Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604042272
Κατηγορίες:
Αρχαία Ελληνική Γραμματεία , Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι , Ευρωπαϊκή Φιλοσοφία
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Οι έννοιές μας της Λογοτεχνίας και της Φιλοσοφίας, της κριτικής ιστοριογραφίας και της πολιτικής ανάλυσης, η έννοια της ελευθερίας, της αντίληψής μας για τον αθλητισμό, ο κοσμοπολιτισμός μας και το άνοιγμά μας στους ξένους πολιτισμούς - όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμη τα οφείλει η Ευρώπη σε έσχατη ανάλυση στην Αρχαία Ελλάδα.
Στο πνεύμα αυτό έγινε προσπάθεια να αναδειχθεί αυτό το μέρος του τυπικά ευρωπαϊκού και αναπόσπαστα ευρωπαϊκού, το οποίο οφείλουμε στους Έλληνες. Αυτό το ελληνικό μέρος της πολιτιστικής μας ταυτότητας καταδείχθηκε εντυπωσιακά μεγάλο, ακόμη και αν δεν παραθεωρήσουμε ή δεν υποτιμήσουμε τα άλλα μη ελληνικά θεμέλια της Ευρώπης. Αλλ` όσο κι αν προέκυψαν πολλά νέα και διαφορετικά μετά την άνθιση του ελληνικού πολιτισμού, δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι οι ευρωπαϊκοί νεώτεροι χρόνοι, που αργότερα διαφοροποιήθηκαν έντονα από τον Μεσαίωνα, ανδρώθηκαν από την Αναγέννηση, αυτήν την αποφασιστική επανασύνδεση, παρά το διάβα των αιώνων, αρχικά με την ρωμαϊκή και πολύ γρήγορα και με την Ελληνική Αρχαιότητα.
Η Ευρώπη λοιπόν έχει επηρεασθεί αναμφισβήτητα από τον ελληνικό πολιτισμό, πρώτα και κύρια από ό,τι έμεινε συνεχώς παρόν από τα επιτεύγματά του με την μεσολάβηση της Ρώμης και του λατινικού Μεσαίωνα, αλλά και ακόμη μέσω αυτού, που επανακερδήθηκε από την συνειδητή πολιτιστική αναδρομή στην αρχαιότητα μέσω της Αναγεννησιακής επίδρασης.
Ο Λίνος Γ. Μπενάκης γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 31 Ιανουαρίου 1928. Εργάστηκε ως ιστορικός της φιλοσοφίας, καθηγητής πανεπιστημίου και ερευνητής της Ακαδημίας Αθηνών. Σύζυγός του είναι η νομικός, πολιτικός και ακαδημαϊκός Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στο Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1946-1950) και με υποτροφία του ΙΚΥ στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας (1957-1960), όπου ανακηρύχτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας. Το θέμα της διδακτορικής διατριβής του ήταν "Σπουδές στα Υπομνήματα του Μιχαήλ Ψελλού", από την οποία επηρεάζονται οι πρώτες του δημοσιεύσεις στα γερμανικά. Υπήρξε μαθητής των καθηγητών Ιωάννη Θ. Κακριδή, Στυλιανού Καψωμένου, Νίκου Ανδριώτη, Αγαπητού Τσοπανάκη, Χαράλαμπου Γιέρου, και Λίνου Πολίτη, ενώ στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας παρακολούθησε τα μαθήματα και σεμινάρια του ιστορικού της φιλοσοφίας Paul Wilpert, τον οποίο είχε και επόπτη της διατριβής του. Στην Ελλάδα, επόπτης των σπουδών του ήταν ο Βασίλειος Τατάκης. Ακόμη υπήρξε υπότροφος του Γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών Αλεξάντερ φον Χούμπολτ. Μετά από μια σύντομη θητεία ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης στην Πρέβεζα και στην Αθήνα, το 1966 αρχίζει τη συνεργασία του με το "Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας" της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου θα γίνει διευθυντής το 1971. Εκεί είναι αρμόδιος για την έκδοση των τόμων της Επιστημονικής Επετηρίδας "Φιλοσοφία", όπου ο ίδιος δημοσίευσε σημαντικές μελέτες. Στα πρώτα τεύχη της επετηρίδας συναντιούνται μέλη της φιλοσοφικής δεκαετίας του ΄30, όπως οι Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Κωνσταντίνος