Η ιαπωνική φράση Shinrin-yoku (森林浴, forest bathing) αποδίδεται στα ελληνικά ως «κολυμπώντας στο δάσος», μια πρακτική τόσο αρχαία όσο και η συνύπαρξη του ανθρώπου με τη φύση. O όρος θεσπίστηκε στην Ιαπωνία το 1982 και έκτοτε το forest bathing έχει συνδεθεί με την ευεξία και το δυτικό wellness. Σε ορισμένες χώρες ήδη συνταγογραφείται υπογραμμίζοντας τη θεραπευτική επίδραση της φύσης σε συνάρτηση με την ανάγκη του ανθρώπου για ψυχική ηρεμία και ανάταση ανάμεσα σε δέντρα και άγρια φυτά, χωρίς την παρεμβολή ηλεκτρονικών συσκευών. Το δάσος και η κολύμβηση επιστρατεύονται για να περιγράψουν την αλληλεξαρτώμενη σχέση της γης με το νερό ως αρχετυπικά, ζωοποιητικά στοιχεία.
Η έκθεση Shinrin-yoku στοχεύει να αναπτύξει περαιτέρω τη συζήτηση γύρω από την περιβαλλοντική προστασία και τις έμφυλες ταυτότητες που ξεκίνησε το PCAI κατά τη διάρκεια της υβριδικής έκθεσης Sheltered Gardens το 2022-2023.
Το δάσος, ο κήπος και οι λίμνες της έκθεσης φέρνουν κοντά ιστορικές ενότητες έργων, όπως είναι το Water Women της πρωτοπόρου της new media art, Lynn Hershman Leeson, με νέες αναθέσεις, γλυπτά, ΑΙ, εικονογραφήσεις, φιλμ, site specific εγκαταστάσεις και performances. Τα έργα της έκθεσης επιδιώκουν την αλληλεπίδραση με τον βοτανικό κήπο, την περιβάλλουσα δασική περιοχή, τις λίμνες με νούφαρα, τα ξέφωτα και τα θερμοκήπια, υπογραμμίζοντας, παράλληλα, τον ρόλο του συγκεκριμένου χώρου ως περιοχή προστασίας χιλιάδων ειδών χλωρίδας και καταφύγιο της τοπικής, άγριας πανίδας.
Καλλιτέχνες: Aiko Ohno, Δηµήτρης Ιωάννου, Lynn Hershman Leeson, Μαρία Άντελµαν, Νικοµάχη Καρακωστάνογλου, Raffaela Naldi Rossano, Μιχάλης Afolayan, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Γιώργος Δρίβας, Asako Masunouchi, Éric Baudelaire, Μαρία Φ Ντολόρες & Σοφία Ντώνα, Εύα Στεφανή, Vaskos, Campus Novel
