Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604353958
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
"`Γιατί να σου δώσω συνέντευξη; Όλοι οι δημοσιογράφοι είστε λογοκλόποι. Γιατί να σου δώσω τον χρόνο μου"; Ο διαβόητος σκηνοθέτης Σαμ Πέκινπα είχε αφήσει εμβρόντητο τον δημοσιογράφο που τον είχε επισκεφθεί για μια προκαθορισμένη συνέντευξη το 1982. Δεν είχε όμως απόλυτο άδικο. Ο δημοσιογράφος που είχε χτυπήσει το κουδούνι του είχε όντως πάει για να "κλέψει". Ο Πέκινπα είτε το γνώριζε είτε το συναισθανόταν ότι δεν στόχευε μόνο στα λόγια του. Εξού και είχε διαλέξει αυτό τον ακραίο τρόπο για να καταστήσει τον εαυτό του απρόσβλητο από την εχθρική "επίθεση". Και να φανταστεί κανείς ότι συντηρείται ακόμα η παρεξήγηση πως η συνέντευξη είναι ένα εύκολο δημοσιογραφικό είδος...
Βρίσκεσαι απέναντι σε έναν άνθρωπο, τον οποίο γνωρίζεις στα χαρτιά. Εκείνος ενδέχεται να μη σε ξέρει καθόλου. Χωρίς να διαθέτεις άπλετο χρόνο καλείσαι να βρεις έναν τρόπο να εισέλθεις στον εσωτερικό του κόσμο. Για να ψάξεις. Να σκαλίσεις. Να παρατηρήσεις. Να κλέψεις, τελικά, εικόνες και ατμόσφαιρες που απαρτίζουν τη ζωή και την καθημερινότητά του με εκείνον παρόντα, να γίνεται μάρτυρας της "διάρρηξης".
Όχι, η συνέντευξη δεν είναι ένα "εύκολο" δημοσιογραφικό είδος. Η μεγαλύτερη δυσκολία της όμως είναι και όλη η γοητεία της: αν και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις με ακρίβεια τι άνθρωπο θα συναντήσεις, πρέπει κάθε φορά να είσαι σε θέση να τον αντιμετωπίσεις".
Μ.Α.
Ο Jonathan Coe γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ το 1961. Σπούδασε φιλολογία στο Trinity College του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ και είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Γουόρικ (αντικείμενο της διατριβής του αποτέλεσε το έργο του Henry Fielding, "Tom Jones"). Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Γουόρικ και εργάστηκε παράλληλα ως μουσικός, συνθέτοντας τζαζ, και ως δημοσιογράφος, διετελώντας τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας "The Guardian" και κριτικός κινηματογράφου του "New Statesman".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Φίλιπ Ροθ, αμερικανός συγγραφέας εβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1933 στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρσεϊ. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Bucknell και του Σικάγο. Διετέλεσε καθηγητής της συγκριτικής λογοτεχνίας στα πανεπιστήμια του Πρίνστον, της Νέας Υόρκης (Hunter College) και της Πενσυλβανίας. Διηύθυνε τη σειρά "Συγγραφείς της άλλης Ευρώπης" στις εκδόσεις Penguin και γνώρισε στο αμερικανικό κοινό συγγραφείς όπως ο Bruno Schulz και ο Μίλαν Κούντερα. Πολυγραφότατος, έγραψε συνολικά 31 βιβλία. