Προσεγγίσεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας από την Αναγέννηση έως τις μέρες μας
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Προσεγγίσεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας από την Αναγέννηση έως τις μέρες μας

Β΄ Συνέδριο ιστορίας της τέχνης, Αθήνα 25 - 27 Νοεμβρίου 2005

Συλλογικό έργο

49.50€ -27% 36.14€

Στο Α΄ Συνέδριο των Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, ο Νίκος Χατζηνικολάου είχε θέσει ένα ερώτημα -οντολογικού όσο και ακαδημαϊκού/θεσµικού χαρακτήρα- το οποίο είχε εύλογα συνδέσει με το πρόβλημα "ταυτότητας" των ελλήνων ιστορικών της τέχνης. Όπως ο ίδιος αναφέρει, εκ των υστέρων διεπίστωσε ότι το ερώτημα "Ποιοι είµαστε, πού βρισκόμαστε και ποια προοπτική έχουμε" αποτελούσε (όλως τυχαίως) παράφραση του γνωστού έργου του Gauguin Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πηγαίνουµε; και κατά συνέπεια η σύνθεση αυτή θα μπορούσε, τουλάχιστον εν μέρει, να προταθεί για έµβληµα του Α΄ Συνεδρίου των Ελλήνων Ιστορικών της Τέχνης, που πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη.
Σήμερα, λίγα μόλις χρόνια μετά τη σημαντική εκείνη συνάντηση, μπορούµε άραγε να µιλάμε για κάποια ουσιαστική αλλαγή ή το ερώτηµα (και στα τρία συστατικά του μέρη, δηλαδή, ποιοι είµαστε, πού βρισκόµαστε, ποια είναι η προοπτική µας) παραµένει το ίδιο µετέωρο, το ίδιο άλυτο και το ίδιο επιτακτικό; Αντιµετωπίζουµε πλέον τα πράγµατα πιο ξεκάθαρα ή µήπως νιώθουµε ακόµη περισσότερο
αµήχανοι εξαιτίας της γενικότερης ασάφειας και της γενικότερης σύγχυσης που χαρακτηρίζουν σήµερα το επιστηµονικό µας πεδίο; Μήπως αποφασίσαµε να διεκδικήσουµε την επιστηµονική µας αυτονοµία πολύ αργά και µε σχεδόν µη αναστρέψιµες απώλειες, εξαιτίας αυτής της δραµατικής καθυστέρησης;
Μήπως επιλέξαµε να διαβούµε την πύλη ενός θεωρητικού οικοδοµήµατος, το οποίο στήριζε επί αιώνες τις πολιτισµικές αξίες της Δύσης, τη στιγµή ακριβώς που το οικοδόµηµα αυτό δείχνει βαθμιαία να "αποδοµείται" ή απλώς να καταρρέει; Μήπως αποφασίσαµε να "δηλωθούμε" ως ιστορικοί στον πλέον ακατάλληλο ιστορικό χρόνο, δηλαδή, σε µια περίοδο όπου η αφηγηµατική παράδοση της ιστορίας της τέχνης δέχεται καταιγισµό αναθεωρητικών μοντέλων, τα περισσότερα από τα οποία στηρίζονται σε ασαφείς ορολογίες και σε ακόµη πιο νεφελώδεις µεθοδολογικές διεργασίες; (...)

Αν υπάρχει κάτι που εκ των προτέρων διαφοροποιεί το τωρινό από το πρώτο συνέδριο, αυτό είναι η αθρόα συμμετοχή των νέων. Πολλοί µάλιστα από τους συµµετέχοντες έχουν πρόσφατα αποκτήσει ή εκπονούν τη διδακτορική τους διατριβή σε πανεπιστήµια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Αυτό με κάνει να πιστεύω ότι αν στη συνάντηση της Κρήτης κατορθώσαμε να υποψιαστούµε ποιοι είμαστε και πού περίπου βρισκόµαστε, σ’ αυτή τη δεύτερη συνάντηση, που οργανώθηκε µε τη βοήθεια και τη στήριξη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, ίσως καταφέρουμε να διαβλέψουμε και ποια μπορεί να είναι η προοπτική μας στους έστω δύσκολους αυτούς καιρούς. Έχω την εντύπωση ότι δεν θα απογοητευτούμε.

(από την εισαγωγική ομιλία της Νίκης Λοϊζίδη)

Περιέχονται οι εισηγήσεις:

- Νίκος Χατζηνικολάου, "Το θεσμικό πλαίσιο και η κοινωνική θέση του καλλιτέχνη"
- Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος, "Η πρόσληψη της αφηρημένης τέχνης στην Ελλάδα (1945-1960) στο πεδίο της κριτικής τέχνης"
- Δημήτρης Βάσσος, "Η προβληματική μεταγραφή και χρήση του όρου avant-garde στην Ελλάδα"
- Παναγιώτης Μπίκας, "Ο ρόλος της εικόνας στην έκφραση και τη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης στην Ελλάδα: η περίπτωση των εικονογραφημένων περιοδικών του 19ου αιώνα"
- Άννυ Μάλαμα, "Από τον Προμηθέα στον Απόστολο Παύλο"
- Δώρα Φ. Μαρκάτου, "Η κοινωνική θέση του εικαστικού καλλιτέχνη στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα"
- Δημήτρης Παυλόπουλος, "Το "Μαθητολόγιον" του Βασιλικού Πολυτεχνείου 1859-1871: αλήθειες και πλάνες"
- Βασιλική Σαρακατσιάνου, "Αφηρημένη τέχνη και ελληνικότητα"
- Αρετή Αδαμοπούλου, "Τέχνη και εθνική ταυτότητα στην Ελλάδα στη δεκαετία του 1960"
- Αναστασία Κοντογιώργη, "Τα κείμενα του Γιάννη Τσαρούχη: πρωτοποριακές καταθέσεις ή ευφυείς παραδοξολογίες;"
- Σταύρος Βλάχος, "Το θεωρητικό έργο του Albrecht Durer ως αντανάκλαση μιας νέας κοινωνικής θέσης του καλλιτέχνη στο γερμανόφωνο χώρο"
- Παναγιώτης Κ. Ιωάννου, "Trattato della pittura: ο άφαντος Λεονάρντο: γύρω από την προϊστορία την επώαση και την υποδοχή της πρώτης έκδοσης της "Πραγματείας περί ζωγραφικής" του da Vinci (1651)"
- Νότη Κλάγκα, "Η κριτική στον Καραβάτζο κατά τον 17ο αιώνα και το Τζοβάνι Μπαλιόνε"
- Φανή Μουμτζίδου, "Αφηγηματική ζωγραφική και εκκλησιαστικοί θεσμοί κατά την ύστερη Αναγέννηση: η περίπτωση Paolo Veronese".
- Ναυσικά Λιτσαρδοπούλου, "Ο Karel van Mander και η σύγχρονη θεωρία της τέχνης"
- Τιτίνα Κορνέζου, "Η Βασιλική Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής τον 17ο αιώνα στη Γαλλία: ζητήματα ιστορίας και ιστοριογραφίας"
- Αθηνά Παπανικολάου, "Εκφάνσεις της εθνικής συνείδησης στις ισπανικές πραγματείες περί τέχνης του 17ου αιώνα"
- Φωτεινή Βλάχου, "Καλλιτεχνικά κέντρα και περιφέρεια: η περίπτωση της πορτογαλικής ζωγραφικής μέσα από το έργο του Φρανσίσκο Βιέιρα Πορτουένσε"
- Ευθυμία Μαυρομιχάλη, "Τα μοντέρνα στοιχεία της θεωρίας του Roger de Piles και η σχέση τους με τη ζωγραφική του Turner"
- Συραγώ Τσιάρα, "Το φωτομοντάζ του Γκούσταβ Κλούτσις: τέχνη, λόγος και τεχνολογία στην υπηρεσία του κοινωνικού μετασχηματισμού"
- Ιλιάνα Ζάρρα, "Πρωτοπορία και παράδοση: παρατηρήσεις σε ορισμένες συνθέσεις των ρώσων καλλιτεχνών Kazimir Malevich και Ivan Kudriashev"
- Σωτήρης Μπαχτσετζής, "Από την έκθεση μοντέρνας τέχνης στη σύγχρονη εγκατάσταση: η καλλιτεχνική ιδιότητα σε μετάβαση"
- Λουίζα Αυγήτα, "Βαλκάνια και σύγχρονη τέχνη: ο τόπος και ο κόσμος"
- Πολύνα Κοσμαδάκη, "Η έννοια της πολυπολιτισμικότητας στη σύγχρονη τέχνη"
- Αγγελική Σαχίνη, "Σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή και πρωτοπορία: ακούσια συνύπαρξη"
- Μίλτος Φραγκόπουλος, "Η σύγχρονη τέχνη οι θεσμοί και η κριτική: αναζητώντας ένα σημείο επαφής"
- Κώστας Ιωαννίδης, "Ο θεατής εντός του έργου: ένα ζήτημα αισθητικής της πρόσληψης"

