενσωμάτωση, αφομοίωση". Τα άρθρα της στην εφημερίδα "Athens Voice" συγκεντρώθηκαν στους τόμους: "Η φοβερή τροπή των πραγμάτων", 2012, "Η ενδέκατη ώρα", 2014, "Ασκήσεις αταραξίας", 2015, "Οι δυσκολίες των πεδιάδων", 2017.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Ελένη Γκίκα γεννήθηκε το 1959 στο Κορωπί. Δημοσιογράφος και βιβλιοκριτικός στο "Αντί", στις "Εικόνες", στο "Έθνος" και στο "Έθνος της Κυριακής" από το 1983, έχει ασχοληθεί με το μυθιστόρημα, το διήγημα, την ποίηση, το παραμύθι, έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις και έχει επιμεληθεί βιβλία και σειρές. Κυκλοφορούν τριάντα τρία βιβλία της. Δεκαπέντε μυθιστορήματα, έντεκα ποιητικές συλλογές, δύο συλλογές με διηγήματα, ένας τόμος με συνεντεύξεις και τέσσερα παραμύθια. Το βιβλίο της "Η γυναίκα της βορινής κουζίνας" (εκδόσεις Καλέντη) ήταν υποψήφιο για το βραβείο Αναγνωστών το 2012.
Άρθρα, συνεντεύξεις και κριτικές της έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά ["Περίπλους", "Διαβάζω", "Νέα Ευθύνη", "diastixo", "diavasame", "Literature" κ.ά.] Ανήκει στην εκδοτική ομάδα του διαδικτυακού περιοδικού Fractal.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Φίλιππος Φιλίππου γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1948. Έχει εκδώσει συνολικά είκοσι βιβλία. Από το 1968 ως το 1982, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, ταξίδεψε ως μηχανικός σε φορτηγά καράβια. Το πρώτο του βιβλίο, "Οι Κνίτες, τέκνα της ανάγκης ή ώριμα τέκνα της οργής;" εκδόθηκε το 1983. Ακολούθησαν οι μικρές βιογραφίες "Ιδανικοί αυτόχειρες ή ζήτω ο θάνατος" (1984), το αφήγημα "Οι εραστές της θάλασσας ή Το βιβλίο του άγνωστου ναύτη" (1986), τα αστυνομικά μυθιστορήματα "Κύκλος θανάτου" (1987 και 2007), "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" (1988) και "Το μαύρο γεράκι" (1996), η μελέτη "Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας" (1996), το επίσης αστυνομικό "Αντίο, Θεσσαλονίκη" (1999), το αφήγημα "Ομόνοια" 2000. "Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας" (2000), το μυθιστόρημα "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" (2003), το μυθιστόρημα "Νέα Υόρκη, καλοκαίρι και μοναξιά" (2005), τη βιογραφία "Κωσταντίνος Θεοτόκης, σκλάβος του πάθους" (2006) και τα μυθιστορήματα "Ο θάνατος του Ζορμπά" (2007) και "Ο άντρας που αγαπούσαν οι γυναίκες" (2009), "Ο οργισμένος έφηβος" (2010), "Ο ερωτευμένος Ελύτης" (2011), "Ζωή και θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου", (2012). Το βιβλίο του "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" μεταφράστηκε στα καταλανικά και στα ρουμανικά. Διηγήματά του έχουν περιληφθεί σε γερμανικές ανθολογίες ενώ άρθρα, δοκίμια και βιβλιοπαρουσιάσεις του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας και της Λευκωσίας. Στις εφημερίδες "Αυγή" και "Εποχή" και στο περιοδικό "Αντί" έγραφε κείμενα για τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει στην εφημερίδα "Το Βήμα" κριτικές και παρουσιάσεις αστυνομικών βιβλίων. Ζει στην Αθήνα.
