[...] Ας εξετάσουμε τι θα μπορούσε να πει κανείς για την αγωγή των ελεύθερων παιδιών και ποια μέθοδο ακολουθώντας θα μπορούσαν αυτά να γίνουν σπουδαία. Ίσως θα ήταν καλύτερο να αρχίσουμε πρώτα από την καταγωγή. Εγώ, λοιπόν, θα συμβούλευα αυτούς που επιθυμούν να γίνουν πατέρες ένδοξων παιδιών να μη συζούν με τυχαίες γυναίκες, εννοώ δηλαδή τις εταίρες και τις παλλακίδες. Γιατί οι ντροπές της κακής καταγωγής ακολουθούν συνεχώς σε όλη τους τη ζωή όσους είναι από κακή γενιά, είτε από την πλευρά του πατέρα είτε από την πλευρά της μητέρας, και είναι εύκολο να τις εκμεταλλευτούν αυτοί που θέλουν να τους κατηγορούν και να τους προσβάλλουν. Και βέβαια ήταν σοφός ο ποιητής που λέει: `Όταν η βάση της γενιάς δεν στηριχθεί σωστά, αναγκαστικά θα δυστυχούν οι απόγονοι`. [...] (Από την έκδοση)

Ο Πλούταρχος γεννήθηκε στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας περίπου το 45μ.Χ. Καταγόταν από εύπορη αριστοκρατική οικογένεια κάτι που τον βοήθησε ν` ακολουθήσει ανώτερες σπουδές και να εμπλακεί σε αυτοκρατορικούς κύκλους της Ρώμης. Το 67 μ.Χ. μεταβαίνει στην Αθήνα για να φοιτήσει στην Πλατωνική Ακαδημία. Εκεί διατηρεί επαφές με στωικούς και αριστοτελικούς, και διαμορφώνει ένα ιδιότυπο φιλοσοφικό υπόβαθρο.
Πίστευε ότι τα ατομικά χαρακτηριστικά είναι αυτά που καθορίζουν τη μοίρα του ανθρώπου και της κοινωνίας του.
Θεωρείται ο μεγάλος βιογράφος της αρχαιότητας. Τα έργα του Πλούταρχου χωρίζονται σε τρεις διαφορετικές ενότητες: Τα `Ηθικά`, τους `Βίους Παράλληλους` και τα `Αίτια/Ερωτήματα`. Τα `Ηθικά` είναι τα πρώιμα έργα του και έχουν διδακτικό ύφος.
Στα `Ηθικά` ανήκει και το `Περί Παίδων Αγωγής` το οποίο αποτέλεσε σχολικό εγχειρίδιο για πολλούς αιώνες και οι οδηγίες-συμβουλές που περιλαμβάνει χαρακτηρίζονται από μια διαχρονικότητα που εκπλήσσει ακόμα και τον σύγχρονο αναγνώστη.
Το έργο του Πλούταρχου άσκησε τεράστια επίδραση σε πολλές μεταγενέστερες προσωπικότητες της ιστορίας όπως του Σαίξπηρ, του Ρουσσώ, του Γκαίτε, του Ναπολέοντα και του Καβάφη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]