Τα κόμικς, ένα πολιτιστικό προϊόν της βιομηχανικής κοινωνίας, που στηρίζεται πρωτίστως στην εικόνα και δευτερευόντως στον λόγο, είναι,
ταυτόχρονα, κι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, που το διαβάζεις συνήθως σπίτι σου, για να ψυχαγωγηθείς, να χαμογελάσεις ή να ξεκαρδιστείς στα
γέλια, αδιαφορώντας για τους άλλους. Είναι μία καινούργια τέχνη, η 9η, που απλώνεται σ’ όλα τα αφηγηματικά είδη (περιπέτεια, φανταστικό,
γουέστερν, αστυνομικό, πολεμικό, σάτιρα, κλπ.) και «αγγίζει» όλες τις κατηγορίες του αναγνωστικού κοινού (από το παιδί μέχρι τον ενήλικα
και από τον απλό εργάτη μέχρι τον απαιτητικό διανοούμενο), έστω κι αν κάποιοι το κατατάσσουν στον χώρο της «υποκουλτούρας», θεωρώντας
το μία ιδιαίτερη μορφή της.

Είναι ένα μέσο που σε κάνει να ξεχνάς την πεζή πραγματικότητα της καθημερινής ζωής με τους καταναγκασμούς της

και σε μεταφέρει σε άλλους κόσμους, του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος, εκπληκτικά όμορφους και απίστευτα ωραίους.

Είναι ένα απαραίτητο όχημα, που αλαφραίνει την πληκτική ζωή και σε απομακρύνει από την ασφυκτική ατμόσφαιρα της τσιμεντένιας
πολυκατοικίας ή την κόλαση του καταπιεστικού κατεστημένου.
Το βιβλίο αυτό αποπειράται να παρουσιάσει κριτικά, με μία συστηματικότητα που ποικίλλει ανάλογα με τον συγγραφέα του κάθε
άρθρου, ορισμένα από τα κόμικς που κυκλοφόρησαν ή κυκλοφορούν στη χώρα μας. Η επιλογή τους καθορίστηκε από την προσωπική αγάπη
του συντάκτη και επιμελητή του απέναντι σ’ αυτά, και ομιλεί για κόμικς όπως (κατ’ αλφαβητική σειρά) το Αστερίξ, το Κόναν ο βάρβαρος, το Κόρτο
Μαλτέζε, το Λούκυ Λουκ, το Ποπάυ, το Σούπερμαν, το Ταρζάν, το Τεντέν και το Φλας Γκόρντον. Ή, αν θέλετε, για τόσους ήρωες των κόμικς όσους
δηλώνει ο αριθμός της τέχνης που τα αντιπροσωπεύει.