Μία από εκείνες τις μέρες (μια διαπίστωση) Μία από εκείνες τις μέρες είναι και σήμερα∙ από τις μέρες που τίποτα νόημα δεν βγάζει· από τις μέρες που το σώμα είναι βράχος που κουράστηκες να σηκώνεις. Στέρεψε η σισύφεια υπομονή σου. Και θες να το αφήσεις να κατρακυλήσει στην πλαγιά, να σε πάρει μαζί, να χαθείς. Για όπου. Δεν σε νοιάζει. Για όπου∙ είναι καλύτερα από εδώ. Και μετά έρχεται ο ήλιος. Και ξεκινάς πάλι για την κορυφή, με τον βράχο στην πλάτη. Για όπου. Δεν σε νοιάζει. Θα είναι καλύτερα από δω. Μα είσαι δεμένος με τον βράχο στην πλάτη· με τον βράχο που είναι η πλάτη, τα πόδια, τα χέρια, το στήθος σου. Ο βράχος είναι το σώμα σου, είσαι εσύ∙ όλος ένας βράχος που ανεβαίνει την πλαγιά. Ξανά και ξανά. Και μετά ήλιος. Και μετά κατρακύλα ξανά. Είναι μία από εκείνες τις μέρες, σήμερα, κάθε μέρα.