[...] Ο δίσκος `Ταγκό για τρεις` δεν αποτελεί κύκλο τραγουδιών. Όλα τα τραγούδια μέσα σε αυτόν, θα `λεγα ότι ξεπήδησαν παρορμητικά. Με την πρώτη μου κιόλας επαφή με το στίχο η μουσική τους βγήκε ενστικτωδώς και με μία πνοή. Το `Μη μου μιλάς` του Μιχάλη Γκάνα, εξελίσσεται πάνω σε έναν ασίγαστο και αδέκαστο μετρονόμο, με φόρα για μια καραμπόλα και την απότομη κατάληξη στη σιωπή, σχεδόν σαν διακοπή. Η γαλλική εκδοχή του `Ω, μη με βλέπετε που κλαίω` της Μαρίας Πολυδούρη, είναι ουσιαστικά γέννημα της συνάντησης της δικής μου μελωδικής γραμμής με τους αυτοσχεδιασμούς των μουσικών του συγκροτήματος Outward Band και της ερμηνεύτριας Κορίνας Λεγάκη, οι οποίοι δούλεψαν πάνω στην παλιότερη εκδοχή του τραγουδιού για να δημιουργήσουν κάτι εντελώς καινούριο και κινηματογραφικό. Το `Ταγκό για τρεις` είναι ουσιαστικά μια σκηνή ζήλειας, η οποία μου γέννησε μέσα από τις μικρές, κοφτές λέξεις των στίχων, μικρά μοτίβα, τα οποία χορεύουν στο ρυθμό ενός δυτικότροπου νουέβο τάνγκο. Το `Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα`, του Κ. Γ. Καρυωτάκη, είναι σε μια καθαρή φόρμα δύο διαφορετικών κόσμων, φωτός και σκοταδιού, εξωτερικού και βαθιά εσωτερικού, αλλά κι ενός παιχνιδιού ξανατοποθέτησης των λέξεων από το ποίημα στη μουσική, νομίζω, κάπως απρόσμενη. Το `Εργατικό ατύχημα` μπορεί να θεωρηθεί ένα αργό χασάπικο, που όμως κάπου ξεγλιστρούν μια δυο συγχορδίες τζαζ αρμονίας, ή μπορεί και να χαρακτηριστεί αλλιώς, ένα πένθιμο εμβατήριο.
Γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1896 στην Τρίπολη. Ο πατέρας του ήταν νομομηχανικός κι έτσι στα παιδικά του χρόνια, αναγκάστηκε να αλλάζει συνέχεια τόπο διαμονής. Πέρασε από το Αργοστόλι, τη Λευκάδα, τη Λάρισα, την Καλαμάτα, την Αθήνα, μέχρι και από τα Χανιά. Από το 1912 δημοσιεύει ποιήματα σε διάφορα παιδικά περιοδικά. Αφού πήρε το δίπλωμα της Νομικής Σχολής των Αθηνών, διορίστηκε υπάλληλος στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Η ελεύθερη φύση του δεν μπορούσε να δεχθεί την γραφειοκρατία της κρατικής μηχανής, την οποία και καυτηριάζει όποτε μπορεί (χαρακτηριστικό το πεζό: Κάθαρσις). Γι΄ αυτό και μετατέθηκε πολλές φορές διωκόμενος από ανωτέρους του. Στη διάρκεια αυτών των μεταθέσεων γνωρίζει την ανία και τη μιζέρια της επαρχίας, πράγμα που τον στιγματίζει. To Φεβρουάριο του 1919 εκδίδει την πρώτη του συλλογή: "Ο πόνος των ανθρώπων και των πραγμάτων", η οποία τυγχάνει αδιάφορης ή υποτιμιτικής κριτικής. Τον ίδιο χρόνο εκδίδει μαζί με τον φίλο του Άγη Λεβέντη (με τα ψευδώνυμα Μίμης Χλαπάτσας και Νίκος Τσαπατσούλιας, αντίστοιχα) το σατιρικό περιοδικο "Η Γάμπα", που παρά την επιτυχία του κυκλοφόρησε μόνο σε έξι τεύχη γιατί η αστυνομία απαγόρευσε την έκδοσή του. Το 1921 κυκλοφορεί τη δεύτερη συλλογή του τα "Νηπενθή". Εκείνο τον καιρό συνδέεται με την ποιήτρια Μ. Πολυδούρη, συνάδελφό του στη Νομαρχία Αττικής. Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι σχέσεις τους ήταν ερωτικές. Το 1924 ταξιδεύει στο εξωτερικό, στην Ιταλία και τη Γερμανία. Το Δεκέμβριο του 1927 κυκλοφορεί η τελευταία του συλλογή, "Ελεγεία και Σάτιρες". Το Φεβρουάριο του 1928 ο Καρυωτάκης αποσπάται στην Πάτρα και τον Ιούνιο στην Πρέβεζα. Από εκεί στέλνει απελπισμένα γράμματα σε συγγενείς και φίλους, περιγράφοντας την αθλιότητα που κυριαρχεί σ΄ αυτήν την πόλη (χαρακτηριστικό το ποίημα Πρέβεζα). Στις 21 Ιουλίου θέτει τέρμα στη ζωή του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Μαρία Πολυδούρη (1902-1930). Η Μαρία Πολυδούρη γεννήθηκε στην Καλαμάτα, κόρη του γυμνασιάρχη Ευγένιου Πολυδούρη και της Κυριακής το γένος Μαρκάτου. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Γύθειο, τα Φιλιατρά και την Καλαμάτα, όπου τέλειωσε το γυμνάσιο και το 1916 δημοσίευσε το πεζοτράγουδο Ο πόνος της μάνας στο περιοδικό Οικογενειακός Αστήρ. Τον ίδιο χρόνο συγκέντρωσε ποιήματα στη συλλογή Μαργαρίτες, την οποία δεν εξέδωσε. Το 1918 διορίστηκε στη Νομαρχία Μεσσηνίας. Το 1920 πέθαναν και οι δυο γονείς της, πρώτα ο πατέρας της και σαράντα μέρες αργότερα η μητέρα της. Το 1922 μετατέθηκε στη Νομαρχία Αττικής. Είχε ήδη γραφτεί στη Νομική Σχολή. Τότε γνωρίστηκε με τον Κώστα Καρυωτάκη, τον οποίο ερωτεύτηκε παράφορα, και δημοσίευσε στίχους στα περιοδικά "Έσπερος" (Σύρου), "Ελληνική Επιθεώρησις", "Πανδώρα", "Παιδική Χαρά" και "Εύα". Το 1924 γνώρισε τον Αριστοτέλη Γεωργίου. Τον ίδιο χρόνο εγκατέλειψε τις σπουδές της και γράφτηκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Σχολή Κουναλάκη. Το 1926 πήρε μέρος σε παράσταση του έργου του Νικοντέμι "Το Κουρέλι" και πήγε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή ραπτικής Pigier. Στο Παρίσι προσβλήθηκε από φυματίωση και νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Charite. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1928 και μπήκε στο σανατόριο Σωτηρία και αργότερα στην κλινική Χρηστομάνου, όπου πέθανε σε ηλικία εικοσιοχτώ χρόνων. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της πρόλαβε να εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Τρίλλιες που σβύνουν" (1928) και "Ηχώ στο χάος" (1929). Η Μαρία Πολυδούρη τοποθετείται στη γενιά των νεορομαντικών ή παρακμιακών ελλήνων ποιητών του Μεσοπολέμου, μαζί με ονόματα όπως του Τέλλου Άγρα, του Κώστα Καρυωτάκη, του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, του Κώστα Ουράνη. Στο πρώιμο ποιητικό της έργο (πριν το ταξίδι της στο Παρίσι) διακρίνονται έντονες νεορομαντικές τάσεις, επιρροές από το ρεύμα του συμβολισμού και βιωματικό ύφος, ενώ μετά την αρρώστια της, την επιστροφή στην Αθήνα και την αυτοκτονία του Καρυωτάκη το μελοδραματικό στοιχείο υποχωρεί και ο λόγος της γίνεται πιο επιμελημένος. Η γραφή της είναι έντονα φορτισμένη συναισθηματικά με θεματικό προσανατολισμό γύρω από τον έρωτα και το θάνατο. Έγραψε επίσης μια νουβέλα με τίτλο "Μυθιστόρημα" και κάποιες ποιητικές μεταφράσεις που περιλαμβάνονται στον τόμο των Απάντων της του 1982 με επιμέλεια του Τάκη Μενδράκου. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Μαρίας Πολυδούρη βλ. Άγρας Τέλλος, «Πολυδούρη Μαρία», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 20. Αθήνα, Πυρσός, 1932, Ζήρας Αλεξ., «Πολυδούρη Μαρία», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 8. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Μαυροειδή - Παπαδάκη Σοφία, «Πολυδούρη Μαρία», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 11. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε πιάνο και σύνθεση στο Αττικό Ωδείο και στο Royal Welsh College of Music & Drama στη Μεγάλη Βρετανία. Έχει συνεργαστεί με πολιτιστικούς οργανισμούς όπως: Εθνική Λυρική Σκηνή (Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος - Φεστιβάλ Αθηνών), Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Καμεράτα Φίλων της Μουσικής, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών & Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 43α και 45α Δημήτρια, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών (Ελληνικό Σχέδιο), κ.α. Έχει παρουσιάσει έργα του στο εξωτερικό: ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Ισπανία, Ελβετία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο. Έχει κυκλοφορήσει οκτώ προσωπικούς δίσκους: Τα Σονέτα του Σκοτεινού Έρωτα, Κυριακές μες στο Χειμώνα, Σκοτεινός έρωτας, Σκηνές από Βουβή Ταινία, Ταγκό για Τρεις, Ay Αmor, Αισθηματική Ηλικία και Ο μαγικός κόσμος του Φεδερίκο. Έχει γράψει μουσική για σαράντα θεατρικές παραστάσεις, για τον κινηματογράφο και για την εκπαιδευτική τηλεόραση. Έχει βραβευτεί τρεις φορές για τη μουσική του για θέατρο: Ερωτόκριτος 2012 σκηνοθεσία Στ. Λιβαθινού, Τρίτο Στεφάνι 2017 σκηνοθεσία Θ. Παπαγεωργίου ΚΘΒΕ, Ερωτόκριτος μιούζικαλ 2018 σκηνοθεσία Κ. Ρήγου Εθνική Λυρική Σκηνή. Ο Ερωτόκριτος που έκανε πρεμιέρα το Μάϊο του 2017 ήταν η πρώτη ανάθεση σύγχρονης όπερας της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και χαρακτηρίστηκε ως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ΕΛΣ, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Ανέβηκε, εκτός από την Εναλλακτική Λυρική Σκηνή (Κέντρο Πολιτισμού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος), στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Κατόπιν ανάθεσης των Δήμων Δελφών και Δωρίδας διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του πρώτου Φεστιβάλ Δελφών 2018 με τίτλο το "Λάλον Ύδωρ" το οποίο ως θεματική αποτέλεσε δική του σύλληψη και δημιουργία.
Η Κορίνα Λεγάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1981. Σπούδασε κλασικό και τζαζ τραγούδι, πιάνο και ορθοφωνία. Επίσης Διοίκηση Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων. Μιλάει πέντε γλώσσες. Το 2009 συμμετείχε στο δίσκο "Άνεμοι και παλίρροιες" του συγκροτήματος Αρμός, ενώ το 2010 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός της δίσκος "Χορός με τη βροχή".
Ο Μιχάλης Γκανάς γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944. Από το 1962 ζει και εργάζεται στην Αθήνα, όπου ήρθε για να σπουδάσει νομικά. Βιβλιοπώλης για μια δεκαπενταετία, συνεργάστηκε αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 είναι κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ενώ στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς Έλληνες και ξένους συνθέτες: Μ. Θεοδωράκης, Ν. Μαμαγκάκης, Ν. Ξυδάκης, Δ. Παπαδημητρίου, Ν. Κυπουργός, G. Bregovic, A. Dinkjian κ.ά. Μετέφρασε τις "Νεφέλες" του Αριστοφάνη για το Θέατρο Τέχνης - Κάρολος Κουν και τους "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πατρών. Το 1994 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο του "Παραλογή". Τον Δεκέμβριο του 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Το 2017 τιμήθηκε με Ειδική Μνεία του περιδικού "Αναγνώστης" για το βιβλίο του "Ομήρου Οδύσσεια" (Μεταίχμιο, 2016).
