Γεννήθηκε στην Αθήνα (1957), και είναι ιστορικός και μεταφράστρια. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη νεώτερη ιστορία στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης (Παρίσι ΙV). Υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1995) με αντικείμενο τις αντιστασιακές οργανώσεις των νέων. Σπούδασε γαλλική λογοτεχνία και λογοτεχνική μετάφραση στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Για το πρώτο της βιβλίο που είναι εξαντλημένο "Ελληνικός Νεανικός Τύπος 1941-1945. Καταγραφή", τόμ. Α΄-Β΄, εκδ. ΙΑΕΝ, Αθήνα 1987, βλ. www.iaen.gr. Ερευνητικά πεδία: η συμμετοχή της ελληνικής νεολαίας στην Αντίσταση, η γενοκτονία των Εβραίων και η μνήμη της, η στρατοπεδική λογοτεχνία, η πολιτισμική ταυτότητα των σεφαραδιτών Εβραίων. Έχει δημοσιεύσει στα περιοδικά "Αντί", "Ο Πολίτης", "Μνήμων", "Σύγχρονα Θέματα" (μέλος της συντακτικής επιτροπής) , "Historein", "Νέα Εστία" και στις εφημερίδες "Το Βήμα", "Η Καθημερινή", "Η Αυγή". Συνεργάζεται με το περιοδικό "the books΄ journal". Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού "Μνήμων" και ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Εβραϊσμού (1990-2000). Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια κι έχει δημοσιεύσει σε συλλογικούς τόμους στη Γαλλία (βλ. www.academia.edu). ΄Εχει συνεργαστεί με το "΄Ιδρυμα για την Μνήμη του Άουσβιτς" (Βρυξέλλες), με τη "Maison d΄Izieu", με τη "Fondation pour la Memoire de la Shoah" (Παρίσι) και με πανεπιστημιακά τμήματα νεοελληνικών σπουδών στο Στρασβούργο και στην INALCO. Δίδαξε το μάθημα της "Ελληνικής Ιστορίας" στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (2001-2017) ως καθηγήτρια-σύμβουλος. Διδάσκει στο σεμινάριό της για τη "Γενοκτονία των Εβραίων: Ιστορία, Μνήμη, Αναπαραστάσεις" στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος από το 2011 καθώς και στα ετήσια σεμινάρια του Μουσείου στην Αθήνα για τη "Διδασκαλία του Ολοκαυτώματος". Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις γαλλικής και γαλλόφωνης λογοτεχνίας. Από το 1995 ως το 2008 εξέδωσε κι επιμελήθηκε το ετήσιο περιοδικό "Μετάφραση", με αντικείμενο τη λογοτεχνική μετάφραση και τη μεταφρασεολογία. Δίδαξε μετάφραση στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου, στο ΕΚΕΜΕΛ και στο Μεταπτυχιακό Μετάφραση-μεταφρασεολογία του ΕΚΠΑ. Τιμήθηκε με τη διάκριση Chevalier de l΄ordre des Arts et des Lettres (Ιππότης των γραμμάτων και των τεχνών) το 2006 από τον Υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας.
Ο Αβραάμ Αλμπέρ Κοέν γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1895, γόνος οικογένειας εβραίων της Κέρκυρας με μακρόχρονη παρουσία στο νησί (η οικογένειά του είχε ασχοληθεί με τη σαπωνοποιία). Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι γονείς του μετανάστευσαν στη Μασσαλία εξαιτίας του ανερχόμενου αντισημητισμού στο νησί. Ο Αλμπέρ Κοέν έλαβε καθολική ανατροφή και το 1904 γράφτηκε στο Λύκειο Thiers, όπου γνωρίστηκε, σαν συμμαθητής, με τον νεαρό Μαρσέλ Πανιόλ. Το 1914 πηγαίνει στη Γενεύη για να παρακολουθήσει σπουδές νομικής και φιλολογίας. Το 1919 αποκτά την ελβετική υπηκοότητα (αντί της οθωμανικής). Έξι χρόνια αργότερα, αναλαμβάνει τη διεύθυνση του περιοδικού "Revue juive" ("Εβραϊκή Επιθεώρηση"), που συγκαταλέγει στη συντακτική του επιτροπή ονόματα όπως αυτά του Άλμπερτ Αϊνστάιν και του Σίγκμουντ Φρόιντ. Μεταξύ 1926 και 1931 εργάζεται στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας της Γενεύης. Με την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καταφεύγει στο Μπορντό και στη συνέχεια στο Λονδίνο. Εκ μέρους της "Εβραϊκής Επιτροπής για την Παλαιστίνη" του ανατίθεται να αναλάβει την επικοινωνία με τους εκπροσώπους των εξόριστων εβραϊκών κοινοτήτων. Το 1944 διορίζεται νομικός σύμβουλος της Διακυβερνητικής Επιτροπής για τους Πρόσφυγες, η οποία επεξεργάζεται τη Διεθνή Συνθήκη της 15ης Οκτωβρίου 1946 για την Προστασία των Προσφύγων. Το 1947 επιστρέφει στη Γενεύη και λίγα χρόνια αργότερα (το 1957), αρνείται να αναλάβει τη θέση του πρέσβη του Ισραήλ για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Πεθαίνει στη Γενεύη στις 17 Οκτωβρίου 1981, αφού το έργο του έχει αρχίσει να γίνεται επιτέλους γνωστό: το πρώτο του βιβλίο εκδίδεται από τις εκδόσεις Gallimard, εμφανίζεται στην εκπομπή του Bernard Pivot στην τηλεόραση και το περιοδικό "Magazine Litteraire" του αφιερώνει το εξώφυλλο ενός τεύχους του. Κυριότερα βιβλία του στα γαλλικά είναι: "Paroles juives" (ποιήματα, 1921), "Solal" (μυθιστόρημα, 1930), "Mangeclous" (μυθιστόρημα, 1938), "Le livre de ma mere" (προσωπικές αναμνήσεις, 1954), "Belle du Seigneur" (μυθιστόρημα, Μέγα Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας, 1968), "Les valeureux" (μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην Κεφαλονιά, 1970), "O vous, freres humains" (1972) και "Carnets" (ημερολόγιο, 1979).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
