[...] Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται θαύματα της Υπεραγίας Θεοτόκου που έγιναν με την χαριτόβρυτο Τιμία Ζώνη της. Τα θαύματα τα περιγράφουν οι ευεργετηθέντες με επιστολές που έστειλαν στην Ιερά Μονή μας. Δεν κρύβουν την Χάρη, ομολογούν την ευεργεσία. Άλλοι πιστοί μας ομολόγησαν προφορικά τις ιάσεις των ασθενειών τους στους τόπους, που μεταφέραμε την Τιμία Ζώνη για προσκύνηση αλλά δεν έγραψαν. Πολλές από τις επιστολές που κατέχουμε στο αρχείο της Μονής μας έχουν τα ονόματα, τις διευθύνσεις, ακόμη και το τηλέφωνο των αποστολέων. Όπου υπάρχουν τα ανωτέρω στοιχεία, τα καταγράφουμε. Σημειώνουμε δε από τις επιστολές μόνο τα τμήματα που περιγράφονται τα θαύματα.
Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί ένα καλύτερο όρο για να εκφράσει το θαύμα· τον όρο "σημείον". Το σημείο φανερώνει, δείχνει κάποιον. Φανερώνει τον Θεό. Το θαύμα είναι καλό, όχι γιατί θεραπεύεται κάποιος, αλλά γιατί απλώς φανερώνει τον Θεό στους ανθρώπους. Αυτό είναι και το σπουδαιότερο. Εμείς συνήθως κοιτάζουμε το πρώτο, την θεραπεία, που είναι μικρό, και όχι την φανέρωση της δόξας του Θεού, που είναι το μεγαλύτερο. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)