Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604843961
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η Πετούνια Πίνκερ έχει βαρεθεί:
- τη μαμά και τον μπαμπά (που τσακώνονται συνέχεια)
- τη μεγάλη της αδερφή, την Καμέλια (που έχει το κλάμα στο τσεπάκι)
- να μην την καταλαβαίνει κανείς (ως συνήθως)
- τον Ντένις, το κουνέλι (που ήταν εκπαιδευμένος, υποτίθεται...)
Η γιαγιά λέει πως δεν μπορείς να αλλάξεις τους γονείς και τ΄ αδέρφια σου.
Μπορεί η Πετούνια απλώς να μάθει να ζει μαζί τους;
Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1972. Έχει μεταφράσει πολλά βιβλία και έχει γράψει μυθιστορήματα για εφήβους: "Λητώ", (Ελληνικά Γράμματα, 1998), "Η ιστορία μιας ιστορίας", (Ελληνικά Γράμματα, 1999), "Το νησί που ταξιδεύει", (Ελληνικά Γράμματα, 2000) και "Μπλιαχ!" (Ελληνικά Γράμματα, 2005). Επίσης, έχει γράψει τα παραμύθια "Παιχνίδι με το πιάνο", (Ελληνικά Γράμματα, 2007) και "Η απέναντι μοναξιά", (Ελληνικά Γράμματα, 2003), που της χάρισε και το βραβείο του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
«Δέκα συναρπαστικά στοιχεία για μένα!
1. Μου αρέσει να ζω επικίνδυνα.
Μεγάλωσα στο Λονδίνο, αλλά η καρδιά μου βρισκόταν σε άγρια μέρη δίπλα στη θάλασσα –μόλις μεγάλωσα αρκετά, πήγα να τα βρω! Πέρασα δέκα θαυμάσια χρόνια στα Νησιά Σέτλαντ, πέρα από τη βόρεια ακτή της Σκοτίας, πριν μετακομίσω εκεί που ζω τώρα, στην Κορνουάλη.
2. Το πιο εκπληκτικό πράγμα που έχω δει στη ζωή μου είναι το Βόρειο Σέλας, το οποίο εμφανιζόταν συχνά κατά την περίοδο του χειμώνα στα Σέτλαντ.
3. Από μια τρομακτική σύμπτωση, το πιο καταπληκτικό βιβλίο που έχω διαβάσει είναι το Βόρειο Σέλας του Φίλιπ Πούλμαν – ωστόσο μου αρέσουν και πάμπολλα άλλα βιβλία.
4. Καθώς μεγάλωνα, ήθελα να γίνω καλλιτέχνης, αλλά μετά λοξοδρόμησα και πήγα στο πανεπιστήμιο αντί σε σχολή καλώς τεχνών. Η ζωγραφική, πάντως, παρέμεινε το πιο αγαπημένο μου χόμπι.
5. Είχα δύο αδελφές και έναν αδελφό, αλλά μία από τις αδελφές μου πέθανε.
6. Το όνομά μου συρρικνώνεται!
Ήμουν η Τζένιφερ μέχρι που τέλειωσα το πανεπιστήμιο, έπειτα, χωρίς να με ρωτήσει κανείς, άρχισαν να με φωνάζουν Τζένι. Ήμουν η Τζένι όταν κυκλοφόρησαν τα πρώτα μου βιβλία, αν και μέχρι τότε πολλοί, αντιγράφοντας τον άντρα μου, είχαν αρχίσει ήδη να με φωνάζουν Τζεν. Τώρα πια, οι εκδότες μου με αποκαλούν Τζ. “Έπιασε με την κ. Ρόουλινγκ”, λένε…
7. Λατρεύω τα λιοντάρια.
Έχω πάμπολλες φωτογραφίες λιονταριών στον τοίχο του γραφείου μου. Τα λιοντάρια μου μού υπενθυμίζουν να μην είμαι φοβητσιάρα όταν δοκιμάζω καινούργια πράγματα και με κάνουν να αισθάνομαι καλύτερα αν τύχει και εξαγριωθώ με κάτι που με ενοχλεί. Αν αγαπάς ιδιαίτερα κάποιο ζώο, κόλλα μερικές φωτογραφίες του στον τοίχο σου – μπορεί να έχει κάτι σπουδαίο να σου μάθει.
8. Λατρεύω, επίσης, τους κροκόδειλους, τις σαύρες, τα φίδια, τις λιβελλούλες, τους αετούς, τις κουκουβάγιες και τους κύκνους. Μέσα στο γραφείο μου είναι σαν να πηγαίνεις σαφάρι!
9. Έχω δύο γιους και δύο κόρες που έχουν πια μεγαλώσει.
10. Κάποτε είχαμε έναν λαγό, τον Σίντι, που ζούσε μες στο σπίτι. Του άρεσε πολύ να περνά την ώρα του μασουλώντας την εφημερίδα και παρακολουθώντας το Neighbours. Πέθανε εννιάμισι ετών, πολύ γέρος (για λαγό).»
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα