Μπορούν πράγματι τα όνειρα να “ανθίσουν” στο χιόνι; Μπορεί άραγε το όμορφο και παγωμένο κρυσταλλικό στοιχείο της φύσης να εμποδίσει ένα σπάνιο λουλούδι να ανοίξει τα πέταλά του και να βγει στο φως του χειμερινού ήλιου; Ο ήρωας του Ντίνου Κουμπάτη, ο Γιωργής, είναι ένα τέτοιο σπάνιο είδος ανθρώπου που παρά το νεαρό της ηλικίας του πασχίζει να αναδείξει τα πιστεύω και τις ικανότητές του. Να ορθώσει ανάστημα ενάντια στο παλιό κατεστημένο αλλά και στα νέα αδηφάγα συμφέροντα, ώστε να δώσει στον τόπο του την αξία που του αξίζει. Λάτρες του θεάτρου και της μουσικής, κυνηγοί των ονείρων τους, όσο μεγάλα κι αν φαίνονται, οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας δεν σταματούν να επιδιώκουν την εκπλήρωσή τους. Βάζοντας τον πολιτισμό στο ύψιστο σημείο, ο συγγραφέας περιγράφει τις αγωνίες τους, τα πάθη τους, την προσπάθειά τους για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό το μυθιστόρημα αποτελεί μια απεικόνιση της ζωής μιας πανέμορφης ορεινής γωνιάς της χώρας μας, άλλοτε ρεαλιστική και άλλοτε ουτοπική. Με τα αρνητικά και τα θετικά της. Μιας μικρής “πατρίδας” που πασχίζει να κρατήσει την αγνότητά της απέναντι στη ραγδαία επέλαση του τουρισμού. Πάντα με την προσδοκία να έχουμε κοινωνίες απαλλαγμένες από συμφέροντα, διαφθορά και πολιτικές σκοπιμότητες. Μια κοινωνία που θα βοηθά κάθε “ανήσυχο” και θαρραλέο λουλούδι να ανθίσει ακόμα και μέσα στο χιόνι…