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με τη συλλογή διηγημάτων "Αντίο Κολόμπους", το 1959, που τιμήθηκε με το National Book Award for Fiction. Στα πολυάριθμα βραβεία του που ακολούθησαν περιλαμβάνονται το National Book Critics Circle Award το 1987 για το μυθιστόρημα "Αντιζωή", το ίδιο βραβείο το 1991 για το αυτοβιογραφικό αφήγημα "Πατρική κληρονομιά", το PEN/Faulkner Award το 1994 για το μυθιστόρημα "Επιχείρηση Σάυλωκ", το National Book Award το 1995 για "Το θέατρο του Σάμπαθ", το βραβείο Pulitzer το 1997 για το "Αμερικανικό ειδύλλιο", το PEN/Faulkner Award το 2001 για "Το ανθρώπινο στίγμα" (που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο), το PEN/Faulkner Award το 2007 για τον "Καθένα". Επίσης τού απονεμήθηκε το National Medal of Arts το 1998, το Gold Medal for Fiction της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων το 2001 και δύο από τα πιο έγκυρα βραβεία PEN, για το σύνολο του έργου του: το 2006 το βραβείο PEN/Nabokov και το 2007 το βραβείο PEN/Saul Bellow for Achievement in American Fiction. Το 2011 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Man Booker International επίσης για το σύνολο του έργου του. Ήταν ο μόνος αμερικανός συγγραφέας που εκδόθηκαν τα "Άπαντά" του σε πλήρη και οριστική έκδοση από τη Library of America, ενώ ήταν εν ζωή. To 2012 δήλωσε στο περιοδικό "Les Inrockuptibles" ότι, αφού ξαναδιάβασε όλα τα έργα του, αποφάσισε να αποσυρθεί από το γράψιμο της πεζογραφίας (τελευταίο του μυθιστόρημα το "Νέμεσις", αγγλ. έκδ. 2010). Έφυγε από τη ζωή στη Ν. Υόρκη στις 22 Μαΐου 2018, από καρδιακή ανεπάρκεια, σε ηλικία 85 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Σωτήρης Δημητρίου (1955-) γεννήθηκε στην Πόβλα Θεσπρωτίας. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το έργο του έχει τιμηθεί με το βραβείο διηγήματος της εφημερίδος "Τα Νέα" (1987), δύο φορές με το βραβείο διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω" (η τελευταία το 2002 για το βιβλίο του "Η βραδυπορία του καλού"), ενώ το μυθιστόρημά του "Ν΄ ακούω καλά τ΄ όνομά σου" ήταν υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας. Κείμενά του έχουν μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο, σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους ("Αμέρικα" του Σάββα Καρύδα, "Απ΄ το χιόνι" του Σωτήρη Γκορίτσα, "Τα οπωροφόρα της Αθήνας" του Νίκου Παναγιωτόπουλου, κ.ά.)
Εργογραφία:
- "Ψηλαφήσεις", ποιήματα, Δωδώνη, 1985,
- "Ντιάλιθ΄ ιμ, Χριστάκη", διηγήματα, Ύψιλον, 1987· 2η έκδ. Κέδρος, 1990, 4η έκδ. 1998,
- "Ένα παιδί από τη Θεσσαλονίκη", διηγήματα, Κέδρος, 1989, 4η έκδ. 1998,
- "Ν΄ ακούω καλά τ΄ όνομά σου", μυθιστόρημα, Κέδρος, 1993, 9η έκδ. 1998,
- "Η φλέβα του λαιμού", διηγήματα, 1998, 4η έκδ. 1999· βραβείο διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" 1999,
- "Η βραδυπορία του καλού", διηγήματα, Πατάκης, 2001· βραβείο διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" 2002,
- "Τους τα λέει ο Θεός", μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2002,
- "Τα οπωροφόρα της Αθήνας", αφήγημα, Πατάκης, 2005,
- "Σαν το λίγο το νερό", μυθιστόρημα, Ελληνικά Γράμματα, 2007,
- "Τα ζύγια του προσώπου", διηγήματα, Πατάκης, 2009,
- "Η σιωπή του ξερόχορτου", νουβέλα, Πατάκης, 2011.
Μεταφράσεις:
Στα Αγγλικά:
- "Woof, Woof Dear Lord and Other Stories", [tr.by]: Leo Marshall, Athens: Kedros, 1995.
- "May Your Name Be Blessed", [tr.by]: Leo Marshall. University of Birmingham: Centre For Byzantine, Ottoman & Modern Greek Studies, 2000.
Στα Γερμανικά:
"Lass es dir gut gehen", [tr.by]: Birgit Hildebrand. Koln: Romiosini, 1998.
