(...) «Αι παραστάσεις και τα σχήματα αυτού, ως εμβλήματος, παρά αγρίοις και πεπολιτισμένοις λαοίς, είναι απειράριθμα και ποικιλότατα, αναμιχθέντα συχνά και προς ξένα στοιχεία, μεθ` ων απετέλεσαν τα πλήρη δυνάμεως και επιβολής μυθικά και ανύπαρκτα τερατόμορφα ζώα εκείνα, οία οι Γρύπες, αι Σφίγγες, αι Άρπυιαι και τα παρόμοια. Μεταξύ των τελευταίων τεράτων τούτων κοινότατος αποβαίνει, ιδίως από των οψίμων βυζαντιακών αυτοκρατορικών χρόνων, ο νυν παρ` ημίν κοινώς λεγόμενος `Δικέφαλος αετός του Βυζαντίου`. Αφότου δηλαδή οι τελευταίοι των βυζαντινών βασιλέων κατέστησαν τον δικέφαλον αετόν σύνηθες έμβλημα της βασιλικής αυτών ισχύος, πάντες οι άρχοντες των περιοίκων, συγγενών ή βαρβάρων λαών, οι καυχώμενοι επί κηδεστία ή φιλία προς τους βυζαντινούς τούτους βασιλείς, πάντες οι οιασδήποτε αξιώσεις εγείροντες επί του βυζαντινού κράτους ή τμημάτων αυτού, κατ` επέκτασιν δε και πάντες οι οιασδήποτε αξιώσεις μεγαλοπρεπείας έχοντες αλλόφυλοι, οικειοποιήθησαν το έμβλημα τούτο, θέσαντες αυτό επί των νομισμάτων, θυρεών, οικοσήμων, σφραγίδων, σημαιών, πλοίων, δακτυλίων και εγγράφων αυτών». (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]