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Νίκος Χατζηνικολάου (Εισηγητής)

Ο Νίκος Χατζηνικολάου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1938. Σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Βερολίνο, στο Φράιμπουργκ, στο Μόναχο και στο Παρίσι. Είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου δίδαξε για είκοσι χρόνια (1985-2005). Ως προσκεκλημένος καθηγητής δίδαξε επίσης στα Πανεπιστήμια του Λος Άντζελες, της Πόλης του Μεξικού, του Αμβούργου, του Μπουένος Άιρες και της Κύπρου. Το 2003 ήταν Getty Research Scholar. Μεταξύ των κυριότερων δημοσιεύσεών του συγκαταλέγονται τα βιβλία "Εθνική τέχνη και πρωτοπορία" (1982), "Νοήματα της εικόνας" (1994), "Από τον Μολιέρο στον Γκόγια" (2003), καθώς και οι κατάλογοι των εκθέσεων "Δομήνικος Θεοτοκόπουλος Κρης" (1990), "Ο Γκρέκο στην Ιταλία και η ιταλική τέχνη" (1995), "Ο Μέγας Αλέξανδρος στην ευρωπαϊκή τέχνη" (1997), "Ο θάνατος του Τσε Γκεβάρα" (2002) και "Ο Γκρέκο και το εργαστήριό του" (2007). Είναι υπεύθυνος ενός ερευνητικού προγράμματος για το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (ΙΤΕ).

Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος (Εισηγητής)

Ο Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος είναι επίκουρος καθηγητής ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1977-1988), και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας της τέχνης και αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Paris I - Pantheon-Sorbonne (1983-1987). Το 1997, υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, με θέμα τη "Συμμετοχή της Ελλάδας στην Μπιεννάλε της Βενετίας, 1934-1940". Είχε την ευθύνη της επιστημονικής επιμέλειας και σύνταξης του "Λεξικού Ελλήνων Καλλιτεχνών", εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα, 1997-2000. Δημοσίευσε μελέτες σε συλλογικούς τόμους και άρθρα σε καταλόγους και περιοδικά. Από το 2001 συνεργάζεται, ως ερευνητής, με το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών - ΙΤΕ.

Αρετή Αδαμοπούλου (Εισηγητής)


Δημήτρης Παυλόπουλος (Εισηγητής)

O Δημήτρης Παυλόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε Ιστορία, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα "Ο γλυπτής Μιχάλης Τόμπρος 1889-1974" (Αθήνα 1996). Εργάστηκε (1991-1997) ως επιμελητής του Μουσείου Βούρου - Ευταξία (Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών) και ως ειδικός συνεργάτης σύνταξης (1993-2000) στο "Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών" (Εκδόσεις "Μέλισσα", Αθήνα 1997-2000). Έχει γράψει επτά βιβλία και πολλά άρθρα για θέματα ιστορίας της νεοελληνικής τέχνης στον αθηναϊκό Τύπο. Έχει λάβει μέρος σε συνέδρια για τη νεοελληνική γλυπτική, τη χαρακτική, την τέχνη του βιβλίου και την τυπογραφία. Υπήρξε συνεργάτης (1999-2000) του "Allgemeines Kunstlerlexikon" ("K.G. Saur Verlag", Μόναχο-Λειψία 1992 κ.ε.). Μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης (AICA Hellas) και της Εταιρίας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης. Από το 2003 είναι μέλος του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ενώ από το 2005 είναι λέκτωρ Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Αναστασία Κοντογιώργη (Εισηγητής)