Στα Ολλανδικά
"Het ga je goed, Dimitris" [tr.by]: Hero Hokwerda. Eironingen, Styx Reblications 2000
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ian Rankin (Ίαν Ράνκιν) γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960 στο Φάιφ της Σκοτίας. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, απ’ όπου αποφοίτησε το 1982. Πριν αφοσιωθεί στη συγγραφή, έκανε διάφορες δουλειές, από εργάτης σε αμπελώνες ως φοροεισπράκτορας και μουσικός συντάκτης. Το πρώτο του μυθιστόρημα εκδόθηκε το 1986, αλλά η καθιέρωσή του ήρθε με τη δημιουργία του διάσημου αντιήρωά του, του επιθεωρητή Ρέμπους, το 1987. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 36 γλώσσες και είναι μπεστ σέλερ στις περισσότερες ηπείρους. Έχει λάβει τέσσερα CWA DAGGER AWARDS, ενώ το 2004 απέσπασε το πλέον έγκριτο αμερικάνικο EDGAR AWARD. Έχει τιμηθεί με ακαδημαϊκούς τίτλους από τα πανεπιστήμια του Αμπερτέι, του Σεντ Άντριους, του Χαλ και του Εδιμβούργου ενώ για τις υπηρεσίες του στη λογοτεχνία του απονεμήθηκε επίσης τιμητικός τίτλος (OBE) από τη βασίλισσα της Αγγλίας. Τον Μάρτιο του 2015 έγινε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Εδιμβούργου, ο πρώτος συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας στον οποίο επιφυλάσσεται αυτή η τιμή. Ζει στο Εδιμβούργο με τη σύντροφό του και τους δυο του γιους.
Ο δικτυακός του τόπος είναι ianrankin.net
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μωρίς Αττιά γεννήθηκε στο Αλγέρι το 1949. Εργάζεται ως ψυχίατρος - ψυχαναλυτής στο Παρίσι. Παράλληλα γράφει σενάρια για το σινεμά. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα "Ca va bien", "Fautes de conduites", "Le Carnaval des gueux", "Rue Oberkampf", "Une rude journee", "Drames de l΄adolescence, familles en seance, recits cliniques", "Alger la noire" και "Pointe Roufe". (φωτογραφία: Sandrine Cellard)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ορχάν Παμούκ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1952. Σπούδασε αρχιτεκτονική και δημοσιογραφία, πολύ γρήγορα όμως αφιερώθηκε στη λογοτεχνία. Το 1978 σε ηλικία εικοσιέξι μόλις ετών δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα "Cevdet Bey ve Ogullari" ("Τζεβντέτ Μπέης και Υιοί"), ένα ογκώδες έργο εξακοσίων είκοσι σελίδων, στο οποίο αφηγείται, μέσα από την ιστορία τριών γενεών μιας οικογένειας τούρκων εμπόρων, τη δημιουργία της τουρκικής αστικής τάξης και έμμεσα της σύγχρονης Τουρκίας (κίνημα των Νεοτούρκων 1908 - στρατιωτικό πραξικόπημα 1971). Ακολούθησαν το 1983 το "Sessiz Ev" ("Το σπίτι της σιωπής"), το 1985, το "Beyaz Kale" ("Λευκό κάστρο") και το 1990 το "Kara Kitap" ("Μαύρο βιβλίο"). Στα έργα αυτά ο συγγραφέας δίνει εικόνες μιας κοινωνίας που προσπαθεί να βρει το πρόσωπό της ακροβατώντας στο γεωγραφικό και πολιτιστικό όριο δύο κόσμων. Η εκδυτικοποίηση της τουρκικής κοινωνίας με τη σύσταση του σύγχρονου τουρκικού κράτους και την άνοδο της τουρκικής αστικής τάξης, η έννοια της ατομικότητας και το θέμα της ιστορίας είναι θέματα που απασχολούν έντονα το συγγραφέα. Έχει τιμηθεί με πολλά λογοτεχνικά βραβεία στη χώρα του και έχει ήδη μεταφραστεί στα γαλλικά, τα αγγλικά, τα αραβικά και τα γερμανικά. Το 2005, και ενώ αντιμετώπιζε προβλήματα στη χώρα του εξαιτίας του ό,τι αναφέρθηκε δημόσια στη γενοκτονία των Αρμενίων, τιμήθηκε με το βραβείο Ειρήνης των Γερμανών βιβλιοπωλών στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης. Το 2006 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας, καθώς "αναζητώντας τη μελαγχολική ψυχή της γενέθλιας πόλης του, ανακάλυψε καινούργια σύμβολα για τη σύγκρουση και τη συνύφανση των πολιτισμών".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ραλφ Στέντμαν γεννήθηκε το 1936 στο Wallasey του βρετανικού Cheshire. Υπηρέτησε στην Βρετανική Βασιλική Αεροπορία και σπούδασε στο Τεχνικό Κολλέγιο του East Ham και στο Κολλέγιο Τυπογραφικών και Γραφικών Τεχνών του Λονδίνου. Ξεκίνησε την επαγγελματική πορεία του δουλεύοντας σε παράξενες δουλειές όπως εκπαιδευόμενος μάνατζερ και δόκιμος μηχανικός αεροπλάνων. Συνέχισε ως σκιτσογράφος (cartoonist) αλλά σύντομα άρχισε να αναπτύσσεται και να δημιουργεί σε διάφορα πεδία τέχνης. Έχει πέντε παιδιά και ζει στο Κεντ.
Έχει γράψει και εικονογραφήσει βιβλία για παιδιά και ενήλικες. Ανάμεσά τους τα "Sigmund Freud", "I Leonardo", "Treasure Island", "The Scar Strangled Banger", "The Big I Am" κ.α. Έχει εικονογραφήσει την "Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων" της Lewis Carol, τη "Φάρμα των Ζώων" του George Orwell, το περιβόητο "Fear and Loathing in Las Vegas" του Hunder S. Thompson και πολλά ακόμη.
Έχει κάνει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε διάφορες ομαδικές. Έχει σχεδιάσει σκηνικά για θέατρο ("One Flew Over The Cuckoo΄s Nest", "Gulliver΄s Travels" κ.α.). Έχει δουλέψει σε διάφορους τομείς στην τηλεόραση και στη διαφήμιση. Έχει συνεργαστεί με εφημερίδες ("The Observer", "The Guardian", "The Independent", "New York Times" κ.α.) και περιοδικά ("Rolling Stone", "Esquire", "GQ", "The New Yorker" κ.α.). Έχει ασχοληθεί με την όπερα και έχει ηχογραφήσει άλμπουμ. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις διεθνώς: "Francis Williams Book Illustration Award" για το "Alice inWonderland"/ 1973, "Merit Award and Illustrator of the Year του American Institute of Graphic Arts"/1979, "W.H. Smith Award" για το καλύτερο βιβλίο στη διάρκεια πέντε χρόνων -το "I Leonardo"/1987, "BBC Design Award για γραμματόσημο"/1987, "Black Humour Award", Γαλλία/1986, "The KIAD (Kent Institute of Art and Design) Fellowship Award"/1993, "Honorary D. Litt". από το Πανεπιστήμιο του Κεντ/1995 κ.α. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το "Doodaaa".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Nτόρις Μέι Τέιλορ, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην Περσία (σημερινό Iράν) το 1919, από Άγγλους γονείς. Σε ηλικία πέντε ετών ακολούθησε τους γονείς της, έναν πρώην τραπεζικό υπάλληλο και μια νοσοκόμα, στη Nότια Pοδεσία (σημερινή Zιμπάμπουε), η οποία σπαρασσόταν από τις φυλετικές διακρίσεις (ο αδελφός της ήταν ρατσιστής, όπως αφηγείται η ίδια). Έχοντας περάσει τα παιδικά της χρόνια σε ένα αγρόκτημα της χώρας, εγκατέλειψε το σχολείο και την οικογενειακή εστία σε ηλικία 14 ετών, κάνοντας διάφορες δουλειές για να ζήσει, και συμμετέχοντας σε αριστερές οργανώσεις. Πριν εγκατασταθεί στην Aγγλία, το 1949, με τον μικρότερο γιο της, είχε ήδη κάνει δύο γάμους -με έναν νεαρό δημόσιο υπάλληλο, στα 17 της, και στη συνέχεια με τον Γερμανό κομμουνιστή Γκότφριντ Λέσινγκ- και είχε αποκτήσει δύο παιδιά από τον πρώτο και ένα από τον δεύτερο. Το πρώτο της μυθιστόρημα, "The Grass is Singing" (ελλ. μτφρ. "Τραγουδάει το χορτάρι", εκδ. Γνώση, 1984), το οποίο εκδόθηκε το 1950, αναφέρεται ακριβώς σε μια "τραγωδία που αναμιγνύει την αγάπη με το μίσος, με υπόβαθρο τις ασυμφιλίωτες ρατσιστικές εντάσεις στην Αφρική". Το βιβλίο γνώρισε σημαντική επιτυχία στη Bρετανία, τις Hνωμένες Πολιτείες και μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Μεταξύ 1952 και 1956 υπήρξε μέλος του βρετανικού κομμουνιστικού κόμματος ("όλοι είμασταν κομμουνιστές τότε", θα πει αργότερα η ίδια), αποχώρησε όμως μετά τα γεγονότα του 1956 στην Ουγγαρία. Ως συγγραφέας, διακρίθηκε όχι μόνο για τα μυθιστορήματά της, αλλά και για τα δοκίμια και τα διηγήματά της. Για τη συλλογή διηγημάτων "Πέντε" ("Five") τιμήθηκε με το Bραβείο Σόμερσετ Mομ. Tο 1981 της απονεμήθηκε το Aυστριακό Kρατικό Bραβείο Eυρωπαϊκής Λογοτεχνίας και το 1982 το Bραβείο Σαίξπηρ της Ο. Δ. Γερμανίας. Mεταξύ των γνωστότερων μυθιστορημάτων της συγκαταλέγονται η πεντάτομη σειρά "Παιδιά της βίας" ("Children of Violence"), στην οποία περιγράφεται η πορεία του κεντρικού χαρακτήρα (Μάρθα Κουέστ) στη διαδρομή του 20ου αιώνα μέχρι τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο -"Μάρθα Κουέστ" ("Martha Quest", 1952), "Ένας καλός γάμος" ("A Proper Marriage", 1954), "Προμήνυμα καταιγίδας" ("A Ripple from the Storm", 1958), "Landlocked" (1965), "The Four-gated City" (1969)-, "To χρυσό σημειωματάριο" ("The Golden Notebook", 1962) -ένα "βιβλίο του 20ου αιώνα που σημάδεψε τον τρόπο που βλέπουμε τις σχέσεις ανδρών-γυναικών, σύμφωνα με τη Σουηδική Ακαδημία"-, "To καλοκαίρι πριν το σκοτάδι" ("The Summer Before the Dark"), "Οι αναμνήσεις ενός επιζώντος" ("Memoirs of a Survivor"), κ.ά. Διηγήματά της συμπεριλήφθηκαν στις συλλογές "Στο δωμάτιο δεκαεννιά" ("To Room Nineteen") και "O πειρασμός του Tζακ Όρκνεϊ" ("The Tempation of Jack Orkney"), τα δε αφρικανικά της διηγήματα στις συλλογές: "H χώρα του γέρου φυλάρχου" ("This Was the Old Chief΄s Country") και "O ήλιος στα πόδια τους" ("The Sun Between their Feet"). Tο 1979, εκδόθηκε η "Σικάστα" ("Shikasta"), το πρώτο μιας σειράς πέντε μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας με το γενικό τίτλο "O Kάνωπος στο Άργος: Aρχεία" ("Canopus in Argos: Archives"). Για το μυθιστόρημά της "O καλός τρομοκράτης" ("The Good Terrorist") τιμήθηκε το 1985 με το λογοτεχνικό βραβείο W. H. Smith. Η Ντόρις Λέσινγκ δεν έπαψε να βλέπει τη συγγραφή ως αλληλένδετη με την πολιτική της στράτευση υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των γυναικών. "Νομίζω ότι ξεκινάς να αλλάξεις την κοινωνία με τη λογοτεχνία και έπειτα, όταν δεν συμβαίνει αυτό, έχεις μια αίσθηση αποτυχίας. Έπειτα όμως αναρωτιέσαι: γιατί αισθάνθηκα ότι θα αλλάξω την κοινωνία; Κι έτσι συνεχίζεις...", λέει η ίδια στη συγγραφέα Τζόις Κάρολ Όουτς (εφημ. "Τα Νέα", 12.10.2007). Το 2007, σε ηλικία 88 ετών, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, σύμφωνα με το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας, ως μια "επική συγγραφέας της γυναικείας εμπειρίας, η οποία με σκεπτικισμό, φλόγα και ενορατική δύναμη υπέβαλε έναν διχασμένο πολιτισμό σε εξονυχιστική διερεύνηση".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο George Lois γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1931. Θεωρείται ένας από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον χώρο της οπτικής επικοινωνίας και της διαφήμισης τα τελευταία 50 χρόνια. Γνωστός και ως ο εμπνευστής της Μεγάλης Ιδέας στη διαφήμιση, ο Lois υπήρξε πρωτεργάτης της Δημιουργικής Επανάστασης που συντελέστηκε στη διαφήμιση της Αμερικής τη δεκαετία του ’60. Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του, δημιούργησε μια σειρά από επαναστατικές διαφημιστικές καμπάνιες που συνδύαζαν σχεδιασμό υψηλού επιπέδου με εντυπωσιακές πωλήσεις. Σχεδίασε τις καμπάνιες των σημαντικότερων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης των ΗΠΑ όπως το Time, η USA Today, το MTV, το ESPN, καθώς και αρκετών πολυεθνικών εταιρειών όπως η Xerox και η Tommy Hilfiger. Παράλληλα διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του περιοδικού Esquire από το 1962 έως το 1972, μια συνεργασία που έμελλε να αλλάξει την ιστορία του περιοδικού τύπου. Σε αυτό το διάστημα ο Lois σχεδίασε πολλά από τα πιο εμβληματικά εξώφυλλα όλων των εποχών και από το 2008 τριάντα οκτώ από αυτά τα εξώφυλλα ανήκουν στη μόνιμη συλλογή του MoMA, μετά από τη δωδεκάμηνης διάρκειας έκθεση με τίτλο: George Lois: The Esquire Covers @ MoMA. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ανέλαβε να σχεδιάσει τις προεκλογικές καμπάνιες τεσσάρων Αμερικανών γερουσιαστών, μεταξύ των οποίων και ο Ρόμπερτ Κένεντι. Παράλληλα με την επαγγελματική του σταδιοδρομία, συμμετείχε και διοργάνωσε ακτιβιστικές δράσεις. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα σχεδίασε και δημοσιοποίησε πολιτικές διαφημίσεις κατά του καθεστώτος στις σημαντικότερες εφημερίδες των ΗΠΑ. Την ίδια περίοδο, πρωτοστάτησε στον αγώνα για την απελευθέρωση του Αμερικανού πυγμάχου Ρούμπιν Κάρτερ, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη με ρατσιστικά κριτήρια, επιστρατεύοντας γνωστές προσωπικότητες της Αμερικής όπως οι Μπομπ Ντίλαν, Μοχάμεντ Άλι κ.ά. Ο George Lois είναι ο μόνος που έχει γίνει μέλος του The Art Directors Hall of Fame, The One Club Creative Hall of Fame και έχει βραβευθεί για το έργο ζωής του από τα American Institute of Graphic Arts, CLIO και το Society of Publication Designers. Έχει συγγράψει συνολικά 10 βιβλία. Κάποια από αυτά διδάσκονται σε τμήματα επικοινωνίας σε πανεπιστήμια ανά τον κόσμο. Ζει στην Νέα Υόρκη με τη γυναίκα του και, στα 89 του χρόνια, συνεχίζει να εργάζεται καθημερινά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Andre Aciman (Αντρέ Ασιμάν) γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1951. Η οικογένειά του -εβραίοι µε καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και την Ιταλία- αναγκάστηκε να φύγει από την Αίγυπτο το 1965 επί Νάσερ για να εγκατασταθεί στην Ιταλία. Το 1968 µετακόµισαν εκ νέου στη Νέα Υόρκη όπου ο Ασιµάν ζει µέχρι σήµερα. Πτυχιούχος του Lehman College και του Harvard, υπότροφος Guggenheim, διακεκριµένος καθηγητής Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο City University της Νέας Υόρκης και ειδικός στον Προυστ, είναι επίσης συγγραφέας τεσσάρων µυθιστορηµάτων και αρκετών δοκιµίων.
Έργα του έχουν δηµοσιευτεί στο New Yorker, New York Review of Books, New York Times, Paris Review και στη συγκεντρωτική έκδοση The Best American Essays. Μεταξύ άλλων διακρίσεων, το αυτοβιογραφικό του Έξοδος από την Αίγυπτο (Μεταίχµιο, 2013) τιµήθηκε µε το Whiting Writers’ Award. Είναι παντρεµένος µε τρία παιδιά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Gilbert γεννήθηκε στις Δολομιτικές Άλπεις της Ιταλίας το 1943. Με τον George Passmore συναντήθηκε για πρώτη φορά το 1967 στο Saint Martin΄s School of Art στο Λονδίνο. Πήραν την απόφαση να παρουσιάσουν τους ίδιους τους εαυτούς τους ως ζωντανά γλυπτά, τα περίφημα Living Sculptures (1969). Ακολούθησαν πλήθος από περφόρμανς, φωτογραφικές συνθέσεις επικών διαστάσεων, κολλάζ, όλα κάτω από το χαρακτηρισμό γλυπτική. Τη δεκαετία του ΄70 καταπιάστηκαν με κοινωνικά θέματα, όπως η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός, ενώ στις δεκαετίες που ακολούθησαν ενέταξαν τά έργα τους σε θεματικές ενότητες. Τους απασχολεί η θρησκεία, το σεξ, η βία, ο φόβος, η απελπισία και εν τέλει η θέληση για ζωή μέσα σε όλα αυτά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O George Passmore γεννήθηκε στο Ντέβον της Μεγάλης Βρετανίας το 1942. Με τον Gilbert Proesch συναντήθηκε για πρώτη φορά το 1967 στο Saint Martin΄s School of Art στο Λονδίνο. Πήραν την απόφαση να παρουσιάσουν τους ίδιους τους εαυτούς τους ως ζωντανά γλυπτά, τα περίφημα Living Sculptures (1969). Ακολούθησαν πλήθος από περφόρμανς, φωτογραφικές συνθέσεις επικών διαστάσεων, κολλάζ, όλα κάτω από το χαρακτηρισμό γλυπτική. Τη δεκαετία του ΄70 καταπιάστηκαν με κοινωνικά θέματα, όπως η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός, ενώ στις δεκαετίες που ακολούθησαν ενέταξαν τά έργα τους σε θεματικές ενότητες. Τους απασχολεί η θρησκεία, το σεξ, η βία, ο φόβος, η απελπισία και εν τέλει η θέληση για ζωή μέσα σε όλα αυτά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Peter Greenaway γεννήθηκε στο Νιούπορτ της Ουαλίας το 1942. Αρχικά σπούδασε ζωγραφική, ενώ από πολύ νωρίς το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο ήταν έντονο. Το 1965 εργάστηκε στο Κρατικό Κεντρικό Γραφείο Πληροφοριών της Βρετανίας (COI), όπου για δώδεκα χρόνια ήταν παραγωγός ταινιών και ύστερα σκηνοθέτης. Το ενδιαφέρον του για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, και κυρίως για το έργο των Antonioni, Bergman, Godard, Pasolini και Resnais, έδωσε στον Γκρήναουεϋ τα εργαλεία για να αφοσιωθεί στη σκηνοθεσία ταινιών από το 1970 και ύστερα, σχεδόν αποκλειστικά. Το εικαστικό του έργο, λιγότερο γνωστό, περιλαμβάνει σχέδια, κολλάζ και πίνακες ζωγραφικής, που είναι για τον ίδιο μέρος μιας αναζήτησης σε συνδυασμό με τη δημιουργία κινηματογραφικών ταινιών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαριλένα Αστραπέλλου είναι δημοσιογράφος. Εργάζεται στο περιοδικό "ΒΗΜΑgazino" του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Αμερικανίδα φωτογράφος (γεν. 1953).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα