Κάποιος που θα επιχειρήσει να μιλήσει περί βλακείας, διατρέχει σήμερα τον κίνδυνο να βρει ποικιλοτρόπως τον μπελά του· είναι πιθανό να του καταλογιστεί αμετροέπεια, μπορεί μάλιστα να του καταλογιστεί ακόμη και υπονόμευση της σύγχρονης εξέλιξης. Εγώ ο ίδιος είχα γράψει κιόλας πριν από αρκετά χρόνια: «Αν η βλακεία δεν έμοιαζε σε τέτοιο βαθμό ώστε να συγχέεται με την πρόοδο, το ταλέντο, την ελπίδα ή τη βελτίωση, δεν θα επιθυμούσε κανείς να είναι βλάκας». Αυτό συνέβη το 1931· και κανείς δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει ότι και έκτοτε ο κόσμος έχει γνωρίσει πρόοδο και βελτίωση! Έτσι βαθμιαία προκύπτει αναπότρεπτα το ερώτημα: Τι είναι στ' αλήθεια η βλακεία; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο Ρόμπερτ Μούζιλ γεννήθηκε το 1880 στο Κλάγκενφουρτ της Αυστρίας. Σπούδασε αρχικά σε στρατιωτική σχολή, αλλά αργότερα ενδιαφέρθηκε για τη μηχανολογία. Το 1901 πήρε το πτυχίο του μηχανολόγου. Σύντομα στράφηκε προς τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία και την πειραματική ψυχολογία. Το 1908 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της φιλοσοφίας, της φυσικής και των μαθηματικών. Την τριετία 1911-1914 εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος. Το 1911 παντρεύτηκε τη Μάρθα Μαρκοβάλντι. Το 1914 υπηρέτησε ως αξιωματικός στο ιταλικό μέτωπο, όπου και παρασημοφορήθηκε. Το 1919 εργάστηκε στο γραφείο τύπου του αυστριακού Υπουργείου Εξωτερικών. Το 1920 εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος. Το 1923 του απονεμήθηκε το βραβείο "Κλάιστ" για τους "Ονειροπόλους". Το 1924 του απονεμήθηκε το μεγάλο βραβείο των τεχνών της Βιέννης και το 1929 το βραβείο "Γκέρχαρτ Χάουπτμαν". Το 1938 κατέφυγε με τη γυναίκα του στη Ζυρίχη και από εκεί στη Γενεύη, όπου και πέθανε το 1942. Κυριότερα έργα του είναι τα μυθιστορήματα "Οι αναστατώσεις του οικότροφου Ταίρλες" (1906) και "Ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες" (1930-1943), που έμεινε ημιτελές. Οι νουβέλες "Δεσμοί" ("Η τελείωση του έρωτα" και "Ο πειρασμός της σιωπηλής Βερόνικας") (1911), "Οι τρεις γυναίκες" ("Η Γκρίτζα", "Η πορτογαλίδα", "Η Τόνκα") (1924) και "Ο Βίντσεντς και η φίλη των σημαντικών ανδρών" (1923).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
