Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604369287
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Λόγος περί της καταγωγής και των θεμελίων της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων (1754)
«Ας ενωθούμε», είπε ο πλούσιος, «για να προφυλάξουμε από την καταπίεση τους αδυνάμους, να συγκρατήσουμε τους φιλόδοξους και να εγγυηθούμε στον καθένα την κατοχή αυτού που του ανήκει».
Η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, το δεύτερο από τα τρία μεγάλα αιτήματα της Γαλλικής Επανάστασης στο απόγειο του Διαφωτισμού, ήταν μια κατάσταση που –με ελάχιστες εξαιρέσεις– ο πολιτισμός ποτέ δεν είχε καταφέρει να πλησιάσει. Σχεδόν μισό αιώνα νωρίτερα, το 1754, ο Ζαν-Ζακ Ρουσό είχε ανταποκριθεί στην πρόκληση να μπει στην καρδιά του κοινωνικού προβλήματος, παραθέτοντας τα αίτια της εδραίωσης της ανισότητας ως θεμελιακό (και ανυπέρβλητο;) χαρακτηριστικό των κοινωνικών συστημάτων, όπως αυτά διαμορφώθηκαν στο πέρασμα των χρόνων· κι από πολλές απόψεις η ανάγνωση της φλογερής πραγματείας του Περί ανισότητας παραμένει σήμερα εξίσου διαφωτιστική όσο τότε, ένα μνημείο σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής σκέψης.
Ο Ζαν-Ζακ Ρουσό (1712-1774), φιλόσοφος, βοτανολόγος, συνθέτης και μορφή του γαλλικού Διαφωτισμού, παραμένει εξέχουσα φιγούρα στην ιστορία της φιλοσοφίας τόσο λόγω της συμβολής του στη διαμόρφωση της πολιτικής φιλοσοφίας όσο και λόγω της επιρροής που άσκησε η πρωτοποριακή του σκέψη σε μεταγενέστερους διανοητές. Παρότι ο Ρουσό πίστευε από τα μέσα του 18ου αιώνα πως η συνύπαρξη των ανθρώπων με όρους ελευθερίας και ισότητας δεν είναι αδύνατη και προέτασσε τη δημιουργία πολιτικών θεσμών που επιτρέπουν τη συμβίωση σε μια κοινωνία με αυτάρκη μέλη, παρουσιάζεται ωστόσο σταθερά απαισιόδοξος για το αν η ανθρωπότητα θα καταφέρει ποτέ να απαλλαγεί από την καταπίεση, την αποξένωση και την ανελευθερία.
Jean - Jacques Rousseau (1712-1778). Εξ αιτίας της άτυχης παιδικής ζωής του εγκατέλειψε 16 ετών το καλβινιστικό σπίτι του στη Γενεύη και προσεχώρησε στον Καθολικισμό. Δεν είχε ποτέ συγκροτημένη εκπαίδευση, οι γνώσεις του όμως υπερεπαρκούσαν ώστε το 1742 να δουλέψει στο Παρίσι ως ιδιωτικός δάσκαλος σε σπίτια ευγενών. Ο Ρουσώ γνωρίστηκε με τον Diderot, για του οποίου την "Εγκυκλοπαίδεια" έγραψε άρθρα μουσικής θεωρίας. Ζούσε ανύπαντρος με την Therese Levasseur, με την οποία είχε 5 παιδιά που μεγάλωναν σε ορφανοτροφείο. Επειδή καταδικάστηκαν τα γραπτά του από τον επίσκοπο του Παρισιού και κινδύνευε να φυλακιστεί, εγκατέλειψε ο Ρουσώ το Παρίσι και εγκαταστάθηκε για αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, από το 1762 στην Ελβετία και κατά τα έτη 1767-1770 στην Αγγλία.
Στην πολιτική φιλοσοφία του ζητούσε ο Ρουσώ ίδια δικαιώματα για όλους τους πολίτες, με δημοκρατική διακυβέρνηση και κοινωνικό έλεγχο. "Οι άνθρωποι γεννιώνται καλοί από τη φύση τους και διαφθείρονται από την κρατούσα εκκλησία, την κακή παιδεία και τις κρατούσες οικονομικές συνθήκες. Ο μόνος δρόμος για να βελτιωθούν είναι να αφεθούν ελεύθεροι". Το έργο του "Du contrat social" (1762), το οποίο ανήκει στα θεμελιώδη έργα υπέρ της σύγχρονης δημοκρατίας, περιέχει τις αρχές της κοινωνικής θεωρίας του Ρουσώ, στην οποία είναι απαραίτητος ο πολιτικά υπεύθυνος πολίτης. Σε ανάλογο βαθμό επηρέασε τις μετέπειτα εξελίξεις και η εκπαιδευτική θεωρία του.
Ο Ρουσώ συνέθεσε έργα συμφωνικής μουσικής και έγραψε μυθιστορήματα, τα οποία επηρέασαν τη λογοτεχνία της εποχής του. Θεωρείται ότι προετοίμασε με το φιλοσοφικό του έργο το δρόμο για τη γαλλική επανάσταση.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
