"Στο αρχειακό υλικό που διαθέτουμε για την Πελοπόννησο της δεύτερης περιόδου της βενετικής κυριαρχίας συγκαταλέγονται 103 έγγραφα, των ετών 1688-1715, τα οποία έχουν σωθεί στη μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, παρά τις καταστροφές που γνώρισε το μοναστήρι στην πορεία του χρόνου. Οι ως τώρα μελετημένες πηγές αυτής της εποχής απεικονίζουν την πολιτική που άσκησε η Βενετία στην κτήση της, με επακόλουθο τη δραστηριότητα των βενετών αξιωματούχων, οι οποίοι ανέλαβαν να καταστρώσουν και να εφαρμόσουν προγράμματα που αποσκοπούσαν στη δημογραφική, διοικητική και οικονομική ανασυγκρότηση της Πελοποννήσου. Σε αντίθεση με την πληροφόρηση που αφορά τις ενέργειες των βενετικών αρχών, των ξένων δηλαδή κυριάρχων, οι μαρτυρίες της μοναστηριακής συλλογής εστιάζουν στο στρώμα των κυριαρχούμενων κατοίκων. Τα έγγραφα αναφέρονται στην προσπάθεια των μοναχών να προσαρμοστούν στις γραφειοκρατικές απαιτήσεις των Βενετών και να προασπίσουν τη μοναστηριακή κτηματική περιουσία. Συγχρόνως, με επίκεντρο το μοναστήρι, το αρχειακό υλικό προσφέρει γενικότερα μια καλή εικόνα της κοινωνίας των Καλαβρύτων και της ευρύτερης περιοχής, ενώ παράλληλα διαφωτίζει τα ποικίλα ζητήματα που απασχολούσαν τους βενετούς αξιωματούχους, τους ντόπιους και τους εποίκους, όπως π.χ. η διάκριση της δημόσιας από την ιδιωτική γή, η παραχώρηση από το βενετικό δημόσιο έγγειων αγαθών σε εποίκους, ζητήματα μικροοικονομίας κ.α..."

(Απόσπασμα από την Εισαγωγή)