ΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Τα βότσαλα της μοναξιάς
ρίχνω ένα ένα στο πηγάδι της ψυχής
και μετράω μαραμένα τον αχό τους.
Σα να γεννιέται κάτι μεγάλο πλάι στο κύμα…
Θεέ μου!
Η αγάπη γίνεται κοχύλι
ο έρωτας αφρός
κάτασπρο του κόσμου μίλι
έλα, έλα, έλα.
Γιατί τρομάζω
με το πέρασμα του χρόνου
που οι νιφάδες του τραβούν χειμώνες
που έρχονται και φεύγουνε με τους ανθρώπους.
