Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607771261
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Στα γήπεδα η πόλη αναστενάζει... και ονειρεύεται... Και εμπνέει τους συγγραφείς της που μέσα από κείμενα βιωματικής μνήμης, στο "φωτισμό" και στις "σκιές" κάθε εποχής και με τη δική του όραση και ευαισθησία ο καθένας, "αιχμαλωτίζουν": τη γοητεία του κυριακάτικου απογεύματος στις κερκίδες· τις έντονες συγκινήσεις και τη "μυθολογία" του κόσμου της μπάλας· την ατμόσφαιρα και την αίσθηση της Θεσσαλονίκης που περιστρέφεται γύρω από τις ομάδες της, τους παίκτες της, τους φιλάθλους της. Αναβλύζει έτσι μια πόλη που πάλλεται και εκφράζεται στα κυριακάτικα καφενεία (Τηλ. Αλαβέρας), στα γήπεδα με τις ξύλινες εξέδρες του 1937-38 (Μαν. Αναγνωστάκης), στα καφενεία της δεκαετίας του `50 (Βασ. Βασιλικός), στα γήπεδα της Τούμπας, του Χαριλάου και του Καυτατζογλείου, όταν ο "Ηρακλής δεν είναι πια μπανάλ" (Σπ. Βούγιας), κ.ά. [...]
(από τη εισαγωγή του Γιώργου Αναστασιάδη)
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953 και σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε σε εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, έγραψε σενάρια για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ και το σενάριο για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Όλα είναι δρόμος" σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη. Διεύθυνε την εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" και τα περιοδικά "Θ-97" (Βραβείο Ιπεκτσί), "Τάμαριξ" και "Χίλια Δέντρα". Τώρα είναι διευθυντής του καλλιτεχνικού περιοδικού "Πανσέληνος" της "Κυριακάτικης Mακεδoνίας" που τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό βραβείο European Award NewsPaper design.
Η συλλογή διηγημάτων του "Η Στενωπός των υφασμάτων" τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο διηγήματος το 1993.
Εργογραφία:
- "Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό", διηγήματα. Θεσσαλονίκη, Ιανός, 1989. Αθήνα, Καστανιώτης, 1992.
- "Η ψίχα της μεταλαβιάς", διηγήματα. Θεσσαλονίκη, Τραμ, 1990.
- "Η στενωπός των υφασμάτων", διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1992.
- "Πάλι κεντάει ο στρατηγός", διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996.
- "Ακριανή λωρίδα. Η ψίχα της μεταλαβιάς", διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1998.
- "Γερνάω επιτυχώς", μυθιστόρημα. Αθήνα, Κέδρος, 2000.
- "Ουζερί Τσιτσάνης", Αθήνα, Κέδρος, 2001.
- "Επί ψύλλου κρεμάμενος", Αθήνα, Κέδρος, 2003.
- "Πολύ βούτυρο στο τομάρι του σκύλου", Αθήνα, Κέδρος, 2006.
Μεταφράσεις των έργων του:
Στα γερμανικά:
-Επιλογή 19 διηγημάτων από τις τρεις πρώτες συλλογές με γενικό τίτλο "Der Staatsanwalt im Nebel" ("O εισαγγελέας εν ομίχλη"), Romiosini, 1998.
-"Griechische Erzahlungen", ανθολογία, Insel Verlag, Franfurt am Main und Leipzig 1991,το διήγημα "Pater Loukas der Geringsten einer" ("Πάτερ Λουκάς ελάχιστος") από τη συλλογή "Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό".
-"Griechische Erzahlungen", ανθολογία, dtv, 1993, το διήγημα "Das Vipernwasser" ("Τo ασπιδόνερο") από τη συλλογή "Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό".
-"Saloniki Erzalt", ανθολογία, εκδόσεις Romiosini, το διήγημα "Das ausgerichete Stilett" ("Ζυγισμένο στιλέτο") από τη συλλογή "Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό".
Στα αγγλικά:
-Στο περιοδικό "Μondo Greco", 4, fall 2000, το διήγημα "Madame Soso takes a stroll" ("Η κυρία Σωσώ θα βγει βόλτα"), από τη συλλογή "Πάλι κεντάει ο στρατηγός".
Στα γαλλικά:
-Περιοδικό "Desmos" ("Le Lien"), 2, hiver 2000, το διήγημα "Le pharmacien dans le jardin" ("Ο φαρμακοποιός στον κήπο") από τη συλλογή "H στενωπός των υφασμάτων".
