Ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε (Βοστόνη 1809 - Βαλτιμόρη 1849) με τις απεριόριστες δυνατότητες της φαντασίας, αποκαλύπτει την τυραννία της ανθρώπινης ψυχής και το διαβολικό σκοτάδι του βασανιστικού αλλόκοσμου, αφυπνίζοντας το υποσυνείδητο. Ο ευγενικός ποιητής με την παράξενη, ευαίσθητη και ιδεαλιστική προσωπικότητα, τις αδυναμίες και τα πάθη, αναζητά την αγγελική ομορφιά του ιδανικού και την υποβλητική μελαγχολία του Ρομαντισμού στο σατανικό, στο μεταθανάτιο, στο υπερφυσικό. Τα λυρικά ποιήματα του εξυμνούν τον έρωτα που ακροβατεί σε ένα αληθοφανές υπερπέραν, ήρωες που εκφυλίζονται σε μακάβρια θύματα παράλογων και μυστηριακών δυνάμεων, την επιβεβλημένη διαφυγή από τον εφιάλτη μιας μυθικής, απάτητης όμως, πραγματικότητας. Ο υπαρκτός, εμπειρικός κόσμος μεταμορφώνεται σε ένα ονειρικό, απόκοσμο, υπαρξιακό παιχνίδι που εξουσιάζεται από εσωτερικά φαντάσματα, στοιχειωμένους φόβους και νοσηρές σκέψεις. Ο δυϊσμός της τέχνης του ποιητή είναι συνυφασμένος με την ψυχοσύνθεση του. Στη θυελλώδη ζωή του ο Πόε είναι ευχάριστος, εύστροφος, εύθυμος. Μια ασταθής ιδιοφυΐα, με εξαιρετική ενστικτώδη έφεση στη μεταφυσική και τη φιλοσοφία, που αγαπά την επιμελημένη τεχνική στη δομή της γλώσσας, την πρωτοτυπία, τη λογική ανάλυση, τη λεπτομέρεια. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ΄ όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του. Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Ζωή Ν. Νικολοπούλου γεννήθηκε στον Χολαργό το 1982. Είναι πτυχιούχος της Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης γνωρίζει, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και συνεχίζει τις σπουδές της στο πιάνο. Η ποιητική συλλογή "Εν ζωή" είναι το πρώτο της βιβλίο. Το 2006 ήταν υποψήφια στη βραχεία λίστα του βραβείου καλύτερης μετάφρασης του υπουργείο πολιτσμού, για το βιβλίο του Dante Gabriel Rossetti, "Η ευλογημένη δεσποινίδα και άλλα ποιήματα", εκδόσεων Ηριδανός.
