Δεν υπάρχει δυνατότητα παραγγελίας
ISBN:
9789603368175
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
[...] Ο Πλούτος είναι η τελευταία κωμωδία του Αριστοφάνη, που δίδαξε ο ίδιος το 388 π.Χ., έργο που με τον ίδιο τίτλο παρουσίασε το 408 π.Χ. ο ποιητής, αλλά δε διασώθηκε. Ανήκει στη Μέση Κωμωδία, που τη χαρακτηρίζει η μετάβαση στην κωμωδία των ηθών, με την έλλειψη της παράβασης και τον περιορισμό των λυρικών μερών του Χορού.
Εγκαταλείπει το προσωπικό σκώμμα και τη συνήθη αισχρολογία, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Αρχαίας Κωμωδίας, και εισάγει πονηρούς δούλους, γριές βυθισμένες στον έρωτα, δημοκόπους, φαύλους ιερείς.
Αφορμή για τη γραφή του Πλούτου φαίνεται να αποτέλεσε η άθλια πολιτικοκοινωνική και οικονομική κατάσταση της εποχής που επιδεινώνει τη ζωή των κατώτερων στρωμάτων. Είναι η εποχή που η Αθηναϊκή δημοκρατία οδεύει με τις εσωτερικές της ελλείψεις ανοιχτά προς το φθινόπωρό της, διαρκούντος του Πελοποννησιακού πολέμου, με την ελάττωση του πληθυσμού της, της γεωργικής παραγωγής, και τη γενικότερη εξασθένησή της στο εξωτερικό.
Στο αλληγορικό κείμενο, ο θεός Πλούτος, έχοντας τυφλωθεί, χαρίζει τα αγαθά του, όχι στους έντιμους και δίκαιους, αλλά στους ανέντιμους και φαύλους.
Ο Χρεμύλος, εξερχόμενος από το Μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς, που είχε επισκεφθεί για να ρωτήσει πώς να αναθρέψει τον γιο του ως ωφέλιμο μέλος της κοινωνίας, ακολουθεί τον πρώτο άνθρωπο που συναντά κατά προτροπή του Μαντείου. Ρακένδυτος και φοβισμένος αυτός, αρνείται κάθε επαφή μαζί του και με τον δούλο του Καρίωνα, ο οποίος προσπαθεί να πείσει τον αφέντη του να μορφώσει τον γιο του κατά τον `επιχώριον τρόπον`, δηλαδή να τον οδηγήσει προς την ασέβεια για να επιζήσει. Έτσι ερμηνεύει το χρησμό.
Ο Χρεμύλος αρνείται την ερμηνεία του και προσπαθούν κι οι δύο μαζί να βρουν το πραγματικό νόημα του χρησμού με την αποκάλυψη της ταυτότητας του γέροντα.
Μετά από πίεση, τους αποκαλύπτει πως πρόκειται για τον ίδιο τον θεό. Με σκληρό αγώνα, τον πείθουν να τους ακολουθήσει στο σπίτι του Χρεμύλου, υποσχόμενοι πως θα τον βοηθήσουν να ξαναδεί.
Ο Χρεμύλος στέλνει τον Καρίωνα στα χωράφια, να καλέσει τους χωρικούς να συμμετάσχουν κι αυτοί στα περί του Πλούτου και τους οδηγεί στο σπίτι του Χρεμύλου, που τους υποδέχεται με διάθεση φιλική. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
Γεννήθηκε γύρω στο 450 π.Χ., ήταν Κυδαθηναιεύς, γιος του Φιλίππου και της Ζηνοδώρας, και ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή. Στο σχολείο ο κωμωδιοποιός διδάσκεται Όμηρο και Ησίοδο, μαθαίνει τον Αίσωπο και ακούει για τον Αρχίλοχο και τον Αλκαίο. Όταν ήταν εννιά ετών, διδάσκεται η Αντιγόνη του Σοφοκλή, όταν κλείνει τα δώδεκα έχει τελειώσει ο Παρθενώνας. και όταν ξεσπάει ο πελ/κός πόλεμος του λείπει ένας χρόνος για να κλείσει τα είκοσι. Πρόφτασε τη δόξα του Περικλή και είδε το θάνατό του, το 429. Θεματολογικά στο έργο του Αριστοφάνη κυριαρχεί η πολιτική, η οποία στην κωμωδία εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Κρατίνο. Συντηρητικός ο ίδιος, υπήρξε πολέμιος του δημαγωγού Κλέωνα και την αντίθεσή του τη βρίσκουμε στους Ιππής. Σατίρισε σκληρά τους πολιτικούς, ακόμη και τον Περικλή, τους στρατηγούς όπως το Λάμαχο, και τους ποιητές, όπως τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο και δε λησμόνησε τον Σωκράτη. Γνωρίζουμε 44 τίτλους έργων του, οι σωζόμενες όμως κωμωδίες του είναι έντεκα: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι, Πλούτος. Πήρε μία πρώτη νίκη στα Διονύσια και τέσσερις στα Λήναια. Πέθανε γύρω στο 385 π.Χ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Πάνος Κυπαρίσσης γεννήθηκε στην Οξυά Ιωαννίνων το 1945. Σπούδασε μαθηματικά και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης-Κάρολος Κουν. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός και σκηνοθέτης στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, ενώ δίδαξε για μια περίπου δεκαετία φιλολογία και μαθηματικά στη Μέση Εκπαίδευση. Δίδαξε επίσης στη δραματική Σχολή Βεάκη, στη σχολή "Νέο Ελληνικό Θέατρο - Γ. Αρμένη", αλλά και στη Δραματική Σχολή ΄Δήλος΄ της Δ. Χατούπη. Έχει συνεργαστεί με την κρατική τηλεόραση, σκηνοθετώντας περισσότερα από 15 ντοκυμαντέρ και με το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, σκηνοθετώντας την ταινία "Ο Βυζαντινός Καβάφης". Τα ντοκυμαντέρ του "Τζουμέρκα" και "Κατεβαίνοντας στις Ακτές", καθώς και η μικρού μήκους ταινία του "Έωθεν" έχουν συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Γράφει ποίηση, δοκίμιο και μεταφράζει, ενώ έργα του έχουν αποδοθεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Βουλγαρικά και Τσεχικά. Το 2014 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο ποίησης για το βιβλίο ΄΄Τα τιμαλφή΄΄ και το πρώτο βραβείο του διεθνούς φεστιβάλ Ιεράπετρας για την ταινία ΄΄Γιάννενα του στοχασμού και των θρύλων΄΄. Ασχολείται με τη γλυπτική και τη ζωγραφική και έχει παρουσιάσει έργα του σε ατομικές αλλά και ομαδικές εκθέσεις.