Η ποιητική συλλογή με τίτλο «Σιδηρά βελόνη στην ουρήθρα. ΕΑΤ/ΕΣΑ 1967-1973», αποτελεί την πρώτη εφαρμογή τής τεχνοτροπίας τού δομημένου ρεαλισμού στο δεύτερο επίπεδο τεχνικής επεξεργασίας και κατάρτισης των μελών. Ένα δεύτερο επίπεδο στο οποίο εφαρμόζεται η διάκριση «σημείου συμβόλου» και «σημείου γέφυρας» στη βάση τού οποίου εντοπίζεται η αναφορά στο σώμα ως πεδίο αναφοράς και μέσω τού οποίου εξετάζεται η απόσταση του δρώντος υποκειμένου από τη σκηνή στην οποία λαμβάνει χώρα η πράξη έως τη σκηνή κατά την οποία, ως εξωτερικής αφηγητής, με αντικειμενική οπτική θέασης των πραγμάτων, αναδεικνύει πρόσωπα και γεγονότα. Στη συλλογή αυτή γίνεται για πρώτη φορά απόπειρα εφαρμογής τής μεθόδου κατάργησης του χρόνου, ώστε ο χώρος τού δράματος να μετασχηματιστεί σε βιωμένη εμπειρία διαρκείας, δίχως αρχή και τέλος. Μία συλλογή η οποία δημοσιεύει τις πτυχές καταπίεσης ενός ολάκερου λαού στα χρόνια τής δικτατορίας με επίκεντρο το ΕΑΤ/ΕΣΑ.
