Ανώνυμος (Συγγραφέας)

Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Ανδοκίδης (Συγγραφέας)

Ο Ανδοκίδης γεννήθηκε λίγο πριν το 440 π.Χ. και ήταν γόνος ιστορικής οικογένειας της Αθήνας. Από νέος συνδέθηκε με πολιτικούς ομίλους της πόλης, εκδηλώνοντας μετριοπαθή αριστοκρατικά φρονήματα. Παρότι η πολιτική δραστηριότητά του δεν ήταν ιδιαίτερα έντονη, κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε σκάνδαλα, εξορίστηκε και έζησε για πολλά χρόνια στην Κύπρο, όπου απέκτησε περιουσία και συνδέθηκε φιλικά με ισχυρά πρόσωπα. Ο Ανδοκίδης έφυγε από την Αθήνα και πέθανε, άγνωστο πότε, σε ξένη χώρα.

Ευάγγελος Π. Παπανούτσος (Επιμέλεια)

Ο Ευάγγελος Παπανούτσος γεννήθηκε το 1900 στον Πειραιά. Σπούδασε στα πανεπιστήμια Αθηνών, Βερολίνου, Τυβίγγης και Παρισίων. Διετέλεσε διδάκτωρ της Φιλοσοφίας, του γερμανικού Πανεπιστημίου της Τυβίγγης. Και "τιμής ένεκεν" διδάκτωρ του Δικαίου, του σκωτικού Πανεπιστημίου του Αγίου Ανδρέου. Η συμβολή του στη λειτουργία και στην ανακαίνιση της Ελληνικής Παιδείας είναι πασίγνωστη. Υπηρέτησε την εκπαίδευση από το 1920, και ως εκπαιδευτικός πέρασε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας, έως ότου (μετά την απελευθέρωση της χώρας) διορίστηκε γενικός διευθυντής και αργότερα (1950 και 1963) γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας. Δίδαξε επί 20 χρόνια φιλοσοφία, ψυχολογία και παιδαγωγικά στον μορφωτικό σύλλογο "Αθήναιον". Διετέλεσε αντιπρόεδρος του "Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου" και βουλευτής επικρατείας στην πρώτη Δημοκρατική Βουλή. Με τη διεύθυνσή του δημοσιεύτηκαν 15 τόμοι του Περιοδικού "Παιδεία" (1946-1961) και 100 τόμοι Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, έκδοση Ι. Ζαχαρόπουλου (1954-1958). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει δεκάδες βιβλία, όχι μόνο στην ελληνική, αλλά και στη γερμανική, την αγγλική και τη γαλλική. Πέθανε το 1982.

Παναγής Λεκατσάς (Μεταφραστής)

Παναγής Λεκατσάς (1911-1970). Ο Παναγής Λεκατσάς γεννήθηκε στην Ιθάκη, στο χωριό Καλύβια της επαρχίας Σταυρού, γιος του Γεωργίου και της Μαριγώς. Προερχόταν από φτωχή και πολύτεκνη οικογένεια. Από νωρίς έδειξε ενδιαφέρον για τα γράμματα, ειδικότερα για την αρχαία ελληνική και τη ρωμαϊκή ιστορία, κλίση που ενθάρρυνε η μητέρα του και ο θείος του Γεράσιμος Λεκατσάς. Από το 1920 και για δύο χρόνια έζησε στην Αυστραλία, όπου είχε συγγενείς. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα γράφτηκε στο Γυμνάσιο της Λευκάδας. Ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά μαθήματα στην Κέρκυρα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου δεν αποφοίτησε αν και έφτασε ως τις πτυχιακές εξετάσεις. Το 1933 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο Συμβολή στη διαλεκτική ιστορία της φιλοσοφίας και δύο χρόνια μετά η πρώτη και μοναδική ποιητική συλλογή του Απολλώνια. Πραγματοποίησε εθνολογικές, κοινωνιολογικές, λαογραφικές, θεατρολογικές, φιλοσοφικές και θρησκειολογικές μελέτες, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση, κυρίως από έργα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων. Από το 1936 ως το 1943 συνεργάστηκε με το περιοδικό Νέα Εστία. Συνεργάστηκε επίσης με τα Νεοελληνικά Γράμματα (1938-1940), τον Ανταίο (1949-1950), την Καινούργια Εποχή του Γιάννη Γουδέλη, Επιθεώρηση Τέχνης, το Θέατρο (1961-1966) και τις εφημερίδες Ελεύθερη Ελλάδα (όργανο του Ε.Α.Μ.), Ο Ρίζος της Δευτέρας (1946-1947) και Μάχη, ενώ συνεργάστηκε επίσης στις συλλογικές εκδόσεις Λεξικόν Κοινωνικών Επιστημών (1958), Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς (1963) και Νεοελληνική Εγκυκλοπαίδεια Χάρη-Πάτση (1964). Το 1939 παντρεύτηκε την πιανίστα Δήμητρα Δημητριάδη, από την οποία πήρε διαζύγιο το 1947 και το 1961 παντρεύτηκε τη συγγραφέα Εύα Βλάμη. Ο ιδεολογικός προσανατολισμός του στο χώρο της Αριστεράς διαμορφώθηκε κυρίως κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου, οπότε διώχτηκε και φυλακίστηκε. Πέθανε στην Αθήνα από εγκεφαλική θρόμβωση. Μετά το θάνατό του η Εύα Βλάμη επιμελήθηκε της έκδοσης του έργου του Διόνυσος. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Παναγή Λεκατσά βλ. χ.σ., «Λεκατσάς Παναγής», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 5. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986, Χωρεάνθης Κώστας, «Χρονολόγιο Παναγή Λεκατσά (1911-1970)», Διαβάζω 166, 22/4/1987, σ.8-13 και «Παναγής Λεκατσάς (Στοιχεία βιογραφίας)», Χρονικό ΄71, σ.30-31. Αθήνα, έκδοση του Καλλιτεχνικού Πνευματικού Κέντρου Ώρα, 1971. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Ευάγγελος Ανδρουλιδάκης (Μεταφραστής)