Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789606781179
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Από το 1979, η εφημερίδα Le Monde δημοσίευε κάθε εβδομάδα μια συζήτηση με προσωπικότητες από τον χώρο του πολιτισμού. Ο επιμελητής του παρόντος τόμου Christian Delacampagne, με σπουδές φιλοσοφίας και ο ίδιος, γνωστός συγγραφέας και αρθρογράφος της Le Monde, συγκέντρωσε συνεντεύξεις γνωστών φιλοσόφων -πολλοί από τους οποίους δεν βρίσκονται πλέον εν ζωή- με τους οποίους συζητούνται ζητήματα που παραμένουν επίκαιρα: για τη μελαγχολική αδυναμία μας να προσδώσουμε νόημα στον βίο μας, για τη βία ως συστατικό στοιχείο του ανθρώπινου πολιτισμού, για την πίστη, την αέναη διερώτηση και την αποστολή των διανοουμένων.
Είκοσι ένας φιλόσοφοι (Μιγκέλ Αμπενσούρ, Βενσάν Ντεκόμπ, Φερδινάνδος Αλκιέ, Κώστας Αξελός, Ζακ Μπουβερές, Ζακ Ντεριντά, Μωρίς ντε Γκαντιγιάκ, Ρενέ Ζιράρ, Αντρέ Γκλυξμάν, Βλαδίμηρος Ζανκελεβίτς, Εμμανουέλ Λεβινάς, Ζαν-Φρανσουά Λυοτάρ, Ζακ Ρανσιέρ, Πωλ Ρικέρ, Κλεμάν Ροσέ, Πωλ Σερέρ, Μισέλ Σερ, Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ, Γιούργκεν Χάμπερμας, Ρενέ Γκαρίγκ) παρουσίασαν έτσι το έργο τους, εξέθεσαν τις σημαντικότερες ιδέες τους, ανέπτυξαν τους συλλογισμούς τους σχετικά με τον κόσμο του σήμερα. Με την ανθολόγηση αυτών των συζητήσεων ανασυγκροτούμε, κατά κάποιο τρόπο, για κάθε άνθρωπο που ενδιαφέρεται, τα περισσότερα μεγάλα φιλοσοφικά ρεύματα της Γαλλίας, δίνοντας το λόγο σε κάθε έναν από τους εκπροσώπους τους ώστε να εκφραστούν με σαφήνεια.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
O Kώστας Aξελός (1924-2010) γεννήθηκε στην Αθήνα. Παράλληλα με τις ελληνικές γυμνασιακές του σπουδές παρακολούθησε μαθήματα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και στη Γερμανική Σχολή. Καθώς η ονομαζόμενη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν παρείχε ικανοποιητική διδασκαλία της φιλοσοφίας, γράφτηκε στη Νομική, αλλά ο πόλεμος τον έστρεψε προς την πολιτική: κατά τη διάρκεια της γερμανο-ιταλικής κατοχής πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση και ακολούθως στον εμφύλιο -στον οποίο είχαν στρατιωτικά εμπλακεί και οι Άγγλοι- ως οργανωτής, δημοσιογράφος και θεωρητικός του κομμουνιστικού κινήματος (1941-1945). Το ΚΚΕ τον διέγραψε από τις τάξεις του και ένα κυβερνητικό στρατοδικείο τον καταδίκασε σε θάνατο. Στο Παρίσι κατέφυγε στα τέλη του 1945, επιβιβαζόμενος στο πλοίο Ματαρόα, με τη συνδρομή του διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Octave Merlier. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη. Από το 1950 ως το 1957 εργάσθηκε ως ερευνητής στο C.N.R.S. (Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας), στο φιλοσοφικό τμήμα. Κατόπιν συνέχισε την ερευνητική του εργασία για τις δύο διδακτορικές του διατριβές, πάνω στον Μαρξ και στον Ηράκλειτο, στην Εcole Pratique des Hautes studes (Πρακτική Σχολή Ανωτάτων Σπουδών) ως το 1959. Από το 1962 ως το 1973 δίδαξε φιλοσοφία στη Σορβόννη. Υπήρξε συνεργάτης και αργότερα διευθυντής σύνταξης της επιθεώρησης "Arguments" (1956-1962, εκδ. Minuit), η οποία στην εποχή της τάραξε τα νερά, ενώ παράλληλα μετέφρασε στα γαλλικά έργα των Χάιντεγκερ και Λούκατς. Τον Μάρτιο του 2009, κατά τη διάρκεια της τελευταίας του επίσκεψης στην Ελλάδα, αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας του ΑΠΘ. Πέθανε στο Παρίσι στις 4 Φεβρουαρίου 2010 σε ηλικία 85 ετών.
Δημοσίευσε (ελληνικά στην αρχή και ακολούθως γαλλικά κατά κύριο λόγο, αλλά και γερμανικά) σειρά βιβλίων που έχουν μεταφραστεί σε δεκαέξι γλώσσες. Έδωσε διαλέξεις σε όλον τον κόσμο. Το μεγαλύτερο μέρος των κειμένων και των διαλέξεών του έχει περιληφθεί στα βιβλία του. Ανατρέχοντας στην ποιητική σκέψη του Ηράκλειτου, και πέρα από τον Μαρξ και τον Χάιντεγκερ, προσπάθησε να προωθήσει, ανιχνεύοντας τον ορίζοντα της περιπλάνησης, μια καινούργια σκέψη του παιχνιδιού της αποσπασματικής ολότητας, σκέψη ιστορική και συστηματική, ανοιχτή και πολυδιάστατη, ερωτηματική και πλανητική, που αντιμετωπίζει το διακύβευμα της εποχής της τεχνικής. Ο Κόσμος, που γίνεται μετά το 1984 ο κόσμος, παραμένει το πρόβλημα, μάλλον το ερώτημα, στο οποίο επικεντρώνεται η σκέψη του, άρρηκτα συνδεδεμένη με την ατομική και την ιστορικοπαγκόσμια εμπειρία: οι διαφορετικές του εξουσίες και οι σχέσεις μας μαζί του τίθενται υπό ερώτηση. Πέρα από το κλείσιμο, προτείνεται ένα άνοιγμα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Jacques Derrida γεννήθηκε το 1930 στην Αλγερία. Από το 1960 δίδαξε φιλοσοφία στη Σορβόννη, από το 1965 στην Ecole Normale Superieure και από το 1983 στην Ecole des Hautes Etudes.
Οι ιδέες του Ντεριντά απέσπασαν την προσοχή του κοινού για πρώτη φορά, όταν το 1965 δημοσιεύθηκαν δύο άρθρα του σε παρισινό έντυπο με τίτλο "Critique", όπου ανέπτυσσε τη θεωρία του για τη φύση της γραφής και τα οποία αποτέλεσαν τη βάση για το πρώτο και διασημότερο βιβλίο του με τίτλο "Περί Γραμματολογίας" που εκδόθηκε το 1967. Το ίδιο διάστημα αρθρογραφούσε και στο γαλλικό αριστερό έντυπο "Tel Quel". Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70 "μοιράστηκε" μεταξύ Παρισιού και Νέας Υόρκης. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια του Τζον Χόπκινς, του Γέιλ και της Καλιφόρνια.
Η απονομή τιμητικού διπλώματος στον Ντεριντά το 1992 από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στους κόλπους της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ηταν τέτοια η διαμάχη που οι καθηγητές αναγκάστηκαν να θέσουν το ζήτημα σε ψηφοφορία.
Ο Ντεριντά έγινε γνωστός αλλά και δέχθηκε επικρίσεις κυρίως για την ανάπτυξη, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, μιας άλλης προσέγγισης των φιλοσοφικών κειμένων. Η λεγόμενη θεωρία της "αποδόμησης", η οποία επικεντρώνεται στην ασάφεια και στην αντίφαση στο νόημα. Ο Ντεριντά φθάνει στο συμπέρασμα ότι τα γραπτά κείμενα αντιφάσκουν μεταξύ τους και πως η αποδόμηση αντιστέκεται στην τυραννία της εύκολης απάντησης.
Είχε μετάσχει σε εκστρατείες για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών στη Γαλλία, είχε διαδηλώσει κατά του απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική και υπέρ των αντιφρονούντων στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία.
Κυριότερα έργα του: "L΄ Ecriture et la Difference" (1967), "La Voix et le Phenomene" (1967), "La Dissemination" (1972), "Positions" (1972), "L΄ Archeologie du Frivole" (1973).
Πέθανε μετά από μάχη με τον καρκίνο (που είχε διαγνωστεί ένα χρόνο πριν), στις 9 Οκτωβρίου του 2004, στα 74 του, σε νοσοκομείο του Παρισιού.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γάλλος φιλόσοφος, γόνος εβραίων από τη Λιθουανία (Κάουνας Λιθουανίας, 1906 - Παρίσι, 1995), που το πατρικό του όνομα ήταν Levyne, έγινε γνωστός κυρίως για τις μελέτες του πάνω σε θέματα φαινομενολογίας, οντολογίας, ηθικής καθώς και φιλοσοφίας της θρησκείας (Ταλμούδ). Κυριότερα έργα του: περίοδος 1929-1949, επιδράσεις της φαινομενολογίας του Husserl και του Heidegger: "La Theorie de l΄intuition dans la phenomenologie de Husserl", 1930, "Quelques reflexions sur la philosophie de l΄hitlerisme", 1934, "De l΄evasion", 1935, "De l΄Existence a l΄existant", 1947, "En decouvrant l΄existence avec Husserl et Heidegger", 1949. Περίοδος 1949-1963, έργα σχετικά με τον ιουδαϊσμό: "Totalite et infini, Essai sur l΄exteriorite",1961, "Difficile liberte", 1963. Περίοδος 1963-1974, "ακαδημαϊκή περίοδος": "Humanisme de l΄autre homme", 1972, "Autrement qu΄etre ou au-dela de l΄essence", 1974. Περίοδος 1975-1995, μετά την αποχώρηση από το πανεπιστήμιο: "De Dieu qui vient a l΄idee (κείμενα 1973-1980)", 1982, "Entre nous: Ecrits sur le penser a l΄autre (κείμενα 1951-1988)", 1991, "Les Imprevus de l΄histoire (κείμενα 1929 -1992)", 1994, "Alterite et transcendance (κείμενα 1967-1989)", 1995. Ταλμουδικές μελέτες: "Quatre lectures talmudiques (κείμενα 1963-1966)", 1968, "Du sacre au Saint: Cinq nouvelles lectures talmudiques (κείμενα 1969-1975)", 1977, "L΄Au-dela du verset" (κείμενα 1969-1980)", 1982, "Nouvelles lectures talmudiques" (κείμενα 1974-1989)", 1996.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ρενέ Ζιράρ γεννήθηκε το 1923 στην Αβινιόν. Η ιδιαίτερη ευαισθησία του για την πολιτιστική κληρονομιά (ο πατέρας του ήταν συντηρητής στο μουσείο Calvet και στο παλάτι των Παπών) τον οδήγησε να σπουδάσει ιστορία και αρχειονομία στη φημισμένη Σχολή της Σάρτρης. Το 1947 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ. Δίδαξε γαλλική λογοτεχνία και ανθρωπολογία στα πανεπιστήμια Μπάφαλο, John Hopkins και Στάνφορντ (Καλιφόρνια), όπου και διαμένει σήμερα. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα εξής βιβλία του: "Το εξιλαστήριο θύμα", "Η βία και το ιερό" (Εξάντας 1991), "Η αρχαία οδός των ασεβών" (Εξάντας 1991), "Σαίξπηρ, οι φλόγες της ζηλοτυπίας" (Εξάντας 1993), "Κεκρυμμένα από καταβολής" (Χριστάκης 1994), "Ρομαντικό ψεύδος και μυθιστορηματική αλήθεια" (Ίνδικτος 2001), "Εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν" (Εξάντας 2002).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ζαν-Φρανσουά Λυοτάρ (1924-1998) δίδαξε φιλοσοφία στη Γαλλία και σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Συγγραφέας της "Μεταμοντέρνας κατάστασης", του γνωστότερου, ίσως, έργου του, έγραψε ακόμα τριάντα περίπου έργα γύρω από την τέχνη, τη φιλοσοφία, τη σύγχρονη κοινωνία -από το "Discours, Figure" (1971) ώς το "Different (1983), από το "Derive a partir de Marx et de Freud" (1973) ως το "Heidegger et les Juifs" (1988), από το "Inhumain" (1988) ως το "Moralites postmodernes" (1993). Πέθανε στο Παρίσι από λευκαιμία τον Απρίλιο του 1998.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γάλλος φιλόσοφος Πωλ Ρικέρ γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1913 στη Βαλάνς της Γαλλίας. Αρχικά προσπάθησε να συνθέσει τη φαινομενολογική μέθοδο του Έντμουντ Χούσερλ με τον υπαρξισμό των Γκαμπριέλ Μαρσέλ και Καρλ Γιάσπερς, αλλά οι αξεπέραστες δυσκολίες του εγχειρήματος αυτού τον ανάγκασαν να στραφεί στην ανάλυση προβλημάτων που αφορούν τη σχέση της γλώσσας με τη γνωστική προσοικείωση του κόσμου και του εαυτού μας. Αντιπροσωπευτικά έργα της ώριμης φάσης της σκέψης του είναι: "Η ζωντανή μεταφορά" ("La metaphore vive", 1975), "Χρόνος και αφήγηση" ("Temps et recit, vol. I, II & III", 1983-1985), "Ο εαυτός ως ένας άλλος" ("Soi-meme comme un autre", 1990). Άλλα έργα του είναι: "Gabriel Marcel et Karl Jaspers: Philosophie du mystere et philosophie du paradoxe", 1948, "Histoire et verite", 1955, "De l΄interpretation: essai sur Sigmund Freud", 1965, "Entretiens avec Gabriel Marcel", 1968, "Le conflit des interpretations: essais d΄hermeneutique", 1969, "Du texte a l΄action: essais d΄hermeneutique II", 1986, "Le mal: un defi a la philosophie et a la theologie", 1986, "L΄ideologie et l΄utopie", 1997, "Lectures, I : Autour du politique", 1999, "Lectures, II: La contree des philosophes, 1999, "Lectures, III: Aux frontieres de la philosophie" 1999, "L΄hermeneutique biblique", 2000, "La Memoire, l΄histoire, l΄oubli", 2000, "Parcours de la reconnaissance: trois etudes", 2004, κ.ά. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 20 Μαΐου 2005, ενώ κοιμόταν στο σπίτι του στο Σατενέ Μαλαμπρί, έξω από το Παρίσι.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Ζακ Ρανσιέρ γεννήθηκε το 1940. Μαθητής του Αλτουσέρ, δίδαξε στο πανεπιστήμιο Paris VIII και υπήρξε ο εμψυχωτής της ομάδας "Λογικές εξεγέρσεις" που ιδρύθηκε το 1975.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Από τους διασημότερους σύγχρονους Ευρωπαίους φιλοσόφους, ο Andre Glucksmann γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1937 στα περίχωρα του Παρισιού, από Εβραίους γονείς αυστριακής καταγωγής που συμμετείχαν στην αντίσταση κατά των ναζί, γεγονός που προκάλεσε και τον θάνατο του πατέρα του το 1940. Σπούδασε φιλοσοφία και συνεργάστηκε με τον Ρεϊμόν Αρόν στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας.
Ανάμεσα στα δεκαεπτά βιβλία που είχε στο ενεργητικό του ξεχωρίζουν τα "Πραγματεία περί πολέμου" (1967), μια μελέτη πάνω στον Κλαούζεβιτς, το δοκίμιό του πάνω στο Κράτος, τον Μαρξισμό και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης με τίτλο "Η μαγείρισσα και ο ανθρωποφάγος" (1974), "Οι δάσκαλοι της σκέψης" (1977), μελέτη πάνω στον Χέγκελ, τον Μαρξ και τον Νίτσε, "Το τέλος του Κομμουνισμού σημαίνει την επιστροφή στην ιστορία" (1989), σε συνεργασία με τον Βάτσλαβ Χάβελ, και "Η ρωγμή του κόσμου" (1994), μια φιλοσοφική προσέγγιση της μάστιγας του AIDS.
Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον του Andre Glucksmann συγκεντρώθηκε στη σταδιακή παρακμή και πτώση του κομμουνισμού. Είχε συνεργαστεί επανειλημμένα με τον Μπερνάρ Κουσνέρ (ιδρυτή των "Γιατρών Χωρίς Σύνορα" και άλλοτε Υπουργό Υγείας της Γαλλίας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης), ενώνοντας τις δυνάμεις τους προκειμένου να παρέμβουν στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης κατά τη διάρκεια διεθνών κρίσεων, όπως ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας και οι σφαγές της Τσετσενίας που αποτελούν τη "μαύρη τρύπα" της ηθικής μας.
