Οι επαρχίες Λιδορικίου και Μαλανδρίνου ήταν από τις πρώτες της Στερεάς που ξεσηκώθηκαν στα τέλη Μαρτίου του 1821 ακολουθώντας το παράδειγμα του Μοριά. Ήταν επίσης οι πρώτες που έδιωξαν ή εξόντωσαν τους κυρίαρχους Οθωμανούς και έως τον Απρίλιο του ’25 έμειναν απάτητες κι ελεύθερες· η θέση τους δε τις έκανε να είναι και πάλι, τον Αύγουστο του 1828, οι πρώτες οριστικά ελεύθερες επαρχίες της Ρούμελης.

·   Πώς έγιναν όμως όλα αυτά; Ποιοι τα πραγματοποίησαν;

·   Τι συνέβαινε στις επαρχίες λίγο πριν από τον Ξεσηκωμό και σε τι περιβάλλον ξέσπασε η Επανάσταση στις επαρχίες; 

·   Τι καλλιεργούσαν οι άνθρωποί τους και ποιος όριζε τη γη και τη φορολογία;

·   Τι καταμαρτυρούν οι πηγές για τους τοπικούς ηγέτες της Επανάστασης; τι διηγούνται για τον απλό αγωνιστή, ο οποίος ακολουθούσε τον μπουλουξή αρχηγό όπου η περίσταση κι οι ανάγκες του Αγώνα το όριζαν;

·   Πώς βίωναν τον πόλεμο οι άμαχοι, οι γυναίκες και τα παιδιά και πού έβρισκαν καταφύγιο στη διάρκεια των επιδρομών;

·   Ποια ήταν η τοπική εκδοχή των εμφυλίων; Υπήρξαν πολιτικές αντιθέσεις; Γιατί υποτάχθηκαν οι επαρχίες τον Ιούνιο του ΄26;

Αυτά τα δύσκολα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει το βιβλίο του Ανδρέα Κυτέα Στον δρόμο προς την Ελευθερία, Οι επαρχίες Λιδορικίου και Μαλανδρίνου (Δωρίδας) στην Επανάσταση (1821-1828). Πρόκειται για αρχειακή έρευνα, με λεπτομερειακή παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων και εκτενή αναφορά στο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον στο οποίο ξέσπασε η Εξέγερση και κατάληξη τον Αύγουστο του 1828.

Η έκδοση του βιβλίου ενισχύθηκε από το Δήμο Δωρίδος. Προλογίζει ο ιστορικός και δημοσιογράφος Τάσος Κωστόπουλος και χαιρετίζει ο δήμαρχος Δωρίδος Γεώργιος Καπετζώνης.