(φωτογραφία: Γιώργος Φερμελετζής)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κώστας Κατσουλάρης γεννήθηκε στην Άρτα το 1968. Σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα, κινηματογράφο στο Παρίσι και λογοτεχνία στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει οκτώ βιβλία πεζογραφίας κι έχει συμμετάσχει με διηγήματά του σε συλλογικές εκδόσεις. Διήγημά του έχει συμπεριληφθεί στη γερμανική ανθολογία "Αθήνα, μια λογοτεχνική πρόσκληση", η νουβέλα του "Ο άντρας που αγαπούσε τη γυναίκα μου" έχει μεταφραστεί στα τουρκικά, ενώ η νουβέλα του "Νεκρός σκύλος τα μεσάνυχτα" έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ισπανικά και στα εβραϊκά. Το θεατρικό του έργο "Όταν ο λύκος είναι εδώ" ανέβηκε στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε φεστιβάλ στην Τουρκία. Η συλλογή διηγημάτων του "Νυχτερινό ρεύμα" (2015), τιμήθηκε με το βραβείο διηγήματος του περιοδικού "Αναγνώστης" καθώς και με το βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών. Τελευταίο βιβλίο του το μυθιστόρημα "Στο στήθος μέσα χάλκινη καρδιά" (Μεταίχμιο, 2018). Έχει συνεργαστεί, ως βιβλιοκριτικός, με τις εφημερίδες "Το Βήμα"/"Βιβλία" και "Ελεύθερος Τύπος" (ως υπεύθυνος του ενθέτου 1455), καθώς και με το περιοδικό "Διαβάζω". Τον Ιούνιο του 2009 ίδρυσε τη μηνιαία εφημερίδα-free press για το βιβλίο, "Book Press", η έκδοση της οποίας συνεχίζεται από το φθινόπωρο του 2010 στο διαδίκτυο [www.bookpress.gr]. Μεταξύ 2010-2013 εργάστηκε ως συντονιστής του προγράμματος ΕΣΠΑ "Καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση της φιλαναγνωσίας των μαθητών" στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και διετέλεσε γραμματέας του ΔΣ της τη διετία 2009-2011.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νίκος Σαββάτης δημοσιεύει θεωρητικά δοκίμια για τον κινηματογράφο και τη μουσική από το 1975 (Σύγχρονος Κινηματογράφος). Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης έχει επιμεληθεί 12 μονογραφίες (Κεν Λόουτς, Φριτς Λανγκ, Ουσμάν Σεμπέν κ.ά.). Επίσης έχει εργαστεί ως ραδιοφωνικός παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης μιας ταινίας μεγάλου μήκους. Από το 1 994 ως το 2001 δίδασκε κινηματογράφο στο Θεατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νίκος Κολοβός (1938-2006), γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε νομικά και διετέλεσε δύο φορές πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, με έντονη συνδικαλιστική δραστηριότητα. Με τον κινηματογράφο ασχολήθηκε από το 1960 με σειρά κριτικών και θεωρητικών κειμένων. Υπήρξε από τους βασικούς συντάκτες της δεύτερης, μεταπολιτευτικής περιόδου του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος". Στη συνέχεια, χωρίς να εγκαταλείψει τη γενέτειρά του, συνεργάστηκε με τις εκδόσεις "Αιγόκερως" και με τις εκδόσεις του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δίδαξε κινηματογράφο στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ήταν επίσης διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και συνεργάστηκε με το Τμήμα Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Ο Νίκος Κολοβός υπήρξε, επίσης, δεινός ορειβάτης, και έγραψε και δημοσίευσε, εκτός των άλλων, κείμενα για την ελληνική φύση και το περιβάλλον, περιηγητικές εντυπώσεις από το Πήλιο, κ.ο.κ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μπάμπης Ακτσόγλου γεννήθηκε το 1954 στη Θεσσαλονίκη. Μετά τις κινηματογραφικές σπουδές του στο Παρίσι, συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Οθόνη", "Φιλμ", "Σινεμά", "Προοδευτικός Κινηματογράφος", καθώς και με τα "Κινηματογραφικά Τετράδια", που ίδρυσε μαζί με ομάδα Θεσσαλονικέων κινηματογραφόφιλων. Μετά το 1987, συνεργαζόταν αποκλειστικά με το περιοδικό "Αθηνόραμα".
Έγραψε μονογραφίες σκηνοθετών (Χίτσκοκ, Πολάνσκι, Κόπολα, Λόουζι), καθώς και μια μελέτη για το Ουέστερν.
