Παρά το γεγονός ότι ο συγγραφέας δεν ήταν επαγγελματίας ιστορικός ή πολιτικός επιστήμονας αλλά διπλωμάτης, το έργο εντυπωσιάζει με τον επαγγελματισμό και τη σοβαρή αντίληψη της έρευνας που τον διέκριναν. Αντιπροσωπεύει μια οπτική επί της εποχής των Επαναστάσεων στα Βαλκάνια που χαρακτηριζόταν από ιδιαίτερη πρωτοτυπία. Αν και στο επίκεντρο του ερευνητικού ενδιαφέροντος ήταν η προετοιμασία της Ελληνικής Επανάστασης, η προσέγγισή του δεν ήταν καθόλου εθνοκεντρική αλλά καθοριζόταν από μια ευρύτερη θεώρηση των πολλαπλών συντελεστών που τελικά δημιουργούσαν την επαναστατική ζύμωση και τις εκδηλώσεις της στην πολιτική πράξη. Αυτό δηλαδή που επιχείρησε και κατόρθωσε να πραγματοποιήσει ο Νότης Μπότσαρης στο ανά χείρας έργο του, που υπήρξε η διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, ήταν να αναδείξει, ό,τι αποκλήθηκε αρκετά αργότερα από τον διακεκριμένο βούλγαρο ιστορικό της βαλκανικής κοινωνίας Nicolai Todorov, η "βαλκανική διάσταση" όχι μόνο της διεξαγωγής του απελευθερωτικού αγώνα που άρχισε το 1821 αλλά και της προπαρασκευής που προηγήθηκε και την προηγούμενη τριακονταετία.