Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της διαμάχης που ξέσπασε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο τον Μάρτιο του 1925 και απασχόλησε την κοινή γνώμη και τον πολιτικό κόσμο για μια κρίσιμη διετία. Η αφετηρία της αφορούσε τον τρόπο με τον οποίο η Ρόζα Ιμβριώτη φερόταν να διδάσκει την Επανάσταση του 1821 και γενικά το μάθημα της Ιστορίας· κατέληξε, όμως, να θέσει υπό αμφισβήτηση το συνολικό μεταρρυθμιστικό έργο που επιτελούνταν εκεί, υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Δελμούζου, ακυρώνοντας έτσι, για μία ακόμα φορά, τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης.

Στο ανά χείρας βιβλίο, τα "Μαρασλειακά" εντάσσονται σ` ένα περιβάλλον αναθεώρησης της εθνικής ταυτότητας, που έχει ως πυλώνες την ιστορία, την εκπαίδευση και τα φύλα και λειτουργεί απειλητικά για τα κυρίαρχα εθνικά, πολιτειακά και έμφυλα σχήματα. Η αφήγησή τους ακολουθεί δύο οδούς που συναντώνται. Η πρώτη επιχειρεί να αφηγηθεί τα καθέκαστα στο Μαράσλειο, να ακολουθήσει την εσωτερική γραμμή των γεγονότων στις διαφορετικές εκδοχές τους, να τα εντάξει στο επιστημονικό και εκπαιδευτικό τους πλαίσιο, να ιστορήσει τι τελικά συνέβη στο Μαράσλειο. Η δεύτερη ακολουθεί τη δημόσια αναπαράσταση των Μαρασλειακών, και την επιτέλεσή τους στη δημόσια σκηνή.

Το βιβλίο περιλαμβάνει επίσης πρωτογενή κείμενα που δίνουν τον λόγο στους πρωταγωνιστές των Μαρασλειακών και επιτρέπουν στους αναγνώστες να δημιουργήσουν τις δικές τους διαδρομές.