Στα ολλανδικά:
-"Ga de k1okken Iuiden", ανθολογία, επιμέλεια Hero Hokwerda, εκδόσεις Meulenhoff, Amsterdam, 1997, το διήγημα "Ousour" ("Ουσούρ") από τη συλλογή "Η ψίχα της μεταλαβιάς".
Στα τσέχικα:
- "Ceme olivy", ανθολογία, εκδόσεις Aspida, Praha, 2000, το διήγημα "Cyclista zahyra primo" ("Ο ποδηλάτης στρίβει ευθεία") από τη συλλογή "Πάλι κεντάει ο στρατηγός".
Στα ιταλικά:
- Περιοδικό "Racconto", τεύχος 21, Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 1996, το διήγημα "La batteria fuori della piano regolatore" ("Η ντραμς εκτός σχεδίου πόλεως") από τη συλλογή "H στενωπός των υφασμάτων".
(φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Νίκος Τσιφόρος (1909-1970). Ο Νίκος Τσιφόρος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια. Σπούδασε νομική και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, όπου έζησε ως το θάνατό του. Άσκησε τη δικηγορία για μικρό χρονικό διάστημα, σύντομα όμως στράφηκε στο χώρο των γραμμάτων. Πρωτοεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής με το θεατρικό έργο Η πινακοθήκη των ηλιθίων και ακολούθησαν πολλές θεατρικές επιτυχίες του, τις περισσότερες από τις οποίες έγραψε σε συνεργασία με τον Πωλ Βασιλειάδη. Ενδεικτικά αναφέρουμε τίτλους έργων του, όπως Η κυρία του κυρίου, Γάντι και σαρδέλα, Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος, Οι γαμπροί της Ευτυχίας, Το έξυπνο πουλί, Ο Κλέαρχος η Μαρίνα κι ο κοντός. Πολλά έργα του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο με εξίσου μεγάλη επιτυχία, ενώ ο ίδιος ο Τσιφόρος ασχολήθηκε με την κινηματογραφική σκηνοθεσία και το σενάριο. Παράλληλα έγραψε πολλά ευθυμογραφήματα καταδεικνύοντας τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βασίλης Βασιλικός του Νικολάου γεννήθηκε στην Καβάλα στις 18 Νοεμβρίου 1934. Σπουδές: Λύκειο Καρυωτάκη (Καβάλα), Σχολή Βαλαγιάννη, Αμερικάνικο Κολέγιο Ανατόλια (Θεσσαλονίκη), Νομική Σχολή (ΑΠΘ), Yale University - Drama School, SRT - School of Radio and Television (Νέα Υόρκη) για τηλεσκηνοθεσία. Bοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, επιμελητής (Dr) σεναρίων, εισηγητής σεναρίων στην Arte (1990-1993), ερασιτέχνης ηθοποιός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην ΕΡΤ-1 (1981-1984), Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων (1994-1996), Πρέσβης εκ προσωπικοτήτων της Ελλάδας στην Ουνέσκο (1996-2004), Πρόεδρος της Εταιρίας Συγγραφέων (2001-2005). Τιμητικές διακρίσεις: Βραβείο των "12" (1961, για την τριλογία "Το φύλλο. Το πηγάδι. Τ΄ αγγέλιασμα"), Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1980, για το "Τελευταίο Αντίο") το οποίο δεν αποδέχθηκε, Διεθνές βραβείο Meditteraneo (1970). Επίτιμος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών στην έδρα της Φιλολογίας, Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1984), Μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων με έδρα το Στρασβούργο, Μέλος του Δ.