Harold Pinter (Συγγραφέας)

Ο Χάρολντ Πίντερ (1930-2008) γεννήθηκε στη φτωχική συνοικία του Λονδίνου Χάκνεϊ, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Παρακολουθεί θεατρικές σπουδές και το 1950 δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα. Την ίδια χρονιά προσλαμβάνεται από το ραδιόφωνο του BBC ως ηθοποιός και στη συνέχεια παίρνει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις στο Λονδίνο, όπου αρχίζει να χρησιμοποιεί το καλλιτεχνικό όνομα Ντέιβιντ Μπάρον. Το 1957 γράφει το πρώτο του θεατρικό έργο, "Το δωμάτιο", που σημειώνει επιτυχία, αντίθετα με το "Πάρτι γενεθλίων", που ανεβαίνει το 1958 κι αντιμετωπίζεται αρνητικά από την κριτική, με αποτέλεσμα να κατεβεί στο τέλος της πρώτης εβδομάδας. Θα ακολουθήσουν άλλα έργα που αρχίζουν να επιβάλλουν τον Πίντερ ως τον πιο σημαντικό Άγγλο δραματουργό ("Το βουβό γκαρσόνι", "Ο επιστάτης", "Η επιστροφή", κ.ά.). Το 1963 "Ο επιστάτης" γυρίζεται σε ταινία και κερδίζει την Αργυρή Άρκτο στο φεστιβάλ Βερολίνου. Παράλληλα, ο Πίντερ αρχίζει να γράφει σενάρια για τον κινηματογράφο ("Ο υπηρέτης", "Επιχείρηση Κουίλερ", "Η ερωμένη του Γάλλου υπολοχαγού, κ.ά."), εμφανίζεται σε διάφορα έργα ως ηθοποιός, ενώ αργότερα αρχίζει να σκηνοθετεί δικά του και ξένα έργα. Του απονέμονται διάφορα βραβεία. Ανάμεσά τους το βραβείο Βρετανικής Λογοτεχνίας Ντέιβιντ Κόεν το 1995 και το θεατρικό βραβείο Λόρενς Ολίβιε το 1996 για το σύνολο της προσφοράς του στο θέατρο. Το 1997 του απονεμήθηκε το Ειδικό Βραβείο του "Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου" της "Ελευθεροτυπίας" για το σύνολο της κινηματογραφικής προσφοράς του. Αντίθετα, αρνήθηκε το βραβείο του Βρετανού Ιππότη που θα του απένεμε η βασίλισσα της Αγγλίας. Το 1985 εξοργίζεται, όταν στην επίσκεψή του, μαζί με τον Άρθουρ Μίλερ, στην Τουρκία, πληροφορείται για τα βασανιστήρια των πολιτικών κρατουμένων, ιδιαίτερα των συγγραφέων, με αποτέλεσμα να πάρει θέση ενάντια στην αμερικανική υποστήριξη του τότε τουρκικού στρατιωτικού καθεστώτος. Αρκετές φορές ο Πίντερ κατήγγειλε τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και πήρε ενεργό μέρος σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της αμερικανικής πολιτικής υποστήριξης δικτατοριών και επέμβασης στα εσωτερικά άλλων χωρών -ενώ ήταν ιδιαίτερα δριμύς στις καταγγελίες του εναντίον των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία και των στρατιωτικών επεμβάσεων των ΗΠΑ και των εταίρων τους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Σε ηλικία 75 ετών, καταπονημένος από πολυετή μάχη με τον καρκίνο, τιμήθηκε από τη Σουηδική Ακαδημία με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2005. Παρά την εξασθενημένη του υγεία, συνέχισε να ασχολείται ενεργά με το θέατρο, δίνοντας ρεσιτάλ υποκριτικής στο μοναδικό ρόλο της παράστασης "Η τελευταία μαγνητοταινία του Κράπ" του Σ. Μπέκετ, για την 50η επέτειο του Royal Court Theatre, τον Οκτώβριο του 2006, ή διασκευάζοντας το "Sleuth" του Άντονι Σάφερ για την ομότιτλη ταινία του Κένεθ Μπράνα με τους Μάικλ Κέιν και Τζουντ Λο, το 2007. Η "επάρατος" νόσος κατάφερε, τελικά, να καταβάλει οριστικά την υγεία του, την παραμονή των Χριστουγέννων του 2008.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Ειρήνη Λεβίδη (Επιμέλεια)

Η Ειρήνη Λεβίδη υπήρξε σύντροφος και στενή συνεργάτις του σκηνοθέτη και ηθοποιού Λευτέρη Βογιατζή (1944-2013), στην Εταιρεία Θεάτρου "Σκηνή" (την οποία ίδρυσε το 1981, μαζί με τους Βασίλη Παπαβασιλείου, Σμαράγδα Σμυρναίου, Άννα Κοκκίνου, Δημήτρη Καταλειφό και Τάσο Μπαντή, και στη συνέχεια στη "Νέα Σκηνή" που τη διαδέχτηκε, το 1988, μετά την αποχώρηση όλων των υπόλοιπων). Μετά το θάνατο του συντρόφου της, το 2013, είναι σήμερα πρόεδρος, διευθύνουσα σύμβουλος και καλλιτεχνικά υπεύθυνη της Νέας Σκηνής και του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων που έχει πάρει το όνομά του. Έχει επιμεληθεί τις εκδόσεις των παραστάσεων της Νέας Σκηνής, με πλούσιο περιεχόμενο (και, συνήθως με ολόκληρο το κείμενο των έργων), ενώ παράλληλα εργάστηκε ως μεταφράστρια/επιμελήτρια θεατρικών, κινηματογραφικών και μουσικών εκδόσεων. Το 1997 εκδόθηκε το βιβλίο της "Κολοκύθια με τη ρίγανη" (εκδ. Libro), με 78 απλές συνταγές εμπνευσμένες από την παραδοσιακή Ελληνική γεύση, τη μεσογειακή και τη βαλκανική κουζίνα.

Άννα Καρναβά (Επιμέλεια)

Κώστας Ορδόλης (Φωτογράφος)

Ο Κώστας Ορδόλης φωτογραφίζει περίπου εικοσιπέντε χρόνια, κυρίως σε ασπρόμαυρο αρνητικό φιλμ. Την περίοδο 1990-1996 εργάστηκε επαγγελματικά για περιοδικά και άλλα έντυπα της εποχής επανεισάγοντας την ασπρόμαυρη φωτογραφία στο ρεπορτάζ και στην καταγραφή της νυχτερινής ζωής της Αθήνας. Φωτογραφίζει θέατρο περίπου είκοσι χρόνια, καλύπτοντας κάποιες από τις πιο σημαντικές σκηνές της Αθήνας. Μια περίοδο ασχολήθηκε με επιμέλεια φωτογραφικών εκδόσεων και εκθέσεων, με πιο σημαντική την έκθεση 11 Ελλήνων φωτογράφων για το Αιγαίο που φιλοξενήθηκε σε πολλές πρωτεύουσες στην Ευρώπη και στην Αμερική. Έχει εκδώσει πέντε φωτογραφικά λευκώματα και έχει εκθέσει δουλειά του στην Ελλάδα και κυρίως στην Ευρώπη. Έχει σπουδάσει Οικονομικά στην Αθήνα και Μάρκετινγκ στον Καναδά, και εργάζεται ως βοηθός Διευθυντής Πωλήσεων στη ΔΕΗ.