Ο Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1812 στο Πόρτσμουθ της Νότιας Αγγλίας. Ήταν το δεύτερο από τα οκτώ παιδιά του Τζον και της Ελίζαμπεθ Ντίκενς. Η οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο το 1823. Οι σπατάλες και η άσωτη ζωή του πατέρα του οδήγησαν την οικογένεια σε οικονομικό αδιέξοδο και τον Τζον Ντίκενς στη φυλακή για χρέη. O νεαρός Ντίκενς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να εργαστεί σε ένα εργοστάσιο βερνικιών. Οι συνθήκες εργασίας ήταν εξαιρετικά δύσκολες και επηρέασαν το συγγραφικό του έργο, ενώ αποτέλεσαν το θέμα του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος Δαβίδ Κόπερφιλντ (1849-1850). Στη συνέχεια ο Ντίκενς δούλεψε ως βοηθός σε δικηγορικό γραφείο. Το 1836 παντρεύεται την Κάθριν Χόγκαρθ, κόρη του ευυπόληπτου Σκοτσέζου δημοσιογράφου Τζορτζ Χόγκαρθ, με την οποία θα αποκτήσει δέκα παιδιά. Θα χωρίσουν 22 χρόνια αργότερα λόγω των εξωσυζυγικών περιπετειών του.
Η πρώτη του μεγάλη λογοτεχνική επιτυχία άρχισε με την έκδοση σε συνέχειες του μυθιστορήματος Τα ντοκουμέντα της λέσχης Πίκγουικ (1836), καθιερώνοντας με αυτό τον τρόπο την κυκλοφορία των μυθιστορημάτων της βικτοριανής εποχής σε συνέχειες σε περιοδικά και εφημερίδες. Τα δύο επόμενα μυθιστορήματά του, Όλιβερ Τουίστ (1837-1838) και Νίκολας Νίκλεμπι (1838-1839), καταγράφουν τη θλιβερή καθημερινότητα του Λονδίνου και του Γιορκσάιρ, όπου βασιλεύει η εκμετάλλευση, η εγκληματικότητα και η διαφθορά.
Το 1844 γράφει τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, ενώ ακολουθούν δύο ακόμα σπουδαία μυθιστορήματα Ο ζοφερός οίκος (1852-1853) και Μικρή Ντόριτ (1855-1857), τα οποία αποτελούν δριμύτατη κριτική στους βικτοριανούς θεσμούς. Τα επόμενα χρόνια δημοσιεύει δύο από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του, την επική Ιστορία των δύο πόλεων (1859), που εκτυλίσσεται στο Λονδίνο και το Παρίσι κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, και τις Μεγάλες προσδοκίες (1860-1861) με ήρωες τον ορφανό Πιπ και τη μυστηριώδη Εστέλα. Ο Ντίκενς εμφάνισε προβλήματα υγείας κατά τη δεκαετία του 1860 και η σωματική κόπωση των δημόσιων αναγνώσεων των βιβλίων του, τις οποίες άρχισε το 1858, επιτάχυναν την κατάπτωσή του, αν και στο Our Mutual Friend (1865) διατηρεί ορισμένα από τα καλύτερα στοιχεία της κωμικής του πλευράς.
Το τελευταίο του μυθιστόρημα, Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ, παρέμεινε ημιτελές και πέθανε στις 9 Ιουνίου 1870. Ο θάνατός του προκάλεσε αισθητή λαϊκή συγκίνηση και θάφτηκε στη Γωνιά των Ποιητών στο Αβαείο του Ουέστμινστερ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαρία Παπαγιάννη είναι από τις πιο σηµαντικές σύγχρονες παρουσίες στην ελληνική παιδική και νεανική λογοτεχνία, υποψήφια για το Διεθνές Βραβείο H.C. Andersen 2022 και Πρέσβειρα για το Παιδικό Βιβλίο για τη διετία 2021-2022. Γεννήθηκε το 1964 στη Λάρισα. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο ΑΠΘ και στη συνέχεια δούλεψε ως δημοσιογράφος σε ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες και περιοδικά. Το 1996 παντρεύτηκε τον μουσικοσυνθέτη Θάνο Μικρούτσικο. Από το 2001 που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το πρώτο της βιβλίο "Καληνύχτα, μαμά" αφιερώθηκε στις ιστορίες της. Γράφει βιβλία για µικρά και µεγάλα παιδιά, εφηβικά µυθιστορήµατα, λιμπρέτα και στίχους για μουσικοθεατρικές παραστάσεις, μεταφράζει βιβλία για παιδιά και έχει εκδώσει ένα µυθιστόρηµα για ενήλικες. Έχει βραβευτεί µε τα πιο σηµαντικά βραβεία: Κρατικό Βραβείο ("Το Δέντρο το Μονάχο"), Βραβείο Ελληνικού Τµήµατος της IBBY ("Ως διά µαγείας", "Παπούτσια µε φτερά"), Βραβείο του λογοτεχνικού περιοδικού Διαβάζω ("Ως διά µαγείας", "Το Δέντρο το Μονάχο", "Πιάστε τους"), αναγραφή στον κατάλογο White Ravens ("Είχε απ’ όλα και είχε πολλά"). Εικονογραφημένα βιβλία της για μικρά παιδιά κυκλοφόρησαν επίσης στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αγγλία, τη Φιλανδία, τη Ρουμανία και την Κορέα, ενώ εκδόσεις των μυθιστορημάτων της αναμένεται να κυκλοφορήσουν σύντομα στη Ρωσία, τη Ρουμανία, τη Σερβία και τη Βόρεια Μακεδονία. Η Μαρία Παπαγιάννη επισκέπτεται σχολεία για να συναντήσει µαθητές από τις πρώτες τάξεις του δηµοτικού ως το γυµνάσιο. Στα µικρά παιδιά, βοηθός της πάντα η αχώριστη φίλη της η Πες Πες, η µικρή πασχαλίτσα που λέει παραµύθια και τρώει µόνο παραµύθια. Για τα παιδιά που τελειώνουν το δηµοτικό και ξεκινούν το γυµνάσιο δημιούργησε το εκπαιδευτικό πρόγραµµα «Φυλακτές της ελευθερίας» με αφορμή το µυθιστόρηµά της "Παπούτσια µε φτερά", ένα βιβλίο «για την ποίηση που υπάρχει στη ζωή και τη ζωή που κάποτε γίνεται ποίηση»
