Στον τομέα των εφαρμοσμένων, κυρίως, επιστημών, η πληροφορία-γνώση είναι δυνατό να καταστεί περιττό φορτίο, όταν δεν χρησιμοποιείται έστω και σε περιορισμένη κλίμακα. Πολλές φορές μάλιστα, όταν αυτή η γνώση δεν αφομοιώνεται σωστά, μπορεί να καταστεί ακόμη και επιζήμια. Τα τελευταία χρόνια, η ταχύτητα πρόσληψης πληροφοριών είναι τόσο μεγάλη ώστε δεν επαρκεί η κριτική ικανότητα του ατόμου, όταν αυτή είναι ακαλλιέργητη, να τη μετατρέψει σε γνώση. Πιστεύοντας ότι χωρίς καλλιεργημένη κρίση δεν μπορεί να υπάρξει ορθή σκέψη, οδηγούμαστε στην αποδοχή ότι η άκριτη πληροφορία εμποδίζει την ανάπτυξη της σκέψης. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]