Η Μαρία Καραγιώργη συνεχίζει την καταγραφή της πορείας της μέσα στο επαναστατικό κίνημα της Αριστεράς στην Ελλάδα. Σε τούτο το βιβλίο καταγράφει το δραματικό βύθισμα της χώρας στον Εμφύλιο Πόλεμο και τη μετεμφυλιακή εποχή με όλες τις συνέπειες της ήττας. Καταγράφει τα βιώματά της ζωντανά, απλά, όπως η ίδια τα έζησε ως άτομο και με την άμεση συμμετοχή της σ` ένα σκληρό και άνισο αγώνα στον οποίο όμως θεωρούσε ότι είχε το ηθικό χρέος να τα δώσει όλα, ακόμα και τη ζωή της και ό,τι πιο αγαπημένο και πολύτιμο είχε. Είχε πολλές αναστολές, ώσπου ν` αποφασίσει να τα καταθέσει. Χρειάστηκε να γεράσει, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο, να βγει τελικά ζωντανή απ` αυτή την περιπέτεια. Χρειάστηκε να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις της και να έχει μεγάλη συμπαράσταση από συνεργάτες και οικογένεια για να τα βγάλει πέρα. Μας υποσχέθηκε, όμως, πως θα προχωρήσει τώρα χωρίς τα ταμπού και τις αναστολές που είχε, για να μπορέσει να καταγράψει τη σκληρή κι οδυνηρή πορεία της μέσα στη νέα πραγματικότητα που έζησε η πατρίδα μας μετά τον Εμφύλιο. Αν τα κατάφερε, θα το κρίνει ο αναγνώστης. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Η Μαρία Καραγιώργη - Γυφτοδήμου γεννήθηκε στις Μηλιές του Βόλου το 1918. Το 1936 μπήκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τότε οργανώθηκε στην κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδος. Συμμετείχε στις αντιδικατορικές εκδηλώσεις του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και γι΄ αυτό κηνηγήθηκε από την Ασφάλεια. Έμεινε ένα χρόνο στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ, εξορία στην Κίμωλο, απόδραση με την κατάρρευση του μετώπου τον Απρίλη του 1941 και άμεση συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
Τα χρόνια της φυλακής και εξορίας της φτάνουν τα δέκα. Τα χρόνια που ήταν στην παρανομία με ψευδώνυμα και παράνομα σπίτια φτάνουν τα οκτώ. Και οι μεταγωγές, τα κρατητήρια, τα στρατόπεδα, οι φυλακές και οι εξορίες που κατά καιρούς γνώρισε, πέρασε ή έζησε φτάνουν τα πενήντα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα