Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789600505696
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938. Απόφοιτος του Βαρβακείου Γυμνασίου Αθηνών.
Έγγαμος με τη Χριστίνα Χριστοφάκη. Έχει μία κόρη και ένα γιο.
Επάγγελμα: Δικηγόρος- Οικονομολόγος.
Σπουδές: Πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Αθηνών στα Νομικά και Οικονομικά. Με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης ανακηρύσσεται το 1973 Διδάκτωρ των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισίου 1(Πάνθεον Σορβόννη).
Ξένες γλώσσες: Αγγλική, Γαλλική.
Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες:
Εξελέγη βουλευτής Αττικής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές του 1981, του 1985, του 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου), του 1990, του 1993, του 1996 και του 2000.
Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες:
Διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού από 13.4.2000 έως 20.11.2000. Επίσης διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών, από 22.1.1996 έως 18.2.1999, υφυπουργός Εμπορίου από 5.7.1982 έως 17.1.1984, Εξωτερικών από 17.1.1984 έως 5.6.1985 και από 5.6.1985 έως 26.7.1985 , αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών από 26.7.1985 έως 18.11.1988, από 18.11.1988 έως 18.6.1989, από 18.6.1989 έως 2.7.1989 και από 13.10.1993 έως 8.7.1994, υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών από 8.7.1994 έως 15.9.1994. Ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων "Γρηγόρης Λαμπράκης". Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση στο εξωτερικό, κατά τη δικτατορία. Εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης ως εντεταλμένος διδασκαλίας και ερευνητής (1969-1978) σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, προγραμματισμού και χωροταξίας και διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του ιδίου Πανεπιστημίου. Μετείχε στο Κέντρο Μελετών και Διαφώτισης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν νομικός σύμβουλος εργατικών σωματείων της Μεγαρίδας και ιδρυτικό μέλος της κίνησης "Πολίτες κατά του Νέφους". Το 1984, εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το 1985 αναπληρωματικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Στις 8.8.1989, εξελέγη τακτικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου και στις 23.8.1989 ορίστηκε μέλος της τριμελούς γραμματείας του. Επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής στο 2ο και 3ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ενώ την 1.11.1990 εξελέγη τακτικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Ηγήθηκε της αντιπολίτευσης στο Δήμο Αθηναίων από τον Οκτώβριο του 1994. Στις 6.9.1995 παραιτήθηκε από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ενώ στις 22.1.1996, με την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων του, παραιτήθηκε από δημοτικός σύμβουλος Αθηνών. Στις 30.6.1996, στο 4ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, και στη συνέχεια, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του Κινήματος. Στις 21.3.2000 στο 5ο Συνέδριο επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ρένος Αποστολίδης (1924-2004). Ο Ρένος Αποστολίδης γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του δημοσιογράφου Ηρακλή Αποστολίδη, αρχισυντάκτη σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες, διευθυντή της Εγκυκλοπαίδειας του Πυρσού και διευθυντή της Εθνικής Βιβλιοθήκης (1945-1959), και της Ελπινίκης το γένος Ζαμπέλη. Το 1935 τέλειωσε το δημοτικό σχολείο και το 1941 το Βαρβάκειο Γυμνάσιο, όπου στις 28 Οκτωβρίου του 1941 οργάνωσε μαθητική αποχή. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής παρέμεινε ανένταχτος. Σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (αποφοίτησε το 1950). Φοιτητής ακόμη κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου στρατεύτηκε με το βαθμό του οπλίτη στο κρατικό μέτωπο. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του και για έντεκα χρόνια εργάστηκε ως καθηγητής αρχαίων και νέων ελληνικών, ιστορίας και λατινικών σε ιδιωτικά αθηναϊκά γυμνάσια. Υπήρξε συνεργάτης του κρατικού γραφείου Τύπου του εξωτερικού, της Διεύθυνσης Εξωτερικού Τύπου, της Γενικής Διεύθυνσης Τύπου του Υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως και του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας. Τιμήθηκε με το βραβείο πεζογραφίας του Υπουργείου Παιδείας το 1960 (για το έργο του "Ιστορίες από τις Νότιες Ακτές"). Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τη δημοσίευση του δοκιμίου του "Καιρός" στο περιοδικό "Γράμματα" και την έκδοση του έργου του "Τρεις σταθμοί μιας πορείας", ένα χρόνο αργότερα. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά της πρωτεύουσας ως συντάκτης ("Ελευθερία", "Νίκη", "Εικόνες", "Γνώσεις", "Νεώτερον Λεξικόν Ηλίου", "Ανεξάρτητος Τύπος", κ.α.) και ως κριτικός ("Γράμματα", "Φοιτητική Φωνή", "Δελτίον του Βιβλίου", "Κύκλος", "Κοχλίας", "Νέα Εστία", "Νέοι Ρυθμοί", "Νέες Εικόνες", "Έθνος", "Εθνικός Κήρυκας", κ.α.). Από το 1951 ανέλαβε την αρχισυνταξία και την κριτική στήλη στο περιοδικό "Ο Αιώνας μας", και το 1959 ίδρυσε με τον πατέρα του το περιοδικό "Νέα Ελληνικά", από τις σελίδες του οποίου πρόβαλε την κριτική στάση του ενάντια στη λογοτεχνική γενιά του ʼ30. Το 1964 καταδικάστηκε σε κάθειρξη δυόμισι χρόνων -από την οποία εξέτισε τελικά τρεις μήνες- επειδή είχε εισβάλει στη Βουλή ηγούμενος μιας ομάδας ακροδεξιών. Στη δικτατορία του Παπαδόπουλου επέβαλε τη δημοσίευση σε συνέχειες της "Ανθολογίας νεοελληνικού διηγήματος" στις εφημερίδες της εποχής, η οποία όμως διακόπηκε από τη λογοκρισία με αφορμή τη δική του νουβέλα "Ο Α2". Μετά τη δικτατορία συνέχισε να ασκεί κριτική από τις σελίδες του περιοδικού "Τετράμηνα" ως το 1979. Ο Ρένος Αποστολίδης ανήκει στους έλληνες πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Βασικό χαρακτηριστικό του έργου του είναι η κυριαρχία της παρεμβολής του συγγραφέα στη ροή της αφήγησης και η έκφραση της προσωπικής του άποψης και οπτικής του μύθου με τρόπο άμεσο. Βασική πηγή της θεματολογίας του είναι η περίοδος της γερμανικής κατοχής και του ελληνικού εμφυλίου, ιστορικά γεγονότα της οποίας εντάσσει στην αφήγησή του αξιοποιώντας τα και σχολιάζοντάς τα, τόσο για να κρίνει τις αρνητικές τους επιπτώσεις όσο και για να τονίσει το υπαρξιακό αδιέξοδο στο οποίο οδηγούν τους ήρωές του. Στα μεταγενέστερα έργα του στρέφεται προς τη σύγχρονή του πραγματικότητα, διατηρώντας ωστόσο την άποψή του για τον προδρομικό χαρακτήρα του Εμφυλίου στις μεταπολεμικές αλλαγές στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας. Έργα του μεταφράστηκαν στα ολλανδικά, γερμανικά, γαλλικά και άλλες ξένες γλώσσες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ρένου Αποστολίδη βλ. Χατζηβασιλείου Βαγγέλης, "Ρένος Αποστολίδης", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ʼ40 ως τη δικτατορία του ʼ67", τ. β΄, σ. 224-247, Αθήνα: Σοκόλης, 1988, Χατζηφώτης Ι. Μ., "Αποστολίδης Ρένος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 2, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ., και χ.σ., "Αποστολίδης Ρένος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ.1, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1983.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης, δικηγόρος με ειδίκευση στα Ευρωπαϊκά θέματα, έχει δουλέψει από παλιά ως δημοσιογράφος. Μετά μια διαδρομή 25 χρόνων στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", φιλοξενήθηκε στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", την "Ημερησία" και τη "Βιομηχανική Επιθεώρηση". Επανήλθε αρθρογραφώντας στο "Βήμα". Ήδη βρίσκεται στη διεύθυνση του "Ελεύθερου Τύπου", στη νέα του εποχή.