Επιμελήθηκε την έκδοση "Le cinema grec" (Centre Georges Pompidou), καθώς και διάφορα βιβλία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Τζαβέλλας, Σαμπρόλ, Μπουνιουέλ, Ιμαμούρα, Μιζογκούτσι, Αλμοδόβαρ, Γουϊντερμπότομ, Σερώ, Βέντερς, Σβανκμάγιερ, κ.ά.).
Διετέλεσε, για διαδοχικές περιόδους, υπεύθυνος προγραμματισμού του δικτύου αιθουσών "Filmcenter" του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Επίσης, υπήρξε, μαζί με άλλους, ιδρυτής της αλυσίδας καταστημάτων "Clip Art".
Πέθανε στην Αθήνα τα ξημερώματα της Πέμπτης 18 Ιανουαρίου 2007, σε ηλικία 52 ετών, από ανακοπή καρδιάς, κατά τη διάρκεια προγραμματισμένης νοσηλείας του στον Ερυθρό Σταυρό.
Στην ανακοίνωση του περιοδικού "Αθηνόραμα" για την απώλειά του, σημειώνεται: "Ο κόσμος του κινηματογράφου, της κριτικής, της σκέψης, του πολιτισμού, οι χιλιάδες αναγνώστες του, έχασαν έναν πολύτιμο άνθρωπο, ο οποίος αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την ελληνική δημοσιογραφία τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ο Μπάμπης Ακτσόγλου δεν υπάρχει πια. Η οικογένεια του "Αθηνοράματος" θρηνεί για την ξαφνική απώλεια του αγαπημένου μέλους της. [...] Ο κινηματογράφος δεν ήταν για τον Μπάμπη απλώς επαγγελματική ενασχόληση, ήταν υπόθεση ζωής. Στον ίδιο δεν άρεσαν τα μεγάλα λόγια, αλλά οι αναγνώστες του μπορούσαν εύκολα να διακρίνουν πίσω από τις κριτικές του τη βαθιά και πολύπλευρη κουλτούρα του, την ευρύτατη και βαθιά γνώση του κινηματογράφου, αλλά - και κυρίως - την ανυποχώρητη υπεράσπιση ενός κινηματογράφου που δεν είναι απλώς και μόνο καταναλωτικό προϊόν. Αντικειμενικός πάντοτε στην κριτική του, τολμούσε επανειλημμένα να πηγαίνει κόντρα στα ρεύματα της εποχής. Μπορεί να συμφωνούσες ή να διαφωνούσες με την κριτική του Μπάμπη Ακτσόγλου, ήσουν όμως πάντα βέβαιος ότι ήταν μια κριτική έντιμη, τεκμηριωμένη με σαφή κριτήρια. Σε αυτές τις ιδιότητές του οφειλόταν άλλωστε και η ιδιαίτερη, στενή σχέση που είχε διαμορφώσει με τους χιλιάδες φίλους του κινηματογράφου που διάβαζαν κάθε εβδομάδα τα κείμενα του."
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε το 1949, στην Αθήνα. Σπούδασε νομιμά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1982 συνεργάζεται με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Το Δέντρο".
Έχει γράψει τις συλλογές διηγημάτων: "Αρπακτικά", 1990, "Πρωινή επίσκεψη", 1993, "Σκιές γυναικών", 1996, "Ο ύπνος του Άλφρεντ", 1999, "Η γυναίκα που μιλά", 2002 (κρατικό βραβείο Διηγήματος & βραβείο Διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω"), το μυθιστόρημα "Οικογενειακές ιστορίες", 2006, και τις μελέτες για σκηνοθέτες του κινηματογράφου: "Όρσον Ουέλς", 1985, "Αφοι Ταβιάνι", 1986, και "Τζων Χιούστον", 1988.
Άρθρα του για τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, ειδικές εκδόσεις και εφημερίδες. Aπό το 1998 συνεργάζεται με το ένθετο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία", δημοσιεύοντας κυρίως, κριτικές ξένης λογοτεχνίας.
Διδάσκει ιστορία του κινηματογράφου στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Έχει διδάξει σενάριο σε διάφορες κινηματογραφικές σχολές και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης).