Σ. των Γάλλων συγγραφέων (Maison des Ecrivains. Γαλλία, 1990-1993). Είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τους Καζαντζάκη, Ρίτσο, Καβάφη. Βιβλία του έχουν εκδοθεί και στην γραφή Μπράιγ. Είναι παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου και έχουν μια κόρη, την Ευρυδίκη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τόλης Καζαντζής (1938-1991) γεννήθηκε και έζησε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Το πεζογραφικό του έργο, οι βιβλιοκρισίες του και οι μελέτες του γύρω από το πολιτιστικό κλίμα της Θεσσαλονίκης είναι δημοσιευμένα σε περιοδικά, εφημερίδες και συλλογικές εκδόσεις. Έργα του σε βιβλία: α) Πεζογραφία: Η κυρα - Λισάβετ 1975, Η παρέλαση 1976, Ενηλικίωση 1980, Οι πρωταγωνιστές 1983, Μια μέρα με τον Σκαρίμπα 1985 (κρατικό βραβείο 1986), Καταστροφές 1987, Το τελευταίο καταφύγιο 1989, Ματαιότης ματαιοτήτων 1994. β) Μελέτη: Η πεζογραφία της Θεσσαλονίκης 1912-1983, 1991. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ολλανδικά και ιταλικά
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τηλέμαχος Αλαβέρας (30 Σεπτεμβρίου 1926 - 30 Ιουνίου 2007) γεννήθηκε το 1926 στη Φιλιππούπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας (σημερινή Βουλγαρία). Το επόμενο έτος η οικογένειά του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, πόλη την οποία έμελλε να μην εγκαταλείψει ποτέ. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1947 με διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 1952 εκδίδεται το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Τα αγρίμια του άλλου δάσους", η οποία δεν πέρασε απαρατήρητη από την κριτική. Ο Αλέξανδρος Αργυρίου έγραψε μεταξύ άλλων: "Ο νέος πεζογράφος ξέρει πώς να συμπεριφέρεται απέναντι στα αλλεπάλληλα κύματα των αναμνήσεών του, ξέρει τι καλύτερο να κρατήσει απ΄ όσα του προσκομίζει η μνήμη του". Το 1955 ιδρύεται το λογοτεχνικό περιοδικό "Νέα Πορεία", το οποίο, παράλληλα με τη συγγραφική δουλειά του, αναδείχθηκε σε έργο ζωής, με υπεύθυνο έκδοσης τον ίδιο ως το θάνατό του. Για τη "Νέα Πορεία" τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Πέτρου Χάρη, το 2006, γεγονός που χαιρέτισε σύσσωμη η πνευματική Βόρειος Ελλάδα (μεταξύ άλλων ο Πρόδρομος Μάρκογλου, ο Μάρκος Μέσκος, ο Μάκης Τρικούκης, κ.ά.) Την ίδρυση της "Νέας Πορείας" ακολούθησαν τα βιβλία: "Το ρολόγι", μυθιστόρημα, 1957, "Το μισό του φεγγαριού", διηγήματα, 1960, "Το σημερινό συγγραφικό πρόβλημα", δοκίμιο, 1961, "Οδοστρωτήρας", μυθιστόρημα, 1963, "Διηγηματογράφοι της Θεσσαλονίκης", μελέτη, 1970, "Οι άλλοι", θεατρικό, 1971, κ.ά. Από το σύνολο των βιβλίων του Τηλέμαχου Αλαβέρα, δύο τιμήθηκαν με κρατικά βραβεία -η συλλογή διηγημάτων "Απ΄ αφορμή", 1976, και το ταξιδιωτικό χρονικό "Σ΄ ευθεία γραμμή (Ταξίδι στην Πολωνία)", 1990- και ένα με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών -τα διηγήματα "Γωνίες και όψεις", 1985. Τον Ιούνιο του 2007 πρόλαβε να τιμηθεί με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Είχε διατελέσει μέλος σε πολλά συμβούλια και επιτροπές γύρω από πνευματικά και καλλιτεχνικά θέματα, ενώ έκανε ομιλίες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τη λοιπή Ελλάδα. Το 1962 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της οποίας κατείχε τη γενική γραμματεία έως το 1980 οπότε και εκλέχθηκε πρόεδρος, θέση που διατήρησε μέχρι το τέλος. Παντρεμένος με την ποιήτρια Ρούλα Αλαβέρα, απέκτησαν μαζί δύο παιδιά.
Πεζογραφήματά του μεταφράστηκαν στα ιταλικά, γερμανικά, ολλανδικά, βουλγαρικά, σουηδικά, σερβικά, πολωνικά.
(φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος, 2001)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Πάνος Θεοδωρίδης γεννήθηκε το 1948 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη και συντήρηση μνημείων στην Υόρκη. Εργάστηκε ως αρχιτέκτων ανασκαφών και ερευνητής της μεσαιωνικής τεχνολογίας σε πολλές αρχαιολογικές αποστολές, ελληνικές και ξένες. Ως αναστηλωτής του υπουργείου Πολιτισμού επί εξαετία ασχολήθηκε με πολλά μνημεία, ιδίως της Μακεδονίας. Στο ερευνητικό του έργο περιλαμβάνεται η μελέτη της ρωμαϊκής Εγνατίας Οδού, η μοναστηριακή αρχιτεκτονική, οι μεσαιωνικοί νερόμυλοι, τα αμυντήρια. Ασχολείται συστηματικά με την ιστορική και μνημειακή τοπογραφία. Στις δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις του περιλαμβάνονται "Πίνακας τοπωνυμίων του αγιορείτικου παραγωγικού χώρου", "Συμβολή στη μελέτη της υστεροβυζαντινής κατοικίας", "Αλμυρός", "The monastic model", "Μεσογαία μεσόγειος" κ.ά. Από το 1965 εξάλλου δημοσιεύει ποίηση και πεζογραφία σε ποικίλα περιοδικά έντυπα, ιδίως της Θεσσαλονίκης. Το έργο του συγκεντρώνεται κυρίως στην πρώτη και δεύτερη περίοδο του Τράμ, στο περιοδικό Χάρτης και στο Εντευκτήριο. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές (Το μανιτάρι, Προσπέκτους, Στην αγκαλιά της Ντεζιρέ). Μετέφρασε τους Όρνιθες του Αριστοφάνη για τη Θεατρική Διαδρομή. Έγραψε και σκηνογράφησε τη μουσική κωμωδία Remake, που ανέβηκε το 1985 σε σκηνοθεσία Δέσποινας Πανταζή, η οποία επίσης σκηνοθέτησε την παρωδία του Νεφέλες (όπου ο ίδιος έπαιξε τον Στρεψιάδη), καθώς και μια σειρά αρχαιολογικών του ντοκιμαντέρ για τη Μακεδονία. Στην ταινία του Φώτου Λαμπρινού Δοξόμπους ήταν ηθοποιός, σεναρίστας και επιστημονικός σύμβουλος. Ασχολήθηκε επίσης με το ραδιόφωνο. Ως στιχουργός έχει μακρά συνεργασία με τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Ζει στο χωριό Αγροσυκιά Πέλλης και ασχολείται επαγγελματικά με το γράψιμο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1925. Σπούδασε ιατρική και ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη (1955-1956). Άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου στη Θεσσαλονίκη και το 1978 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Για την πολιτική του δράση στο φοιτητικό κίνημα φυλακίστηκε στο διάστημα 1948-1951, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο.
Εμφανίστηκε στα γράμματα νεότατος, στη διάρκεια της Κατοχής, στο περιοδικό "Πειραϊκά Γράμματα" (1942) και στο φοιτητικό περιοδικό "Ξεκίνημα" (1944). Του τελευταίου περιοδικού διετέλεσε και αρχισυντάκτης, από το τεύχος 1 (15 Φεβρ. 1944) μέχρι και το 11-12 (1 και 15 Οκτ. 1944).
Δημοσίευσε ποιήματα και κριτικά σημειώματα σε πολλά περιοδικά, ενώ είχε πυκνή παρουσία στην εφημερίδα "Αυγή", με κείμενα για θέματα λογοτεχνικά και πολιτικά. Εξέδωσε το περιοδικό "Κριτική" (Θεσσαλονίκη, 1959-1961), υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των "Δεκαοχτώ κειμένων" (1970), των "Νέων κειμένων" και του περιοδικού "Η συνέχεια" (1973).
Έγραψε ποίηση, κριτικά κείμενα και δοκίμια: "Εποχές", 1945, "Εποχές 2", 1948, "Εποχές 3", 1951, "Η συνέχεια", 1954, "Τα ποιήματα 1941-1956" (συγκεντρωτική έκδοση των τεσσάρων πρώτων ποιητικών συλλογών, μαζί με τις "Παρενθέσεις" και το "Η συνέχεια 2"), 1956, "Η συνέχεια 3", 1962, "Υπέρ και κατά", 1965, "Τα ποιήματα", 1971 (συγκεντρωτική έκδοση όλων των προηγούμενων ποιητικών συλλογών καθώς και του "Στόχου", που ένα μέρος του περιλήφθηκε στα "Δεκαοχτώ κείμενα"), "Αντιδογματικά, άρθρα και σημειώματα", 1978, "Το περιθώριο ΄68-΄69", 1979, "Μανούσος Φάσσης: παιδική μούσα", 1980, "ΥΓ.", 1992, "Τα συμπληρωματικά", 1985, "Μανούσος Φάσσης: ο κατήφορος", 1986, "Ο ποιητής Μανούσος Φάσσης. Η ζωή και το έργο του. Μια πρώτη απόπειρα κριτικής προσέγγισης", 1987, "Η χαμηλή φωνή. Τα λυρικά μιας άλλης εποχής στους παλιούς ρυθμούς-μια προσωπική ανθολογία του Μανόλη Αναγνωστάκη", 1990.
Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και μελοποίησαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, η Αγγελική Ιονάτου και ο Μιχάλης Γρηγορίου.
Πέθανε σε ηλικία 80 ετών, στην Αθήνα, τα ξημερώματα της Πέμπτης 23 Ιουνίου 2005.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Σπύρος Βούγιας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1952. Είναι συγκοινωνιολόγος, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. και δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε βουλευτής Επικρατείας και υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιώργος Ολ. Αναστασιάδης γεννήθηκε το 1944 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει Πολιτική και Συνταγματική Ιστορία της Ελλάδας. Στο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο, στα άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες και στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές του ξεχωριστή θέση κατέχουν τα θέματα και οι πηγές της νεότερης ιστορίας και της "μικροϊστορίας" της πόλης και η διαρκής ανίχνευση και αξιοποίηση του ιστορικού υλικού που περιέχουν οι παλιές εφημερίδες και η λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Περικλής Σφυρίδης γεννήθηκε το 1933 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Απόφοιτος του Αμερικανικού Κολεγίου "Ανατόλια", της τάξης του 1952. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε ως καρδιολόγος έως το 1994. Διατέλεσε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης από το 1975 μέχρι το 1981. Στα γράμματα εμφανίστηκε με ποιητική συλλογή το 1974 και συνεργάστηκε στενά με το περιοδικό "Διαγώνιος". Από το 1985 έως το 1990 κυκλοφόρησε την ετήσια έκδοση με ανέκδοτα κείμενα πεζογράφων της Θεσσαλονίκης "Παραφυάδα". Το 1996 διοργάνωσε το συνέδριο "Παραμυθία Θεσσαλονίκης" για την πεζογραφία της πόλης από το 1912 μέχρι το 1995 και επιμελήθηκε τα πρακτικά του συνεδρίου (1997). Στο διήγημα του "Το μυστικό" βασίζεται η ταινία του Τάσου Ψαρά "Η άλλη όψη" (1991), το σενάριο της οποίας έγραψε ο ίδιος μαζί με το σκηνοθέτη. Άλλα δύο διηγήματά του έγιναν τηλεταινίες από την ελληνική τηλεόραση (ΕΡΤ): "Καρτέλα ασθενούς" και "Το μπλέξιμο". Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, δέκα συλλογές διηγημάτων, δύο μυθιστορήματα και ένα αυτοσχόλιο πνευματικής πορείας. Κυκλοφόρησε μελέτες για λογοτέχνες, ζωγράφους και τρεις ανθολογίες για τους πεζογράφους της Θεσσαλονίκης, μία εκ των οποίων μεταφράστηκε στα γερμανικά και άλλη στα αγγλικά. Συνεργάστηκε με τα περισσότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά. Διηύθυνε τα περιοδικά της Θεσσαλονίκης "Τραμ" (1987-1991/1996) και "Παραφυάδα" (1985-1990). Συνεργάστηκε με τα περισσότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά. Δύο βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα ολλανδικά και πολλά διηγήματά του στα γερμανικά, αγγλικά και ολλανδικά. Για το πεζογραφικό του έργο έχουν δημοσιευθεί πολλά κριτικά κείμενα και αυτοτελείς μελέτες. Από τις εκδόσεις της "Εστίας" κυκλοφορεί το βιβλίο της επίκουρης καθηγήτριας του Α.Π.Θ. Σ. Σταυρακοπούλου, "Περικλής Σφυρίδης. Ο πεζογράφος και η κριτική για το έργο του" (2011).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αλμπέρτος Ναρ (1947-2005) γεννήθηκε τη Θεσσαλονίκη όπου πέρασε όλη τη ζωή του. Γιός σεφαραδιτών Εβραίων, επιζώντων του Ολοκαυτώματος. Παρακολούθησε μαθήματα στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και εργάστηκε ως γραμματέας της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης. Διηύθυνε το Κέντρο Ιστορικών Μελετών Εβραϊσμού Θεσσαλονίκης και ήταν μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1985 με το βιβλίο "Οι συναγωγές της Θεσσαλονίκης. Τα τραγούδια μας", με πρόλογο του Γιώργου Ιωάννου. Τις μελέτες λαογραφικού και όχι μόνο ενδιαφέροντος, με τις οποίες επιχειρεί να φωτίσει το χαρακτήρα της Εβραϊκής κοινότητας στην ιστορική διαδρομή της, τις συνέχισε ο Ναρ και μετά το 1985, συγκεντρώνοντας το σύνολο της δουλειάς του στο βιβλίο "Κειμένη επί ακτής θαλάσσης" (1997). Αναφορά πρέπει οπωσδήποτε να γίνει και στο βιβλίο "Προφορικές μαρτυρίες Εβραίων της Θεσσαλονίκης για το Ολοκαύτωμα" (1998), που κυκλοφόρησε μαζί με την Έρικα Κούνιο Αμαρίλιο. Ως πεζογράφος εμφανίστηκε επίσης το 1985 με διήγημα από το περιοδικό "Το δέντρο", αλλά συνεργάστηκε στενά και με τα περιοδικά "Παραφυάδα" και "Το τραμ" (Τρίτη διαδρομή). Κυκλοφόρησε τις συλλογές διηγημάτων : "Σε αναζήτηση ύφους" (1991, δεύτερη έκδοση το 1997 εμπλουτισμένη με πέντε ακόμα διηγήματα), και "Σαλονικάι, δηλαδή Σαλονικιός" (1999). Ήταν τακτικός συνεργάτης των εφημερίδων "Μακεδονία" και "Θεσσαλονίκη". Κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, γαλλικά και εβραϊκά. Πέθανε, μετά από μακρόχρονη μάχη με τον καρκίνο, την Τετάρτη 2 Μαρτίου 2005.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Λεωνίδας Ζησιάδης του Κίμωνα και της Χλόης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1923. Το 1925 η οικογένειά του μετανάστευσε αρχικά στο Κιλκίς και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη όπου ανδρώθηκε, μεγάλωσε την οικογένειά του και τις τρεις κόρες του και την έκανε αγαπημένη του πατρίδα, άρχισε να σπουδάζει ιατρική αλλά εργάστηκε σαν εργολάβος δημοσίων έργων και συντέλεσε με τη δραστηριότητα και τον οραματισμό του στην υλοποίηση και δραστηριοποίηση της ξενοδοχειακής εταιρίας ΣΑΝΗ Α.Ε. της οποίας ήταν και ιδρυτικό μέλος. Η καλλιτεχνική του φύση από τα νεανικά του χρόνια εκδηλωνόταν σε πολλές εικαστικές τέχνες αλλά ποτέ δεν θεώρησε ότι θα έπρεπε να δημοσιοποιήσει το ταλέντο του.
Στα 67 χρόνια του, συνταξιούχος πια, θέλησε να αποτυπώσει την ιστορία του τόπου του, της πολυεθνικής και πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης, χωρίς να εκθέσει τα προσωπικά τον συναισθήματα.
Με παρότρυνση του ποιητή Μάρκου Μέσκου εμφανίστηκε σε προχωρημένη ηλικία, το 1991, στο χώρο της λογοτεχνίας. Συνολικά εκδόθηκαν από τον "Παρατηρητή" πέντε βιβλία του: "Θεσσαλονίκη, όσα θυμάμαι" (1991), "Στη Θεσσαλονίκη τότε" (1993), "Συμεών ο πρόσφυγας (1995, που θεωρείται το κορυφαίο έργο του, με πολλές επανεκδόσεις), "Ήθη και έθιμα" (1995), "Θεώνη" (1996} και "Το αδιέξοδο" (1997). Πέθανε τον Ιανουάριο του 2000 σε ηλικία 76 χρονών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κωνσταντίνος - Χριστόφορος Ροδοκανάκης γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου 1924 στη Θεσσαλονίκη. Μαθήτευσε στο Πρότυπο Δημοτικό Σχολείο και στο Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων της πόλεως. Το 1942 έγινε δεκτός στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δεν μετέβη λόγω της Κατοχής. Το 1943 μεταγράφηκε στη νεοσύστατη Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης, απ΄ όπου απεφοίτησε το 1950. Επί τέσσερα χρόνια, παράλληλα με τις σπουδές του, δούλεψε υπάλληλος σε δημόσια υπηρεσία και μεταφραστής αγγλικών κειμένων σε εφημερίδα, καθώς η οικογένεια του καταστράφηκε οικονομικά με τη γερμανική εισβολή. Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό 42 μήνες, το πλείστο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, ως ιατρός Τάγματος Προκαλύψεως. Το 1956 πήρε την ειδικότητα της παθολογίας. Στη συνέχεια, με υποτροφία του Γαλλικού Κράτους μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι, όπου απέκτησε τίτλο Assistant και ύστερα Καρδιολόγου και Διδάκτορος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με "άριστα παμψηφεί". Η διατριβή του αποκάλυψε τη σημασία της αυτόματης ινωδόλυσης στην αυτοΐαση αρτηριακών θρομβοεμβολών, και συνιστά διεθνώς ευρεία και πρωτότυπη έρευνα, που προοιώνισε τα σύγχρονα θρομβολυτικά φάρμακα. Πέτυχε και υποτροφία της Αμερικανιής Ιατρικής Εταιρείας (1965) για μετεκπαίδευση στη Βιέννη. Εργάσθηκε 7 χρόνια ως διευθυντής παθολογικών τμημάτων ιδιωτικών κλινικών, 14 χρόνια άμισθος σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, και στο ΤΕΒΕ έμμισθος αρχίατρος Β. Ελλάδος, έπειτα δε γενικός αρχίατρος στην Αθήνα μέχρι το 1982. Χρημάτισε γενικός γραμματέας της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης και της Βαλκανικής Ιατρικής Ενώσεως, εκπρόσωπος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας στη Βόρεια Ελλάδα, μέλος του διοικητικού και πρόεδρος του πειθαρχικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης και της Γαλλικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Απέκτησε διπλώματα αγγλικής, γαλλικής και γερμανικής γλώσσας. Δημοσίευσε 33 άρθρα, σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, και παρακολούθησε ενεργώς 66 συνέδρια στην Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική. Δούλεψε σε συντακτικές επιτροπές ιατρικών περιοδικών επί 16 έτη. Υπήρξε επίτιμος Ιατρός των προξενείων Γαλλίας και Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη επί 25 έτη. Το 1998 διέκοψε την επί 47 χρόνια άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος. Έχει συγγράψει και εκδόσει εκτός εμπορίου τρία βιβλία: "Ιστορίες μιάς χαμένης γειτονιάς (1988), "Επίπλευση ... όπως-όπως" (1993) και "Ο Μαύρος, ο Σταύρος κι εγώ" (1995), που έχουν τύχει επαινετικών σχολίων από επώνυμους κριτικούς και λογοτέχνες. Το τελευταίο κυκλοφόρησε και στην αγγλική γλώσσα από λονδρέζικο εκδοτικό οίκο. Παντρεύτηκε το 1956 με την Έμμη Αρφαρά και απέκτησαν τέσσερα παιδιά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κρίτων Σαλπιγκτής γεννήθηκε το 1947 στην Θεσσαλονίκη, όπου και έζησε. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΑΠΘ και βιοπορίστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας, εκπονώντας μελέτες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Διακρίθηκε σε πανελλήνιους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Δίδαξε ως ωρομίσθιος καθηγητής στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης (1979-1985). Επιστημονικές εκδόσεις (ιδίοις αναλώμασιν, 1972): "Το υδραυλικό πλήγμα" και "Ασκήσεις εδαφομηχανικής". Επιστημονικές δημοσιεύσεις: (α) περί κτηριοδομικού κανονισμού (1983), (β) περί θερμομονώσεως (1985) στο δελτίο του Πανελληνίου Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών.
Από το 1978 έως το 2007 αρθρογράφησε σε περιοδικά (Γιατί, Εντευκτήριο, Κανονάκι, Cine 7), σε κινηματογραφικά φύλλα (Fix Carre, Εξώστης, Πρώτο Πλάνο) και σε εφημερίδες (Θεσσαλονίκη, Μακεδονία, Ελευθεροτυπία).
