Ο Νταίηβιντ Ραίημπ ανήκει στη νέα αμερικάνικη θεατρική οικογένεια. Είναι ο εκπρόσωπος της νέας Αμερικής που σιχάθηκε την παλιά. Το γράψιμό του αγγιζει υψηλούς τόνους φαντασίας. Στο Ραβδιά και Κόκαλα η καθημερινή ζωή σ’ ένα μεσοαστικό σπίτι, οι ανούσιες ανέσεις, η τηλεόραση παίρνουν διαστάσεις τραγικές. Επιφανειακά ασχολείται με τον πόλεμο του Βιετνάμ, τον πιο βρόμικο πόλεμο της παγκόσμιας ιστορίας. Η κάθαρση όμως σ’ αυτήν τη σύγχρονη τραγωδία δεν θα έχει αφορμή τον πόλεμο, θα έχει αφορμή τη διάλυση της σύγχρονης αμερικάνικης οικογένειας.
Ο τυφλός στρατιώτης που γυρίζει από το Βιετνάμ είναι το φρικτό σύμβολο της σύγχρονης μαρτυρικής γενιάς. Στο έργο πολλές φορές αυτό που φαίνεται δεν είναι παρά ένα συμβολικό προπέτασμα καπνού για να σ` αφήσει πια να δεις με τα φανταστικά σου μάτια αυτά που θα σου ξυπνήσουν νεκρές και ησυχασμένες σκέψεις. Το ξύπνημα είναι άγριο πολλές φορές, αμείλικτο, χωρίς έλεος.
Η Μαρία Πορτολομαίου γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1946 στην Τιθορέα Λοκρίδας. Συγγραφέας, μεταφράστρια, ηθοποιός και σκηνοθέτης, σύζυγος του Βαγγέλη Λάζου των εκδόσεων "Δωδώνη" (Αθήνα - Γιάννενα). Έργα της: "Μια ζωή Μαρία", ποίηση, "Η διάρρηξη", διηγήματα, "Μακρυγιάννη, οράματα;", σύνθεση κειμένων για το θέατρο, "Ρωμαίος, Ιουλιέτα και μετά τι;", θεατρικό, "Τα δυο αδέρφια μου... κι εγώ", λογοτεχνία για παιδιά, "Επειδή... κουράστηκαν", λογοτεχνία για παιδιά. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά θεατρικά των Ζενέ, Καμύ, Ιονέσκο, Ζιρωντίν, Σαλακρού, κ.ά., και έχει την ευθύνη της θεατρικής σειράς των εκδόσεων "Δωδώνη".