Η Αναστασία Κοντογιώργη ζει στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παρακολούθησε τα διετή σεμινάρια του πρώτου κύκλου μεταπτυχιακών σπουδών (ΜΑ) στον τομέα της Ιστορίας της Νεότερης Τέχνης και είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών. Αυτή την εποχή εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή στον τομέα της Ιστορίας της Νεότερης Τέχνης του Α.Π.Θ. Συμμετείχε σε πανεπιστημιακές ανασκαφές στους Φιλίππους, τη Νέα Αγχίαλο και το Καραμπουρνάκι σε προπτυχιακό και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Έχει επανειλημμένα συνεργαστεί στη διοργάνωση συνεδρίων στο Α.Π.Θ. και εκθέσεων. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια διδάσκει ιστορία της Τέχνης σε δύο Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, σε τμήματα διακόσμησης, ενδυματολογίας, γραφιστικής, φωτογραφίας και επαγγελματικού μακιγιάζ.

Παναγιώτης Κ. Ιωάννου (Εισηγητής)

Ο Παναγιώτης Κ. Ιωάννου είναι ιστορικός τέχνης.

Παναγιώτης Μπίκας (Εισηγητής)


Δώρα Φ. Μαρκάτου (Εισηγητής)


Φανή Μουμτζίδου

Φανή Μουμτζίδου (Εισηγητής)

Η Φανή Μουμτζίδου είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Κολεγίου "Ανατόλια" της Θεσσαλονίκης, της Αρχιτεκτονικής Σχολής της Βενετίας και της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Υπήρξε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. και της Επιτροπής Ερευνών του Α.Π.Θ. και ως μεταπτυχιακή υπότροφος φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή της Βενετίας, στο Τμήμα Ιστορίας και Κριτικής της Τέχνης. Το 2001 υποστήριξε με επιτυχία τη διδακτορική της διατριβή στο Α.Π.Θ. Δίδαξε Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας) και διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών - Η Ιστορία των Τεχνών στην Ευρώπη). Συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα, έλαβε μέρος σε συνέδρια και ημερίδες, δημοσίευσε άρθρα και μελέτες και πραγματοποίησε διαλέξεις, προσκεκλημένη από έγκριτους φορείς. Ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ., όπου αναλαμβάνει το σχεδιασμό και την επιμέλεια εκθέσεων και εκδόσεων. Παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο της έρευνας ζητημάτων Ιστορίας και Κριτικής της Τέχνης

Δημήτρης Βάσσος (Εισηγητής)


Άννυ Μάλαμα (Εισηγητής)


Βασιλική Σαρακατσιάνου (Εισηγητής)


Σταύρος Βλάχος (Εισηγητής)


Νότη Κλάγκα (Εισηγητής)


Σάκης Αθανασιάδης

Σάκης Αθανασιάδης (Συγγραφέας)

Ο Σάκης Αθανασιάδης γεννήθηκε το 1965 στον Άγιο Πέτρο του Κιλκίς, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Από το 1986 μένει μόνιμα στην Αθήνα. Κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1987. Ποιήματά του βρίσκονται σε αρκετές ανθολογίες ενώ το πεζογραφικό του έργο έχει αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος λογοτεχνικών ομάδων για ένα διαφορετικό βλέμμα. Είναι μέλος της ΑΕΠΙ και μέλος σε κάθε προοδευτική καλλιτεχνική κίνηση. Οι ArpeggiosMP το 2012 είναι οι πρώτοι που μελοποίησαν στίχους του σε μορφή demo video στο(youtube), ενώ η πρώτη του δισκογραφική παρουσία γίνεται στο τέλος του 2012 στο CD άλμπουμ: Από το Μηδέν, του Γιώργου Δημητριάδη. Εργογραφία: Ποίηση: "Σαν θεατές" (Αθήνα1988), "Δικαίωμα άρνησης" (Σικυώνιος 1990), "Σε ηλικία παραίτησης" (Άποψη1993), "Ο μικρός ήλιος" (Α΄ έκδοση Άποψη 2009, Β΄έκδοση 2014,το βιβλίο, "Τα παπούτσια του μάγου χρόνου" (Α΄έκδοση Άποψη 2013, Β΄έκδοση 24grammata.com 2014), "Οι ανάσες των εραστών" (Το βιβλίο 2014), "Το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων" (Το βιβλίο 2015) Πεζογραφία: "Υπακοή εις τους ανωτέρους" (Ταχυδρομική1989)-νουβέλα, "Η λεωφόρος των αθώων" (Απόπειρα 1998)-διηγήματα, "Η συμμορία του απογεύματος" (Ιωλκός 1999)-διηγήματα, "Το φιλί της Δευτέρας" (Ιωλκός 2001)-μυθιστόρημα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Νίκος Δασκαλοθανάσης (Επιμέλεια)

Ο Νiκος Δασκαλοθανάσης γεννήθηκε στην Aθήνα το 1961. Είναι καθηγητής ιστορίας της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Σπούδασε αρχαιολογία στην Aθήνα (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο) και ιστορία της τέχνης στις Βρυξέλλες (Universite Libre de Bruxelles), το Παρίσι (Universite de Paris I, Pantheon-Sorbonne) και τη Νέα Υόρκη (The Graduate School and University Center of The City University of New York). Είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Aπό το 1994 υπήρξε αναπληρωτής αρχισυντάκτης του περιοδικού "The Art Magazine". Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, μια μονογραφία για τον Giorgio de Chirico ("Η ζωγραφική του Giorgio de Chirico: η άρθρωση του μεταφυσικού χώρου", εκδόσεις Opera/Critica, 2001), ένα δοκίμιο για τη θεωρία του Clement Greenberg ("Aριάδνη", τ. 9, 2003) και μια μελέτη για τον ιστορικό ρόλο του καλλιτέχνη ("Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο: από τον 19ο στον 21ο αιώνα", εκδόσεις Άγρα, 2004), ενώ ήταν ένας από τους συγγραφείς του καταλόγου της έκθεσης σύγχρονης τέχνης "Outlook" (Aθήνα, ΑΣΚΤ-Τεχνόπολις-Μουσείο Μπενάκη, 2003). Έχει επίσης επιμεληθεί την ελληνική έκδοση των Πρακτικών της δίκης του Brancusi κατά του αμερικανικού Δημοσίου ("Brancusi κατά ΗΠΑ", Aθήνα, εκδόσεις Ύψιλον, 2004), τον κατάλογο της έκθεσης στην ΑΣΚΤ "Συνομιλία; Τελευταία αποκτήματα του μουσείου Van Abbe" (Aθήνα, εκδόσεις Άγρα και Γκαλερί Bernier/ Eliades, 2002) καθώς και τις εκθέσεις και τους καταλόγους "Γιώργος Χατζημιχάλης. Έργα 1985-2000" (Aθήνα, Eθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2001) και "Διδάσκοντας την τέχνη. H ιστορία της Aνωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών μέσα από το έργο των δασκάλων της" (Aθήνα, ΑΣΚΤ, 2004).

Νίκη Λοϊζίδη

Νίκη Λοϊζίδη (Υπεύθυνος Σειράς)

Η Νίκη Λοϊζίδη σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1973 έφυγε για το Παρίσι όπου και ακολούθησε έναν ευρύ κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στην Ιστορία και Κοινωνιολογία της Τέχνης. Οι σπουδές και η διατριβή της, την οποία υποστήριξε το 1981 στην Ecole des Hautes Etudes, είχαν ως βασικό αντικείμενο έρευνας το σουρεαλισμό. Δίδαξε Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1982-85) και από το 1985 διδάσκει στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1992 συμμετέχει στο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών Ιστορίας της Τέχνης της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι μέλος της AICA (Διεθνής Ένωση Κριτικών Τέχνης) και συνεργάτης του CEAS (Κέντρο Κοινωνιολογικών Σπουδών για την Επικαιρότητα) της Σορβόννης, μέλος της Ελληνικής και Διεθνούς Εταιρείας Συγκριτικής Γραμματολογίας και μέλος του Συνδέσμου Επιστημόνων για την προώθηση της Κοινωνιολογικής Έρευνας της Ecole des Hautes Etudes. Έχουν εκδοθεί τα παρακάτω βιβλία: "Ο υπερρεαλισμός στην ελληνική τέχνη - Η περίπτωση του Νίκου Εγγονόπουλου" 1984, "Ο Τζιόρτζιο ντε Κίρικο και η σουρεαλιστική επανάσταση" 1987, "Ο μύθος του Μινώταυρου στην πρωτοπορία του μεσοπολέμου" 1988, "Απόγειο και κρίση της πρωτοποριακής ιδεολογίας" 1992, "Ημερολόγιο θεραπείας" (Νουβέλα) 1997.

Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
654
Διαστάσεις:
24x17
Βάρος:
1.209 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση