Στο περιθώριο της ώρας,
απ΄ το υστέρημα της ζωής,
ζωγραφίζω ήλιους
και σκαλίζω τραγούδια.
Κλέβω στιγμές
και πλέκω στίχους.
Στο περιθώριο της ώρας,
απ΄ το περίσσευμα του πόνου,
δανείζομαι φως
κι ανασταίνω όνειρα.
Προσπαθώ με τα τσακισμένα φτερά
να πετάξω στον κόσμο της ελπίδας.