Τσάτσος, που συμμετέχουν στην εφορευτική επιτροπή του περιοδικού, με τη νέα γενιά Ελλήνων φιλοσόφων της δεκαετίας του ΄60. Τα δημοσιεύματα του Λίνου Μπενάκη αφορούν όλη την περίοδο της Ελληνικής Φιλοσοφίας, τους Αρχαίους, Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς χρόνους. Κατά τη δεκαετία του ΄70 συνεχίζει την ερευνητική δραστηριότητά του και καταρτίζει μια νέα βιβλιογραφία των έργων που αφορούν τη βυζαντινή φιλοσοφία, η οποία προστίθεται στην έκδοση της μετάφρασης του έργου του Βασιλείου Τατάκη, "Η Βυζαντινή Φιλοσοφία", την οποία επιμελήθηκε ο ίδιος. Το 1983, ως επιστημονικός συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της σειράς των κριτικών εκδόσεων των "Βυζαντινών Φιλοσόφων" και των "Βυζαντινών Σχολίων στον Αριστοτέλη", που εκδίδει η Ακαδημία, υπό την αιγίδα της Διεθνούς Εκδόσεως Ακαδημιών. Στη σειρά αυτή εκδόθηκε το 2009 η δική του κριτική έκδοση των "Σχολίων" του Μιχαήλ Ψελλού πάνω στα "Φυσικά" του Αριστοτέλη, με εκτενή εισαγωγή του στα γερμανικά, αρχαίο κείμενο και βιβλιογραφία. Το 1984 ο Λίνος Μπενάκης είχε διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον των ΗΠΑ, ενώ μεταξύ 1987-88 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο οποίο δίδαξε και πάλι τη δεκαετία του 2000. Επίσης, κατά την περίοδο 1990-1994 διετέλεσε αντιπρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου, στην Κέρκυρα. Διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της "Διεθνούς Εταιρείας για τη Σπουδή της Μεσαιωνικής Φιλοσοφίας", μεταξύ 1982-1992, και ορίστηκε πρόεδρος της "Επιτροπής Βυζαντινής Φιλοσοφίας" της ίδιας Εταιρείας. Το 1983, ως συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών, ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου για τη "Φιλοσοφική Βιβλιοθήκη" του Κληροδοτήματος της Έλλης Λαμπρίδη. Έλαβε μέρος σε πολλά επιστημονικά συμπόσια και συνέδρια, από τα οποία πολλά διοργάνωσε ο ίδιος. Αναφέρονται, ενδεικτικά, το Συμπόσιο "Ο νεοπλατωνισμός και η μεσαιωνική φιλοσοφία", τον Οκτώβριο του 1995, στην Κέρκυρα, και το Συμπόσιο για τη Βυζαντινή Φιλοσοφία που διοργανώθηκε το 1997 επ’ ευκαιρία του εορτασμού της Θεσσαλονίκης ως πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης. Στις 13 Δεκεμβρίου 1995 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Διδάκτορος του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Την ίδια χρονιά ίδρυσε την "Ομάδα Εργασίας για την Σπουδή της Βυζαντινής φιλοσοφίας στην Ελλάδα", η οποία συγκέντρωσε και οργάνωσε την έρευνα μελετητών από όλη την επικράτεια. Ο Λίνος Μπενάκης είναι μέλος πολλών οργανώσεων και οργανισμών με επιστημονικό και ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, και συμμετέχει στις συντακτικές επιτροπές διεθνών περιοδικών, όπως το "Medieval Philosophy and Theology", "European Journal of Science and Theology", κ.α.
(πηγή: Wikipedia, ημερομηνία επίσκεψης: 27.6.2013)
Η΄ Αναστασία Δασκαρόλη σπούδασε Γερμανική και Γαλλική Φιλολογία καθώς και Πολιτικές Επιστήμες στην Ελλάδα και στην Γερμανία. Είναι λέκτωρ στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάσκει θεωρία και πρακτική της μεταφράσεως καθώς και συγκριτική γραμματολογία. Διδάσκει επίσης λογοτεχνική μετάφραση στο διατμηματικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Αθηνών "Μετάφραση-Μεταφρασεολογία", σε μεταφραστικά εργαστήρια του οποίου μετεφράσθησαν πεζά κείμενα των Friedrich Schleiermacher, Eduard Morike, Leopold Andrian κ.α.
