Σιβυλλικός χρησμός: Ό,τι πιο βαρυσήμαντο και δυσοίωνο μπορούσε να ακούσει κάποιος για το μέλλον του. Με αφορμή μια αρχαία επιγραφή, ο συγγραφέας διερευνά την ιστορική ταυτότητα της Σίβυλλας, της πρώτης εκείνης ιέρειας που προφήτευσε την άλωση της Τροίας, αλλά και όλων όσων εμφανίστηκαν κατά καιρούς μετά από αυτήν, μέχρι και την τελευταία αναφορά στη Σίβυλλα τον 2ο αι. μ.Χ. Οι γυναίκες αυτές που κατάγονταν από διάφορες χώρες, πόλεις και έθνη, ήταν ιέρειες και συνάμα προφήτισσες, που ανήγγελλαν τη θέληση των θεών, καθώς το όνομα «Σίβυλλα» σημαίνει «Διός βουλή» (η θέληση του Δία). Επρόκειτο όμως για πολλές γυναίκες, ή μήπως ήταν η ίδια γυναίκα που έζησε 900 χρόνια και εμφανίστηκε κατά καιρούς σε διάφορα μέρη; Σίβυλλα είναι το πλάσμα που ταξίδεψε από τον μύθο στην ιστορία και έφτασε σήμερα κοντά μας, για να μας επαγρυπνήσει. Είναι, όχι ήταν, γιατί η παρουσία της γίνεται αισθητή σαν έρχεται η έμπνευση με τη μορφή μιας μάντισσας που αιωρείται γύρω μας. Είναι, γιατί είναι έτοιμη να μας δώσει πληροφορίες, ελπίζοντας ότι θα τις χρησιμοποιήσουμε σωστά. Είναι εκείνη, που έρχεται κοντά μας τραγουδώντας με την σαμβίκη της, τις μελωδίες του Φοίβου, επιβεβαιώνοντας την παρουσία του, κάνοντας κι εκείνους, που δεν πίστεψαν σε αυτόν, να τον δεχτούν κι ας λέει ο Ηράκλειτος για εκείνη, ότι δεν έχουν τα τραγούδια της τη γοητεία της Σαπφούς. Lediana Hajrani