Στα βιβλία του περιλαμβάνονται τέσσερα μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων "Το ξύπνημα του γίγαντα", εκδ. Νεφέλη, 1991 και "Ο τερματοφύλακας που σφύριζε ", εκδ. Παρατηρητής 1994, με εικονογράφηση και των δύο από τον Γιώργο Ακοκαλίδη (τα οποία αποτελούν τους δύο τόμους της σειράς ο Πουρός ΗΡΩΣ, η οποία αποτελεί συνδυασμένη παρωδία της ελληνικής πολιτικής σκηνής και του Μικρού ΗΡΩΑ), ενώ ως σύμβουλος του Τάσου Κοντέλη συνέβαλε στην συγγραφή του αστυνομικού "Σφαίρες Σωκράτη, όχι Κώνειο", εκδ. Κέδρος, 2004.
Επίσης έχει γράψει τη νουβέλα: "Τελευταίο Δρομολόγιο - Μια ιστορία του Αστυνόμου Μπέκα", εκδ. Αιγαίον, 2012, με εικονογράφηση του Γιώργου Ακοκαλίδη, έκδοση αφιερωμένη στη μνήμη του δημιουργού του Αστυνόμου Μπέκα, Γιάννη Μαρή (ψευδώνυμο του Γιάννη Τσιριμώκου, μετά από άδεια του υιού του Άγγελου).
Ανθολογημένα κείμενά του δημοσιεύτηκαν στα βιβλία: "Στα γήπεδα η πόλη αναστενάζει", εκδ. Ιανός 1999 και "Καραολής και Δημητρίου: Η εκτέλεση που συγκλόνισε την Ελλάδα", εκδ. Αιγαίον 2011.
Υπήρξε δημιουργός της δημοφιλέστατης το 1988-89 στη Βόρεια Ελλάδα χιουμοριστικής εκπομπής "Ο Πατέρας και το Τέρας της Μητέρας" (ΕΡΑ, FM 102).
Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ) και είχε τη διεύθυνση της σειράς "Αστυνομική Βιβλιοθήκη" των εκδόσεων Αιγαίον της Λευκωσίας.
Έφυγε από τη ζωή στις 2 Νοεμβρίου 2018, σε ηλικία 71 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μένης Κουμανταρέας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931 και σπάνια την εγκαταλείπει. Δεν ακολούθησε ανώτερες σπουδές. Δοκίμασε να σπουδάσει θέατρο και πέρασε εξίσου άδοξα, από την δημοσιογραφία. Εργάστηκε επί σειρά ετών σε γραφεία, δουλειές άσχετες, που του επέτρεψαν να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Στην διάρκεια της δικτατορίας δικάστηκε από τη Χούντα για το βιβλίο του "Το αρμένισμα"· την ίδια περίοδο έγραψε με άλλους 17 συγγραφείς σ΄ ένα συλλογικό τόμο με τίτλο "18 κείμενα". Το πρώτο του βιβλίο "Τα μηχανάκια" κυκλοφόρησε το 1962. Θέμα του οι καταπιεσμένοι έφηβοι της εποχής· καταπιεσμένοι και περιθωριακοί είναι σχεδόν όλοι οι ήρωες των βιβλίων του με μόνιμο σκηνικό την Αθήνα. Το 1972 πήρε την υποτροφία RAAD για την πόλη του Βερολίνου. Τιμήθηκε με το πρώτο-μεταχουντικό - Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1975 για το βιβλίο του "Βιοτεχνία υαλικών". Από το 1982 ασχολείται αποκλειστικά με το γράψιμο. Διετέλεσε στη δεκαετία του ΄80 μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ταινίες για τη τηλεόραση και τον κινηματογράφο έγιναν τα βιβλία του: "Κυρία Κούλα", "Τα καημένα", και η "Φανέλα με το 9". Παράλληλα με τα δικά του βιβλία έχει μεταφράσει στα ελληνικά αρκετά λογοτεχνικά έργα, κυρίως αμερικανικής πεζογραφίας. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε πέντε γλώσσες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιώργος Ολ. Αναστασιάδης γεννήθηκε το 1944 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει Πολιτική και Συνταγματική Ιστορία της Ελλάδας. Στο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο, στα άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες και στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές του ξεχωριστή θέση κατέχουν τα θέματα και οι πηγές της νεότερης ιστορίας και της "μικροϊστορίας" της πόλης και η διαρκής ανίχνευση και αξιοποίηση του ιστορικού υλικού που περιέχουν οι παλιές εφημερίδες και η λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης.