Πέθανε στις 9 Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Jacques Bouveresse γεννήθηκε το 1940 στο Epenoy της Γαλλίας. Απόφοιτος της Ecole normale superieure agrege της φιλοσοφίας, είναι καθηγητής στο College de France. Διετέλεσε καθηγητής των Πανεπιστημίων της Σορβόννης και της Γενεύης. Με το έργο του κατέστησε προσιτή στο γαλλικό κοινό την αναλυτική φιλοσοφία και ιδιαιτέρως τη σκέψη του Wittgenstein και αντιτάχθηκε αποφασιστικά στον σχετικισμό και στον μεταμοντερνισμό σε μια εποχή που τα συγκεκριμένα φιλοσοφικά ρεύματα κυριαρχούσαν απολύτως στη Γαλλία. Κυριότερα έργα του: "La parole malheureuse" (1971), "Wittgenstein: la rime et la raison" (1973), "Le Mythe de l΄ interiorite", "Experience, signification et langage prive chez Wittgenstein" (1976), "Le philosophe chez les autographes" (1984), "Rationalite et cynisme" (1985), κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κλεμάν Ροσέ γεννήθηκε το 1939 και όταν ήταν νεαρός επιθυμούσε να κάνει καριέρα μουσικού. Όμως η αγάπη του για τον Μονταίν, τον Πασκάλ και τον Νίτσε τον έστρεψε τελικά στη φιλοσοφία, την οποία και δίδαξε για τριανταένα χρόνια, από το 1967 έως το 1998, στο Πανεπιστήμιο της Νίκαιας. Το έργο του, μακριά από τις μόδες και τον ακαδημαϊσμό, είναι πρωτότυπο, ευφρόσυνο και γεμάτο χιούμορ. Ο φιλόσοφος, του οποίου η σκέψη εγγράφεται στην παράδοση του Σπινόζα και του Νίτσε, επικρίνει τους καθρέφτες και τα διπλά που επινοούμε για να αποφύγουμε την ανυπόφορη πραγματικότητα και υποστηρίζει ένα τραγικό όραμα του κόσμου το οποίο όμως καταφέρνει να συνδυάσει με τη χαρά και την κατάφαση της ζωής.
Έργα του: " La philosophie tragique" (PUF, 1961), "Les modes et ses remedes" (PUF, 1964), "Schopenhauer, philosophe de l΄ absurde" (PUF, 1967), "L΄ esthetique de Schopenhauer" (PUF, 1969), "Logique du pire" (PUF, 1971), "L΄ antinature" (PUF, 1973), "Le reel. Traite de l΄ idiotie" (Minuit, 1978), "L΄ objet singulier" (Minuit, 1979), "La force majeure" (Minuit, 1983), "La philosophie et les sortileges" (Minuit, 1985), "Le principe de cruaute" (Minuit, 1988), "Loin de moi" (Minuit, 1999), "Le regime des passions" (Minuit, 2001), "Impressions fugitives" (Minuit, 2004), "Fantasmagories" (Minuit, 2006) κλπ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ρενέ Γκαρίγκ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1940.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βενσάν Ντεκόμπ γεννήθηκε το 1943. Διδάσκει στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Φερδινάνδος Αλκιέ γεννήθηκε το 1906. Υπήρξε μέλος του Ινστιτούτου της Γαλλίας. Δίδαξε φιλοσοφία στη μέση εκπαίδευση και στη Σορβόννη. Πέθανε το 1985.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μωρίς ντε Γκαντιγιάκ γεννήθηκε το 1906 και πέθανε το 2005. Σπούδασε στην Ecole Normale. Δίδαξε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο Paris I (Σορβόννη). Συνδιηύθυνε τη γαλλική μετάφραση του Νίτσε στις εκδόσεις Gallimard.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βλαντιμίρ Ζανκελεβίτς ή Γιανκέλεβιτς (Vladimir Jankélévitch), φιλόσοφος και μουσικολόγος, γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου 1903 από Ρωσσοεβραίους γονείς στην Μπουρζ (Bourges) της Γαλλίας και πέθανε στο Παρίσι στις 6 Ιουνίου 1985. Το 1922 ξεκίνησε σπουδές φιλοσοφίας στην École normale supérieure στο Παρίσι, υπό τον Αντρέ Μπερξόν [Μπεργκσόν]. Από το 1927 έως το 1932 δίδαξε στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Πράγας, όπου συνέγραψε τη διδακτορική του διατριβή για τον Σέλινγκ (Schelling). Επέστρεψε στη Γαλλία το 1933, όπου δίδαξε στο Lycée du Parc στην Λυών και σε πολλά πανεπιστήμια συμπεριλαμβανομένων αυτών της Τουλούζης και της Λιλ (Lille). Το 1941 προσχώρησε στη Γαλλική Αντίσταση. Το 1951, εκλέχτηκε καθηγητής στην έδρα της ηθικής φιλοσοφίας στη Σορβόννη, όπου δίδαξε μέχρι το 1978.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κριστιάν Ντελακαμπανί (23/12/1949 - 20/05/2007) σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι. Έχει γράψει περίπου τριάντα βιβλία και πολυάριθμα άρθρα, τα περισσότερα από τα οποία δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Le Monde" με την οποία συνεργαζόταν από το 1974 έως το 2004.