Το 2007 σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία "Ο δολοφόνος της λεωφόρου" (15΄), μαζί με τον γιο του Βασίλη Γουδέλη, βασισμένη σε διήγημά του από τη συλλογή "Αρπακτικά". Ακολούθησε, το 2008, η μικρού μήκους ταινία "Η συνάντηση" (14΄), βασισμένη και πάλι σε δικά του διηγήματα, η οποία απέσπασε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, για "την πρωτότυπη και σύγχρονη κινηματογράφηση και τη νέα ματιά στην κινηματογραφική γλώσσα".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ευγένιος Αρανίτσης γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1955. Από το 1974 ζει στην Αθήνα. Από το 1978 εργάζεται στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία". Το 1976 ίδρυσε τις εκδόσεις "Άκμων", που διηύθυνε καθ΄ όλο το μήκος της διαδρομής τους. Έγραψε πολλά δοκίμια και άρθρα για την ελληνική και την ξένη λογοτεχνία, που αργότερα συγκεντρώθηκαν σε τρεις τόμους. Το 1986, σε συνεργασία με τον Οδυσσέα Ελύτη, εξέδωσαν το έργο "Το δωμάτιο με τις εικόνες". Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 2000 για το δοκίμιο του "Σε ποιον ανήκει η Κέρκυρα" (1999). Άλλα έργα του είναι: "Αφρική", 1988, "Ποιήματα και πράξεις", 1990, "Λεπτομέρειες για το τέλος του κόσμου", 1993 (στα γαλλικά από τις εκδόσεις Flammarion, 2007), "Ιστορίες που άρεσαν σε μερικούς ανθρώπους που ξέρω", 1995, "Η θάλασσα", 1998, "Orphan Drugs", 1999, "Ιψ ο Τυπογράφος: ο Ελύτης για παιδιά και ερωτευμένους", 2000, "Καλοκαίρι στον σκληρό δίσκο", 2002, "Late Antiquity", 2003.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά της Περιφέρειας. Από το 1985 μέχρι το 1991 δούλεψε ως κριτικός λογοτεχνίας στην εφημερίδα "Αυγή", ενώ συνεργάστηκε και με τις εφημερίδες "Πρώτη" και "Καθημερινή". Στη συνέχεια, εργάστηκε για μία εικοσαετία στην "Ελευθεροτυπία", ενώ μεταξύ 1998 και 2009 υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του ενθέτου "Βιβλιοθήκη". Από το 2005 μέχρι το 2011 ήταν υπεύθυνος, μαζί με την Κατερίνα Σχινά, της τηλεοπτικής εκπομπής "Βιβλία στο κουτί", για λογαριασμό της ΕΤ1. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το "Βήμα της Κυριακής" και εργάζεται στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ως συντάκτης βιβλίου. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του ηλεκτρονικού περιοδικού "Ο αναγνώστης" και συνεργάζεται με τη μηνιαία επιθεώρηση "Books’ Journal".
Έχει δημοσιεύσει δοκίμια και κριτικές μελέτες σε λογοτεχνικά περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους και έχει επιμεληθεί λογοτεχνικές ανθολογίες. Μελέτες: "Μίλτος Σαχτούρης: Η παράκαμψη του υπερρεαλισμού" (εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1992) και "Οδόσημα: Στοιχεία προσανατολισμού στο τοπίο της νεοελληνικής λογοτεχνίας" (εκδ. Καστανιώτη, 1999). Ανθολογίες: "Σύγχρονοι έλληνες πεζογράφοι, 1974-1990" (μαζί με την Ελισάβετ Κοτζιά, εκδ. Πατάκη, 1995) και "Ανθολογία της ελληνικής ποίησης: 20ός αιώνας" (μαζί με τον Κώστα Γ. Παπαγεωργίου, τέσσερις τόμοι, εκδ. Κότινος, 2007-2013).
Έχει διδάξει κριτική λογοτεχνίας στο Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, και έχει διατελέσει μέλος της συντακτικής ομάδας του αγγλόφωνου περιοδικού "Ithaca", που εκδιδόταν από το ΕΚΕΒΙ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Εργάστηκε στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση για 35 ολόκληρα χρόνια, από το 1964 ως το 1999. Μπήκε στο στίβο της θεατρικής κριτικής το 1971 και εργάζεται ως κριτικός θεάτρου και επιφυλλιδογράφος μέχρι και σήμερα, ενώ εκτάκτως συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: "Κλειδιά και Κώδικες Θεάτρου: Ι. Αρχαίο Δράμα (1982) ΙΙ. Ελληνικό θέατρο (1984)", "Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου" (1984), "Τα μετά το θέατρο" (1985) (Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), "Προσωπολατρία" (1992), "Θίασος Ποικιλιών" (1993), "Το νήμα της στάθμης" (1996), "Παγκόσμιο θέατρο: Ι. Από τον Μένανδρο στον Ίψεν (1998) ΙΙ. Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ (1999) (Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών) ΙΙΙ. Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ (2000)" Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Αμήχανον Τέχνημα" (1971 & 1980), "Παράβαση" (1980), τα διηγήματα "Καμπάνα και Οδάξ" (1985), και τη συλλογή τραγουδιών, τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες ("Χρονικό", "Ιθαγένεια", "Η μεγάλη αγρυπνία", "Ανεξάρτητα Τραγούδια", "Μεταφυσική Τοπολογία"). Κύριος άξονας του μεταφραστικού του έργου είναι, το αρχαίο δράμα. Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα έργα: "Ικέτιδες", "Ορέστεια", "Προμηθεύς Δεσμώτης", "Επτά επί Θήβας" (Αισχύλου), "Ηλέκτρα", "Αντιγόνη", "Αίας", "Τραχίνιες", "Οιδίπους Τύραννος", "Οιδίπους επί Κολωνώ" (Σοφοκλή), "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Βάκχες", "Ηλέκτρα", "Ορέστης", "Εκάβη", "Κύκλωψ", "Τρωάδες", "Ελένη", "Ανδρομάχη", "Φοίνισσες" (Ευριπίδη), "Λυσιστράτη", "Πλούτος", "Νεφέλες", "Εκκλησιάζουσες", "Θεσμοφοριάζουσες", "Ιππής", "Όρνιθες" (Αριστοφάνη), "Ταρτούφος", "Ασυλλόγιστος", "Γιατρός με το ζόρι" (Μολιέρου). Συνέπραξε και συνεργάστηκε, επίσης, με τον καθηγητή - αρχαιολόγο κ. Σάββα Γώγο και ομάδα θεατρολόγων για τη συγγραφή του λευκώματος "Επίδαυρος: το αρχαίο θέατρο, οι παραστάσεις" (2002). Ακόμα, το σχολικό εγχειρίδιο "Δραματική Ποίηση" διδάχθηκε επί 25 έτη στα ελληνικά Γυμνάσια, ενώ διδακτέα ύλη σε σχολικά βιβλία του Λυκείου είναι οι μεταφράσεις του της "Αντιγόνης" και του "Οιδίποδα Τυράννου". Από το 1990 διδάσκει ως Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Έχει διατελέσει μέλος, αλλά και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και επί μία εικοσαετία Πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι ιδρυτικό μέλος του "Κέντρου Έρευνας & Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ΔΕΣΜΟΙ", του οποίου σήμερα είναι Πρόεδρος του Δ.Σ., είναι Αντιπρόεδρος της "Εταιρείας Συγγραφέων", μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων" και από τον Νοέμβριο του 2003 Πρόεδρος του Δ.Σ. του "Κέντρου Μελέτης & Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου". Το 2000 του απενεμήθη το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, ενώ τον Ιούνιο του 2006 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Μάρτιο του 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2008, από το Υπουργείο Πολιτισμού για το συνολικό του έργο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αναστάσης Βιστωνίτης γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1952. Παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1970 και από τότε έχει εκδώσει τα εξής βιβλία: Καταγωγή (Εστία, 1984), Η κρίση και η καταστολή (Νεφέλη, 1986), Φάσματα φθοράς (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1994), Το ρόδο και ο λωτός (Εκδόσεις Πατάκη, 1995), Χώμα από ουρανό (Εκδόσεις Πατάκη, 1996), Η κοίτη του χρόνου (Εκδόσεις Πατάκη, 1999), Οι σημαίες του αναχρονισμού και άλλα δοκίμια (Τυπωθήτω, 2003), Το τρένο της λογοτεχνίας (Κέδρος, 2004), Ο ήλιος στην τάφρο (Νεφέλη, 2004), Πεκίνο (Μεταίχμιο, 2005, 2011), Η εσωτερική εξορία (Ροές, 2005), Ex Libris (Τυπωθήτω, 2006), Λογοτεχνική γεωγραφία (Μεταίχμιο, 2007, 2011), Τα ρόδα της Αχερουσίας (Ροές, 2008), Οι μηχανές της ιστορίας (Ολκός, 2013), Κάτω από την ίδια στέγη (Κίχλη, 2017), Ποιήματα (1971-2008) (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018). Έχει μεταφράσει επίσης 50 ποιήματα του Κινέζου Λι Χο, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νεφέλη το 2002 με τον τίτλο Ο δαίμονας στον καθρέφτη. Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρα, δοκίμια, ταξιδιωτικά κείμενα και κριτικά σημειώματα στις εφημερίδες Η Καθημερινή και Η Αυγή και στα περιοδικά Αντί, Η Λέξη, Γράμματα και Τέχνες, Χάρτης, Το Δέντρο, Εντευκτήριο, Νέα Πορεία, Poetix, Πλανόδιον κ.ά. Είναι συντάκτης του Βήματος από το 1991. Υπήρξε μέλος της επιτελικής ομάδας που συνέταξε τον φάκελο υποψηφιότητας της Αθήνας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 (επιμελητής και συντάκτης) και για έναν χρόνο εργάστηκε στην Οργανωτική Επιτροπή Αθήνα 2004. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Από το 1996 ως το 2001 υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Συγγραφέων (European Writers’ Congress) και από το 2003 ως το 2008 αντιπρόεδρός της. Ποιήματα, δοκίμια και πεζογραφήματά του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες. Πέντε ποιητικά βιβλία του εκδόθηκαν στα αγγλικά, τα γερμανικά, τα σλαβομακεδονικά, τα σλοβενικά και τα εβραϊκά, κι ένα πεζογραφικό στα σερβικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Hans-B. Schlumm είναι καθηγητής του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου με ειδικότητα τη γερμανική γλώσσα και το γερμανικό πολιτισμό. Ζει κι εργάζεται στην Ελλάδα από το 1985: από το 1985 έως το 1991 στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1991 έως σήμερα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Αντικείμενο έρευνας: Συγκριτική μελέτη πολιτισμών και γερμανικός φιλελληνισμός.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Πάτρικ Γουάιτ γεννήθηκε στην Αγγλία το 1912. Τον πήγαν στην Αυστραλία (όπου ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης μιας φάρμας προβάτων) όταν ήταν έξι μηνών, αλλά σπούδασε στην Αγγλία, στο Cheltenham College και στο King΄s College του Κέιμπριτζ. Εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου έγραψε πολλά μυθιστορήματα, ενώ κατόπιν, στη διάρκεια του πολέμου, υπηρέτησε στην Αυστραλιανή Αεροπορία (RAF). Μετά τον πόλεμο επέστρεψε στην Αυστραλία. Υπήρξε η σημαντικότερη μορφή της σύγχρονης αυστραλιανής λογοτεχνίας, και το 1973 του απενεμήθη το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο μεγάλος ποιητής του αυστραλιανού τοπίου μετέτρεψε τις αχανείς εκτάσεις του σε μυθικά τοπία της ψυχής. Η θέση του ως ανθρώπου των γραμμάτων υπήρξε αμφιλεγόμενη, εξαιτίας των καυστικών απρόβλεπτων δημοσίων δηλώσεών του και της πεποίθησής του ότι τα εκκεντρικά άτομα είναι αυτά που προσφέρουν τη μόνη ελπίδα σωτηρίας. Τεχνικά έξοχος, ο μεγάλος φιλέλληνας νομπελίστας είναι ένας σύγχρονος μυθιστοριογράφος στον οποίο το πολύπαθο επίθετο "οραματιστής" ταιριάζει απόλυτα. Πέθανε το Σεπτέμβρη του 1990.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