Ο Γιώργος Η. Ηλιόπουλος (γενν. 1965) είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Freie Universitat του Βερολίνου, καθηγητής του Λυκείου της Βαρβακείου Σχολής και μεταφραστής φιλοσοφικών βιβλίων (μεταξύ άλλων μετέφρασε και επιμελήθηκε το έργο του Χανς - Γκέοργκ Γκάνταμερ "Η απαρχή της φιλοσοφίας" και επιμελήθηκε τα "Χρόνια φιλοσοφικής μαθητείας" του ίδιου συγγραφέα.
Ο Λίνος Γ. Μπενάκης γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 31 Ιανουαρίου 1928. Εργάστηκε ως ιστορικός της φιλοσοφίας, καθηγητής πανεπιστημίου και ερευνητής της Ακαδημίας Αθηνών. Σύζυγός του είναι η νομικός, πολιτικός και ακαδημαϊκός Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στο Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1946-1950) και με υποτροφία του ΙΚΥ στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας (1957-1960), όπου ανακηρύχτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας. Το θέμα της διδακτορικής διατριβής του ήταν "Σπουδές στα Υπομνήματα του Μιχαήλ Ψελλού", από την οποία επηρεάζονται οι πρώτες του δημοσιεύσεις στα γερμανικά. Υπήρξε μαθητής των καθηγητών Ιωάννη Θ. Κακριδή, Στυλιανού Καψωμένου, Νίκου Ανδριώτη, Αγαπητού Τσοπανάκη, Χαράλαμπου Γιέρου, και Λίνου Πολίτη, ενώ στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας παρακολούθησε τα μαθήματα και σεμινάρια του ιστορικού της φιλοσοφίας Paul Wilpert, τον οποίο είχε και επόπτη της διατριβής του. Στην Ελλάδα, επόπτης των σπουδών του ήταν ο Βασίλειος Τατάκης. Ακόμη υπήρξε υπότροφος του Γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών Αλεξάντερ φον Χούμπολτ. Μετά από μια σύντομη θητεία ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης στην Πρέβεζα και στην Αθήνα, το 1966 αρχίζει τη συνεργασία του με το "Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας" της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου θα γίνει διευθυντής το 1971. Εκεί είναι αρμόδιος για την έκδοση των τόμων της Επιστημονικής Επετηρίδας "Φιλοσοφία", όπου ο ίδιος δημοσίευσε σημαντικές μελέτες. Στα πρώτα τεύχη της επετηρίδας συναντιούνται μέλη της φιλοσοφικής δεκαετίας του ΄30, όπως οι Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Κωνσταντίνος Τσάτσος, που συμμετέχουν στην εφορευτική επιτροπή του περιοδικού, με τη νέα γενιά Ελλήνων φιλοσόφων της δεκαετίας του ΄60. Τα δημοσιεύματα του Λίνου Μπενάκη αφορούν όλη την περίοδο της Ελληνικής Φιλοσοφίας, τους Αρχαίους, Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς χρόνους. Κατά τη δεκαετία του ΄70 συνεχίζει την ερευνητική δραστηριότητά του και καταρτίζει μια νέα βιβλιογραφία των έργων που αφορούν τη βυζαντινή φιλοσοφία, η οποία προστίθεται στην έκδοση της μετάφρασης του έργου του Βασιλείου Τατάκη, "Η Βυζαντινή Φιλοσοφία", την οποία επιμελήθηκε ο ίδιος. Το 1983, ως επιστημονικός συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της σειράς των κριτικών εκδόσεων των "Βυζαντινών Φιλοσόφων" και των "Βυζαντινών Σχολίων στον Αριστοτέλη", που εκδίδει η Ακαδημία, υπό την αιγίδα της Διεθνούς Εκδόσεως Ακαδημιών. Στη σειρά αυτή εκδόθηκε το 2009 η δική του κριτική έκδοση των "Σχολίων" του Μιχαήλ Ψελλού πάνω στα "Φυσικά" του Αριστοτέλη, με εκτενή εισαγωγή του στα γερμανικά, αρχαίο κείμενο και βιβλιογραφία. Το 1984 ο Λίνος Μπενάκης είχε διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον των ΗΠΑ, ενώ μεταξύ 1987-88 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο οποίο δίδαξε και πάλι τη δεκαετία του 2000. Επίσης, κατά την περίοδο 1990-1994 διετέλεσε αντιπρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου, στην