Προσωρινά μη διαθέσιμο
Καλέστε μας για πληροφορίες
ISBN:
9789604424528
Κατηγορίες:
Σχολικά Βοηθήματα | Ξένες Γλώσσες , Αρχαία Ελληνική Γραμματεία
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει τρία από τα λουκιάνεια έργα που σχετίζονται με τη "Σάτιρα θανάτου και Κάτω Κόσμου" : "Περί πένθους", "Κατάπλους ή Τύραννος" και "Χάρων ή Επισκοπούντες". Προηγείται μια γενική εισαγωγή, όπου εξετάζονται ο βίος και το έργο του Λουκιανού, καθώς και η χειρόγραφη παράδοση των έργων του.
Το "Περί πένθους" είναι μια σύντομη πραγματεία, στην οποία ο Λουκιανός αντλώντας στοιχεία από τους κυνικούς, και αξιοποιώντας τη ρητορική του παιδεία, διακωμωδεί τις αντιλήψεις και τις αντιδράσεις των ανθρώπων σε καταστάσεις πένθους.
Το "Κατάπλους ή Τύραννος" είναι ένας διάλογος που διαδραματίζεται στον κάτω κόσμο. Στην όχθη της Αχερουσίας λίμνης ο Χάροντας και η Κλωθώ υποδέχονται τον Ερμή, που φέρνει, μεταξύ άλλων, τρεις νεκρούς οι οποίοι συμμετέχουν στον διάλογο εκφράζοντας τρεις διαφορετικές θεωρήσεις της ζωής και του θανάτου: τον κυνικό φιλόσοφο Κυνίσκο, τον πλούσιο τύραννο Μεγαπένθη και τον φτωχό τσαγκάρη Μίκυλλο.
Το "Χάρων ή Επισκοπούντες" παρουσιάζει έναν μόνιμο κάτοικο του Άδη, τον Χάροντα, να ανεβαίνει επάνω στη γη και να παρατηρεί, με τη βοήθεια του Ερμή, τα ενδιαφέροντα και τις επιδιώξεις των ανθρώπων, σχολιάζοντάς τα από την οπτική γωνία του θανάτου και της μεταθανάτιας ζωής.
Ο Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (120-180 μ.Χ. περίπου) γεννήθηκε στα Σαμόσατα, μια πόλη δίπλα στον ποταμό Ευφράτη, στο σημερινό Κουρδιστάν, στην εξελληνισμένη τότε Συριακή επαρχία με το όνομα Κομμαγηνή (τα Σαμόσατα λέγονται σήμερα Σαμσάτ και ανήκουν στην Τουρκία). Στην αρχή τον βρίσκουμε μέσα στο εργαστήρι του θείου του, που ήταν γλύπτης. Στο μικρό Λουκιανό όμως δεν άρεσε καθόλου η γλυπτική, ούτε και ήθελε να δουλεύει μαζί με το θείο του. Αντί γι΄ αυτό προτίμησε να μάθει τα ελληνικά και να σπουδάσει τη ρητορική τέχνη, στην οποία έγινε πράγματι πολύ καλός. Αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να κάνει πολλά ταξίδια και να γνωρίσει πολλές χώρες. Από την Αντιόχεια της Συρίας, όπου εργάστηκε για πρώτη φορά ως ρήτορας, και τη Μικρασία, πέρασε στην Ελλάδα και ταξίδεψε πολλές φορές στην Ιταλία και τη μακρινή Γαλατία. Γύρω στα σαράντα εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, βιοποριζόμενος από τη σοφιστική, και ασχολήθηκε παράλληλα με τον σατιρικό διάλογο και την επικούρεια φιλοσοφία. Ο Λουκιανός έγραψε πολλά έργα. Σε μια εποχή που οι διανοοούμενοι φρόντιζαν να "ελληνοφέρνουν", τόνιζε πάντα τη Συριακή καταγωγή του, δίνοντας το παράδειγμα ενός Έλληνα μετέχοντος της Ελληνικής Παιδείας και όχι κατ΄ όνομα. Θεωρείται, μεταξύ άλλων, ο πατέρας της επιστημονικής φαντασίας, με έργα για διαστημικά ταξίδια και αστροναύτες, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται τα "Αληθής ιστορία" και "Ικαρομένιππος".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1949, αποφοίτησε από το Λύκειο του Πειραματικού Σχολείου του Α.Π.Θ. (1967) και από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., με πτυχίο του Τμήματος Κλασσικών Σπουδών (1971).
Έπειτα από την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων (1972 - 1974) εργάστηκε για λίγο στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανώλη Τριανταφυλλίδη] (1974 - 1975). Αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1984), και εντάχτηκε στη βαθμίδα του Λέκτορα του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1984).
Εκλέχτηκε διαδοχικά Επίκουρος καθηγητής (1987), Αναπληρωτής καθηγητής (1992), και καθηγητής (1997) της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στον Τομέα Κλασσικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ.
Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής που επιμελείται την έκδοση της Επιστημονικής Επετηρίδας του Τμήματος Φιλολογίας (1989 - 1997). Ασχολήθηκε με διεξαγωγή έρευνας στο Centre for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Studies του Πανεπιστημίου του Birmingham, το οποίο του έδωσε τον τίτλο του Honorary Senior Research Fellow (1994 - 1995), και στο Pontifical Institute of Mediaeval Studies του Πανεπιστημίου του Toronto, όπου έγινε δεκτός ως Guest Scholar (1999).
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1949, αποφοίτησε από το Λύκειο του Πειραματικού Σχολείου του Α.Π.Θ. (1967) και από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., με πτυχίο του Τμήματος Κλασσικών Σπουδών (1971).
Έπειτα από την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων (1972 - 1974) εργάστηκε για λίγο στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανώλη Τριανταφυλλίδη] (1974 - 1975). Αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1984), και εντάχτηκε στη βαθμίδα του Λέκτορα του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1984).
Εκλέχτηκε διαδοχικά Επίκουρος καθηγητής (1987), Αναπληρωτής καθηγητής (1992), και καθηγητής (1997) της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στον Τομέα Κλασσικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ.
Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής που επιμελείται την έκδοση της Επιστημονικής Επετηρίδας του Τμήματος Φιλολογίας (1989 - 1997). Ασχολήθηκε με διεξαγωγή έρευνας στο Centre for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Studies του Πανεπιστημίου του Birmingham, το οποίο του έδωσε τον τίτλο του Honorary Senior Research Fellow (1994 - 1995), και στο Pontifical Institute of Mediaeval Studies του Πανεπιστημίου του Toronto, όπου έγινε δεκτός ως Guest Scholar (1999).
