Στην "Οδύσσεια" η Πηνελόπη -γυναίκα του Οδυσσέα και εξαδέλφη της Ωραίας Ελένης- παρουσιάζεται σαν υπόδειγμα πιστής συζύγου. Όταν φεύγει ο Οδυσσέας για την Τροία, μένει μόνη είκοσι χρόνια και καταφέρνει να διατηρήσει το βασίλειο της Ιθάκης, ν΄ αναθρέψει το γιο της και να κρατήσει σε απόσταση τους Μνηστήρες. Όταν γυρίζει ο Οδυσσέας στην Ιθάκη, σκοτώνει τους Μνηστήρες και -περιέργως- δώδεκα θεραπαινίδες της Πηνελόπης.
Η Άτγουντ ξαναδιηγείται την ιστορία και αναθέτει την αφήγηση στην Πηνελόπη και στις δώδεκα θεραπαινίδες της, και ρωτάει: "Τι οδήγησε στον απαγχονισμό των θεραπαινίδων και τι είχε πραγματικά στο μυαλό της η Πηνελόπη;"
Σ΄ αυτόν τον εκπληκτικό και με χιουμοριστικό τρόπο ξαναειπωμένο μύθο, η γνωστή ιστορία δίνεται από τη συγγραφέα με σοφία και συμπόνια. Με γνώση και δυναμισμό, ξετυλίγοντας το αφηγηματικό και ποιητικό της ταλέντο, η Άτγουντ δίνει στην Πηνελόπη καινούργια ζωή και οντότητα, και προσπαθεί ν΄ απαντήσει σ΄ ένα αρχαίο μυστήριο.
Η Μάργκαρετ Άτγουντ γεννήθηκε στην Όταβα το 1939. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο βόρειο Οντάριο και το Κεμπέκ, κι άρχισε να γράφει σε ηλικία πέντε χρόνων "διδακτικά θεατρικά έργα, ποιήματα, εικονογραφημένες ιστορίες κι ένα ημιτελές μυθιστόρημα". Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Τορόντο και πήρε το Masters στο Radcliff College, ταξίδεψε πολύ και άλλαξε διάφορα επαγγέλματα-ταμίας, σερβιτόρα, σύμβουλος κατασκηνώσεων, λέκτορας της αγγλικής λογοτεχνίας, και τέλος συγγραφέας. Εκτός από καθιερωμένη ποιήτρια, η Μάργκαρετ Άτγουντ είναι σήμερα η διασημότερη πεζογράφος και κριτικός του Καναδά. "Η φαγώσιμη γυναίκα", το πρώτο της μυθιστόρημα, κυκλοφόρησε το 1969 (ελλ.: εκδ. Γράμματα). Ακολούθησε το "Surfacing/Ανάδυση", το 1972 (εκδ. Εστία), και "Η διπλή ζωή της Τζόαν Φόστερ" το 1976 (εκδ. Γράμματα). Στη χώρα μας κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματα: "Η ιστορία της πορφυρής δούλης", "Η κλέφτρα κίσσα", "Μάτι γάτας", "To άλλο πρόσωπο της Γκρέις", "Ο τυφλός δολοφόνος", βραβείο Booker 2000, "Όρυξ και Κρέικ", η εκ νέου διήγηση του μύθου της Πηνελόπης και του Οδυσσέα με τίτλο "Πηνελοπιάδα", και το αυτοβιογραφικό δοκίμιο "Συνομιλώντας με τους νεκρούς".
Πεζογραφήματά της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Πολύ καλό αλλά σύντομο. Είναι πολύ έξυπνη η κίνηση της Άτγουντ να βάλει την Πηνελόπη αφηγήτρια μετά θάνατον και να μας δώσει έτσι τη δική της οπτική για τον Οδυσσέα της. Εκτός του ότι βγάζει κάτι καινούριο ως προς την ιστορία με τους μνηστήρες, βρίσκει την ευκαιρία να σχολιάσει και τη σύγχρονη πραγματικότητα. Ακούς εκεί ποια είναι η Μέριλιν που όλοι ασχολούνται μαζί της μετά το θάνατό της!!Απίστευτες διαχρονικές παρατηρήσεις από μια φαινομενικά έξυπνη γυναίκα. Ούτε την ωραία Ελένη δεν αφήνει σε ησυχία φτάνοντας σε ανοιχτή αντιπαράθεση μαζί της. Η αρχαία ελληνική μυθολογία-ιστορία σε μια νέα απόδοση. Έξυπνα και τα χορικά και οι αναπαραστάσεις των δικών, ένας πολύ όμορφος χορός με πρωτότυπη μουσική. Πραγματικά θα ήθελα να μην ήταν τόσ μικρό και τόσο γρήγορα γραμμενο αλλά το καταδιασκέδασα. Πάνος Τουρλής
