«Τον 19ο αιώνα, όπως και σε όλους τους προηγούμενους, αλλά φυσικά με πολύ διαφορετική ομαδοποίηση και με συνεχώς μεταβαλλόμενη σχετική δύναμη, οι «κληρονόμοι» ζούσαν στην Ευρώπη, ο ένας δίπλα στον άλλο – το χάος των μιγάδων, τα απομεινάρια της πρώην Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η γερμανοποίηση της οποίας κατέρρευσε, μαζί με τους Εβραίους και τους Γερμανούς, η μόλυνση των οποίων αυξήθηκε μέσω της ανάμειξης με μιγαδικές φυλές και με απογόνους μη-Αρίων φυλών. Κανένα επιχείρημα σχετικά με την «ανθρωπότητα» δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι αυτό σημαίνει πόλεμος. Ένας πόλεμος που δεν διεξάγεται με κανόνια, συνεχίζεται σιωπηλά στην καρδιά της κοινωνίας με γάμους, με την εξαφάνιση των αποστάσεων και την προώθηση της επαφής, με τις ποικίλες δυνάμεις αντίστασης στους διάφορους τύπους ανθρώπων, με τη μετατόπιση του πλούτου, με τη γέννηση νέων επιρροών και την εξαφάνιση άλλων, και με πολλές άλλες κινητήριες δυνάμεις. Όμως ο πόλεμος αυτός, αν και σιωπηλός, είναι πάνω απ’ όλα ένας αγώνας ζωής και θανάτου.»
Houston Stewart Chamberlain
