παρόν έργο αποτελεί μια εκτεταμένη, σε βάθος ερμηνεία των διατάξεων του ν. 4072/2012 περί προσωπικών εμπορικών εταιρειών, μέσα από μια συστηματική και συνάμα κριτική παρουσίαση της σύγχρονης θεωρίας και νομολογίας. Η προσδοκώμενη χρησιμότητα του παρόντος συλλογικού έργου δεν βρίσκει έρεισμα απλά και μόνο στην υψηλού επιπέδου επιστημονική κατάρτιση, το κύρος και την πολυετή πρακτική εμπειρία των συγγραφέων που συνέβαλαν σε αυτό, αλλά εδράζεται, επιπλέον, και σε επιπρόσθετα δεδομένα, όπως η μεγάλη συχνότητα εφαρμογής των ερμηνευόμενων διατάξεων, αφού αυτές συνιστούν το θεσμικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας της πλειονότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Στον χώρο των προσωπικών εταιρειών, συγκεκριμένα, υπάρχει πληθώρα ζητημάτων που εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα στην πράξη, είναι ιδιαιτέρως σημαντικά και δεν έχουν πάψει να υπόκεινται σε ερμηνευτικές αμφισβητήσεις. Αρκεί, εντελώς ενδεικτικά, να αναφερθούν μερικές μόνο από τις θεματικές, στις οποίες η νομική πράξη προσκρούει σε σωρεία αμφισβητούμενων ζητημάτων μέγιστης πρακτικής σημασίας και αναπτύσσονται ενδελεχώς στο παρόν έργο. Τέτοια ζητήματα αποτελούν, για παράδειγμα, οι συνέπειες της εναντίωσης και της παράβασης των περιορισμών της εκπροσωπευτικής εξουσίας των εταιρικών διαχειριστών, που τίθενται από το καταστατικό ή με απόφαση των εταίρων, όταν οι τρίτοι συναλλάσσονται γνωρίζοντάς τες (αναλογική εφαρμογή ΑΚ 750 § 2 ή άρθρου 257 § 3 εδ. γ΄ ν. 4072/2012 και, μάλιστα, στην αυστηρή γραμματική του εκδοχή), οι προϋποθέσεις εγκυρότητας της ανάκλησης καταστατικού διαχειριστή και το καθεστώς διαχείρισης που επακολουθεί, μέχρι σωρεία αμφισβητήσεων που σχετίζονται με τον αποκλεισμό και την (εκούσια) έξοδο εταίρων, όπως αναφορικά με τον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης της άρνησης σύμπραξης εταίρου στην αίτηση αποκλεισμού συνεταίρου του, το επιτρεπτό υποβολής ενιαίας αίτησης σε βάρος περισσότερων εταίρων και τη δικονομική σχέση που συνδέει τους περισσότερους υπό αποκλεισμό συνεταίρους, το θέμα της παθητικής νομιμοποίησης όταν ο αποκλειόμενος ή εξερχόμενος εταίρος ασκεί την αξίωσή του για καταβολή της πλήρους αξίας της συμμετοχής του, καθώς και εάν το αληθές νόημα της διάταξης του άρθρου 274 ν. 4072/2012 είναι ότι ο ετερόρρυθμος εταίρος δεν συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων του ανώτατου εταιρικού οργάνου (συνέλευσης των εταίρων) ή απλώς στη λήψη των διαχειριστικών αποφάσεων.
Μέσα σε αυτό το ρευστό κανονιστικό περιβάλλον των προσωπικών εμπορικών εταιρειών, το ανά χείρας έργο φιλοδοξεί να αποτελέσει πολύτιμο συμπαραστάτη του Έλληνα νομικού, συμβάλλοντας, κατά το δυνατόν, στην εξεύρεση της ενδεικνυόμενης, κατά περίπτωση, λύσης τόσο στο πλαίσιο του ισχύοντος δικαίου όσο και σε δικαιοπολιτικό επίπεδο, συμπληρώνοντας λειτουργικά άλλα συστηματικά έργα για τις προσωπικές εταιρείες.
Νίκος Δ. Τέλλης (Πρόλογος)
