Ο Αισχύλος είναι ο μεγαλύτερος δραματικός ποιητής της αρχαιότητας και το έργο του είναι διαχρονικό γιατί περιέχει θεμελιώδεις ιδέες που στηρίζουν τον ανθρώπινο πολιτισμό. Γι΄ αυτό και παραμένουν αγέραστες. Η δραματουργία του είναι τιτανική. Η γλώσσα ιεροκρατική και μεγαλόπρεπη, γεμάτη ποίηση και μεγαλείο, δίνει τεράστιο κοινωνικό και ανθρωπιστικό νόημα στην τραγωδία.
Οι Πέρσαι είναι το κήρυγμα του ελληνικού θριάμβου πάνω στους βαρβάρους, η νίκη της ελευθερίας επί της βίας. Γράφτηκαν και διδάχθηκαν το 472 π.Χ., οκτώ χρόνια μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, στην οποία και ο ίδιος ο Αισχύλος έλαβε μέρος, όπως και στο Μαραθώνα και αλλού βαισθανόταν δε μεγάλη περηφάνια για τη συμμετοχή του στους πολέμους εκείνους.
Ρίγος φιλελεύθερης έξαρσης και δημοκρατικής αρετής διαπερνά αυτή την τραγωδία. Η ήττα των Περσών περιγράφεται με το στόμα του νικημένου επιδρομέα, πράγμα που αποτελεί μεγάλο ποιητικό εύρημα. Και είναι ένα από τα μέγιστα γνωρίσματα του ελληνικού ανθρωπισμού, που σέβεται αλλά και λυπάται τον ηττημένο αντίπαλο.
Ο Τάσος Βουρνάς (1913-1990) γεννήθηκε στη Μεσσηνία, αλλά μεγάλωσε, σπούδασε κι έζησε στην Αθήνα. Το ενδιαφέρον του για τα γράμματα εκδηλώθηκε πολύ νωρίς, επίκεντρο δε των αναζητήσεων και του όλου έργου του ήταν η ελληνολατρία του. Υπηρέτησε σχεδόν όλα τα είδη του γραπτού λόγου. Εργάστηκε σε πολλές εφημερίδες, περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες κι έγραψε πλήθος βιβλίων, με κορωνίδα την εξάτομη ιστορία της νεώτερης και σύγχρονης Ελλάδας, έργο διαχρονικής αξίας. Επιμελήθηκε, προλόγισε και σχολίασε μεγάλη σειρά συγγραμμάτων ξένων περιηγητών και συγγραφέων για την Ελλάδα. Επίσης, κατά τη διάρκεια της χούντας, μετέφρασε, σχολίασε και προλόγισε πλήθος αρχαίων ελληνικών κειμένων, με διάφορα ψευδώνυμα, διότι, όπως γράφει ο ίδιος, το όνομά του ήταν τότε "καταραμένο". Πέθανε στην Αθήνα το 1990, σε ηλικία 77 ετών.
Αισχύλος (525 - 455 π.Χ.). Υπήρξε πολύ μεγάλος τραγικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας, ίσως και μεγαλύτερος απ όλους γενικά τους άλλους ομοτέχνους του. Ήταν επίσης αρχιτέκτονας, σκηνοθέτης και μουσικός. Από τα έργα του 67 χάθηκαν και μόνο 7 διασώθηκαν ("Προμηθέας Δεσμώτης", "Ικέτιδες", "Πέρσες" και "Επτά επί Θήβαις", καθώς και η τριλογία του υπό τον τίτλο "Όρέστεια" που περιλαμβάνει τα μερικότερα έργα: "Αγαμέμνων", "Χοηφόροι" και "Ευμενίδες"). Ο Αισχύλος διακρίθηκε σαν μαχητής στο Μαραθώνα και στη Σαλαμίνα. Πήρε εξάλλου, 13 πρώτα βραβεία από έργα του, εκτός από τα δεύτερα και τρίτα, που κατά καιρούς του απονεμήθηκαν σε αντίστοιχους διαγωνισμούς. Με το Αισχύλο η αρχαιοελληνική τραγωδία εξελίχθηκε, από τον αρχικό διθύραμβο, σε πολυπρόσωπη παράσταση και έφθασε στο μεσουράνημά της. Το ύφος του διακρίνεται για τη μεγαλοπρέπειά του, το όλο δε έργο του για το βάθος, την πρωτοτυπία στη μορφή και την ισχυρότατη φαντασία του μεγάλου ποιητή. Κατά γενική, σχεδόν, αναγνώριση ο Αισχύλος υπήρξε μέγας και, από κάθε άποψη, ασύγκριτος δημιουργός. Πέθανε από ατύχημα στη Γέλα της Σικελίας, σε ηλικία 70 ετών, και τάφηκε εκεί. Κατά σχετική ανεπιβεβαίωτη παράδοση, μια χελώνα, πέφτοντας στο κεφάλι του από ψηλά, τον σκότωσε. Στον τάφο του οι Σικελοί Έλληνες ανάγειραν μετά μνημείο, στο οποίο χάραξαν επίγραμμα, που το είχε φτιάξει ο ίδιος ο Αισχύλος, διαισθανόμενος ίσως πως το τέλος του πλησίαζε.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
