Ένας χρόνος πέρασε από το πιο θεαματικό ίσως τρομοκρατικό «χτύπημα» στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ένας χρόνος πέρασε κι ακόμα δεν έχει αποκαλυφθεί - με αδιάσειστα στοιχεία - η ταυτότητα αυτού που το πραγματοποίησε. Αυτό κάτι σημαίνει. Το να μην μπορεί μια «υπερδύναμη» ν’ αποτρέψει ένα αιφνιδιαστικό τρομοκρατικό χτύπημα, είναι μέσα στα πλαίσια του δυνατού. Όμως, το να μην μπορεί ν’ ανακαλύψει την ταυτότητα του δράστη, όχι. Το παράξενο δηλαδή στην περίπτωση αυτήν δεν είναι ότι οι ΗΠΑ δεν κατάφεραν ν’ αποτρέψουν το χτύπημα, αλλά ότι δεν μπορούν ν’ αποδείξουν με τον πιο απόλυτο τρόπο την ταυτότητα του δράστη. Όσο και να προσπαθούν, δεν μπορούν να πείσουν κανέναν ότι αυτό το χτύπημα το πραγματοποίησε ο φουκαράς ο Μπιν Λάντεν. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό και γιατί επιμένουν οι Αμερικανοί αφελώς και χωρίς στοιχεία να κατηγορούν το «τίποτε»; Ότι απλά οι «πανίσχυρες» ΗΠΑ γνωρίζουν ποιος είναι ο πραγματικός δράστης, αλλά φοβούνται να τον αποκαλύψουν. Προφανώς ο δράστης είναι πολύ ισχυρός, για να τολμήσουν να ξεκινήσουν εναντίον του μια «hitech» εθνική «σταυροφορία». Είναι πολύ «σκληρός», ακόμα και για τα «δόντια» της μοναδικής σήμερα «υπερδύναμης». Ποιος είναι λοιπόν αυτός ο οποίος πετάει «πέτρες» στην αμερικανική «παράγκα»;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]