«Τέχνη η μεγάλη γητεύτρα της ζωής, το μεγάλο διεγερτικό της ζωής.» «Η τέχνη ως η λύτρωση του ανθρώπου της γνώσης.» «Η τέχνη ως η λύτρωση από τον πόνο…» Αποφθέγματα Φρίντριχ Νίτσε, Φιλόσοφος-Ποιητής* Αυτοπροσδιοριζόμαστε κάθε μέρα! Είναι ανάγκη της ¨καταναλωτικής¨ μας ζωής! Αυτοπροσδιοριζόμαστε στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον κάθε μέρα, αναιρώντας την έννοια του πεπρωμένου και της μοιρολατρίας! Ορίζουμε ποιοι είμαστε με τις αποφάσεις και τις επιλογές μας κάθε μέρα! Κάθε μέρα μια ζωή και ένας θάνατος! Η πεταλούδα όταν γεννήθηκε δεν γνώριζε πως ήταν κάμπια, ούτε και η κάμπια πως θα μεταμορφωθεί σε πεταλούδα… αυτοφυλακιζόταν… εξελισσόταν… μεταμορφωνόταν! Ο άνθρωπος ¨μεταμορφώνεται¨ για να αντέξει τη ζωή του εξαιτίας των επιλογών του! Η Ζωή γεννά τον Θάνατο κι ο Θάνατος τη Ζωή και στη μέση… ο κυβερνήτης Έρωτας! Κανείς δεν γλίτωσε από τον Έρωτα! Γλυκός και λυτρωτής μα και συνάμα δυνάστης και βασανιστής! Φιλόσοφος μέγας της Ζωής και του Θανάτου ομολογώ! Την ποίηση δεν τη φοβάμαι, τη νιώθω, τη χαϊδεύω, την ερωτεύομαι ,την αγαπώ, τη φιλοσοφώ και πιστά την υπηρετώ! Είναι άλλωστε γένους θηλυκό….το δικό μου «γίγνεσθαι»! Τους ανθρώπους φοβάμαι ώρες ώρες και πιο πολύ αυτούς που στο όνομα της αγάπης ορκίζονται! Την αγάπη φοβάμαι… τον έρωτα τολμώ… το θάνατο κατάματα κοιτώ…και θέλω να συνεχίσω να ¨πετώ¨ σαν ένας θηλυκός Ίκαρος στους ουρανούς της ποίησης, στο φως της ψυχής και στο σκοτάδι της αβύσσου! «Αν σου αρέσει η άβυσσος πρέπει να έχεις φτερά» (Νίτσε)* Το «αγχι-βασίην» που κατά τον Ηράκλειτο σημαίνει την ανάδυση του όντος προς ανώτερα επίπεδα* για μένα μόλις αρχίζει… Ώρα να πηγαίνω… *Πηγή: «Διαλεκτική Έρωτος και Θανάτου», Ιωάννης Δημόπουλος