Καρυωτάκης, Κώστας (1896-1928). Ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Τρίπολη, αλλά λόγω της εργασίας του πατέρα του (νομομηχανικός), η οικογένειά του άλλαζε συχνά τόπο διαμονής (Λευκάδα, Πάτρα, Λάρισα, Καλαμάτα, Αργοστόλι, Αθήνα, Χανιά). Έφηβος ακόμη δημοσιεύει ποιήματα σε παιδικά περιοδικά. Το 1917 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά η έλλειψη πελατείας τον ώθησε στην αναζήτηση μίας θέσης στο δημόσιο. Διορίστηκε στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης και στις νομαρχίες Σύρου, Άρτας και Αθήνας. Απεχθανόταν την κρατική γραφειοκρατία, εξού και οι πολλές μεταθέσεις του.
Η πρώτη του ποιητική συλλογή `Ο Πόνος των Ανθρώπων και των Πραγμάτων`, δεν έλαβε ιδιαίτερα θετικές κριτικές. Η δεύτερη συλλογή του, `Νηπενθή`, εκδόθηκε το 1921. Το Δεκέμβριο του 1927, εκδόθηκε η τελευταία ποιητική του συλλογή, με τίτλο `Ελεγεία και Σάτιρες`.
Το Φεβρουάριο του 1928, αποσπάστηκε στην Πάτρα και λίγο αργότερα στην Πρέβεζα. Τον ίδιο χρόνο θέτει τέλος στη ζωή του.
Εκτός από το ποιητικό του έργο, ο Καρυωτάκης έγραψε επίσης πεζά και μετέφρασε ξένους λογοτέχνες.
Η ποίηση του Καρυωτάκη είναι αντιηρωική και αντιδανική. Γράφει για το ασήμαντο, ακόμη και για το γελοίο, ως διαμαρτυρία που φθάνει στο σαρκασμό.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1896 στην Τρίπολη. Ο πατέρας του ήταν νομομηχανικός κι έτσι στα παιδικά του χρόνια, αναγκάστηκε να αλλάζει συνέχεια τόπο διαμονής. Πέρασε από το Αργοστόλι, τη Λευκάδα, τη Λάρισα, την Καλαμάτα, την Αθήνα, μέχρι και από τα Χανιά. Από το 1912 δημοσιεύει ποιήματα σε διάφορα παιδικά περιοδικά. Αφού πήρε το δίπλωμα της Νομικής Σχολής των Αθηνών, διορίστηκε υπάλληλος στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Η ελεύθερη φύση του δεν μπορούσε να δεχθεί την γραφειοκρατία της κρατικής μηχανής, την οποία και καυτηριάζει όποτε μπορεί (χαρακτηριστικό το πεζό: Κάθαρσις). Γι΄ αυτό και μετατέθηκε πολλές φορές διωκόμενος από ανωτέρους του. Στη διάρκεια αυτών των μεταθέσεων γνωρίζει την ανία και τη μιζέρια της επαρχίας, πράγμα που τον στιγματίζει. To Φεβρουάριο του 1919 εκδίδει την πρώτη του συλλογή: "Ο πόνος των ανθρώπων και των πραγμάτων", η οποία τυγχάνει αδιάφορης ή υποτιμιτικής κριτικής. Τον ίδιο χρόνο εκδίδει μαζί με τον φίλο του Άγη Λεβέντη (με τα ψευδώνυμα Μίμης Χλαπάτσας και Νίκος Τσαπατσούλιας, αντίστοιχα) το σατιρικό περιοδικο "Η Γάμπα", που παρά την επιτυχία του κυκλοφόρησε μόνο σε έξι τεύχη γιατί η αστυνομία απαγόρευσε την έκδοσή του. Το 1921 κυκλοφορεί τη δεύτερη συλλογή του τα "Νηπενθή". Εκείνο τον καιρό συνδέεται με την ποιήτρια Μ. Πολυδούρη, συνάδελφό του στη Νομαρχία Αττικής. Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι σχέσεις τους ήταν ερωτικές. Το 1924 ταξιδεύει στο εξωτερικό, στην Ιταλία και τη Γερμανία. Το Δεκέμβριο του 1927 κυκλοφορεί η τελευταία του συλλογή, "Ελεγεία και Σάτιρες". Το Φεβρουάριο του 1928 ο Καρυωτάκης αποσπάται στην Πάτρα και τον Ιούνιο στην Πρέβεζα. Από εκεί στέλνει απελπισμένα γράμματα σε συγγενείς και φίλους, περιγράφοντας την αθλιότητα που κυριαρχεί σ΄ αυτήν την πόλη (χαρακτηριστικό το ποίημα Πρέβεζα). Στις 21 Ιουλίου θέτει τέρμα στη ζωή του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