Κέρκυρα. Διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της "Διεθνούς Εταιρείας για τη Σπουδή της Μεσαιωνικής Φιλοσοφίας", μεταξύ 1982-1992, και ορίστηκε πρόεδρος της "Επιτροπής Βυζαντινής Φιλοσοφίας" της ίδιας Εταιρείας. Το 1983, ως συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών, ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου για τη "Φιλοσοφική Βιβλιοθήκη" του Κληροδοτήματος της Έλλης Λαμπρίδη. Έλαβε μέρος σε πολλά επιστημονικά συμπόσια και συνέδρια, από τα οποία πολλά διοργάνωσε ο ίδιος. Αναφέρονται, ενδεικτικά, το Συμπόσιο "Ο νεοπλατωνισμός και η μεσαιωνική φιλοσοφία", τον Οκτώβριο του 1995, στην Κέρκυρα, και το Συμπόσιο για τη Βυζαντινή Φιλοσοφία που διοργανώθηκε το 1997 επ’ ευκαιρία του εορτασμού της Θεσσαλονίκης ως πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης. Στις 13 Δεκεμβρίου 1995 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Διδάκτορος του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Την ίδια χρονιά ίδρυσε την "Ομάδα Εργασίας για την Σπουδή της Βυζαντινής φιλοσοφίας στην Ελλάδα", η οποία συγκέντρωσε και οργάνωσε την έρευνα μελετητών από όλη την επικράτεια. Ο Λίνος Μπενάκης είναι μέλος πολλών οργανώσεων και οργανισμών με επιστημονικό και ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, και συμμετέχει στις συντακτικές επιτροπές διεθνών περιοδικών, όπως το "Medieval Philosophy and Theology", "European Journal of Science and Theology", κ.α.
(πηγή: Wikipedia, ημερομηνία επίσκεψης: 27.6.2013)
Ο Thomas Alexander Szlezak (γενν. 1940) σπούδασε κλασική φιλολογία, φιλοσοφία και ιστορία στα Πανεπιστήμια του Erlangen, του Μονάχου και του Tubingen (1959-1967). Διδάκτωρ του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Βερολίνου (1969) με θέμα της διδακτορικής διατριβής του από την περιοχή της ύστερης αριστοτελικής υπομνηματιστικής γραμματείας ("Pseudo-Archytas uber die Kategorien. Texte zur griechischen Aristoteles-Exegese", 1972). Υφηγητής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης (1976) με την εργασία "Platon und Aristoteles in der Nuslehre Plotins" (1979), στην οποία αναλύεται για πρώτη φορά συστηματικά από φιλολογική άποψη η μέθοδος που ακολουθεί ο Πλωτίνος κατά τη φιλοσοφική εξήγηση των "κλασικών": του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Ύστερα από μακρόχρονη ερευνητική και διδακτική δραστηριότητα στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης γίνεται καθηγητής κλασικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Wurzburg (1983). To 1985 δημοσιεύεται το βιβλίο του "Platon und die Schriftlichkeit der Philosophie": οι ερμηνείες που δίνονται εκεί για τους πρώιμους και μέσους διαλόγους δείχνουν ότι η κρατούσα αντίληψη, σύμφωνα με την οποία τα πλατωνικά έργα είναι αυτάρκη (και συνεπώς δεν χρειάζονται καμία συμπλήρωση από την προφορική φιλοσοφία του Πλάτωνα), αντικρούεται από το ίδιο το πλατωνικό κείμενο· πρόκειται για ένα συμπέρασμα το οποίο άλλαξε ριζικά τη διαφωνία των τελευταίων δεκαετιών σχετικά με την άγραφη φιλοσοφία του Πλάτωνα για τις "αρχές". Το έργο δημοσιεύτηκε και σε ιταλική μετάφραση (Μιλάνο 1989,1992). Στην Ιταλία δημοσιεύτηκε επίσης, για πρώτη φορά, και το βιβλίο "Platon lesen" (Μιλάνο, 1991, 1992). Στα ερευνητικά ενδιαφέροντα του Szlezak ανήκουν επίσης η αρχαία ελληνική τραγωδία του 5ου αιώνα και η αριστοτελική "μεταφυσική". Τα τελευταία χρόνια έχουν δει το φως της δημοσιότητας μια σειρά από σχετικά άρθρα και βιβλιοκρισίες. Από το 1990 ο Szlezak διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Tubingen.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα