Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789608154612
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Μείζων συγγραφέας της σύγχρονης ρωσικής λογοτεχνίας, ποιητής, μεταφραστής και μυθιστοριογράφος, ο Μπορίς Παστερνάκ (1890-1960) είχε μια μοίρα έξω από τα συνηθισμένα. Τη ζωή του διέτρεξαν οι ιστορικές ανακατατάξεις της εποχής του, αλλά και παθιασμένη αφοσίωση σε εκ διαμέτρου αντίθετα αντικείμενα. Ο Τολστόι, ο Σκριάμπιν και ο Ρίλκε ήταν μεταξύ των δημιουργών που συναναστρέφονταν οι γονείς του (ο πατέρας του ήταν ζωγράφος και η μητέρα του πιανίστα). Αφού εγκατέλειψε πρώτα τη μουσική και στη συνέχεια τη φιλοσοφία, ο Παστερνάκ ανακάλυψε ότι ήθελε να αφιερωθεί στη γραφή. Οι ποιητικές συλλογές του αποκαλύπτουν την πρωτοτυπία του ταλέντου του και εδραιώνουν τη φήμη του. Στο μεταξύ η ρωσική επανάσταση τον συγκλονίζει, σκέφτεται πως είναι η ύστατη ελπίδα της ανθρωπότητας. Στη δεκαετία του τριάντα μεταφράζει κυρίως ποιητές όπως ο Γκαίτε, ο Σαίξπηρ, ο Σέλεϋ, ο Κητς και ο Βερλαίν.
Το 1945 ο Παστερνάκ αρχίζει να γράφει τον `Δόκτορα Ζιβάγκο`. Με αυτό το εμβληματικό μυθιστόρημα που απαγορεύτηκε για καιρό στη Σοβιετική Ένωση και εκδόθηκε αρχικά στην Ιταλία, το 1957, θα πάρει ένα χρόνο μετά, το 1958, το βραβείο Νόμπελ που όμως εξαναγκάστηκε να αποποιηθεί. Με τη βιογραφία αυτή, ο Ανρί Τρουαγιά αποκαθιστά, πέρα από τη συμβατική εικόνα, το οικουμενικό όραμα ενός πολύ μεγάλου συγγραφέα φωτίζοντας τη διαδρομή του σε μια χώρα που βρίσκεται πάλι σήμερα στο επίκεντρο της επικαιρότητας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Ανρί Τρουαγιά (1911-2007), μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, γεννημένος στη Μόσχα, έγινε κυρίως γνωστός ως συγγραφέας μυθιστορημάτων και βιογραφιών. Μετά τη ρωσική επανάσταση, η οικογένειά του εκδιώχθηκε από τη Ρωσία -ο πατέρας του ήταν πλούσιος έμπορος-, και μέσα από πολύ δύσκολες συνθήκες, από τη Μόσχα στον Καύκασο, την Κριμαία, την Κωνσταντινούπολη και τη Βενετία, κατέφυγαν τελικά στο Παρίσι το 1920. Ο Ανρί σπουδάζει σε γαλλικό σχολείο, στο Λύκειο Παστέρ του Νεϊγί, και ολοκληρώνει τις σπουδές του στα νομικά. Παίρνοντας τη γαλλική υπηκοότητα, κατατάσσεται στο στρατό. Πριν ακόμα απολυθεί, το 1935, εκδίδεται το πρώτο του βιβλίο, "Faux jour", που κερδίζει το βραβείο λαϊκού μυθιστορήματος ("Prix du Roman populiste"). Ακολουθούν τα έργα "Le Vivier", "Grandeur nature", "La Clef de voute", το βραβείο Max Barthou της Γαλλικής Ακαδημίας, το 1938, για το σύνολο του μέχρι τότε έργου του, καθώς και το βραβείο Goncourt την ίδια χρονιά, για το νέο του μυθιστόρημα "L΄ Araigne" ("Η αράχνη", ελλ. εκδ. Γρηγόρης, 1970, κ.ά.). Το 1940 αποσύρεται οριστικά από την εργασία του στη δημόσια διοίκηση για να αφιερωθεί στο γράψιμο. Το 1952 τιμήθηκε με το Μέγα Βραβείο Λογοτεχνίας του Πρίγκιπα του Μονακό, και το 1959 έγινε δεκτός στις τάξεις της Γαλλικής Ακαδημίας. Άλλα γνωστά έργα του είναι: "Terrible tsarinas" (1998), "La fille de l΄ ecrivain" (2001), "Marina Tsvetaeva" (2001), "L΄ Etage des bouffons" (2002). Πέθανε στο Παρίσι στις 2 Μαρτίου 2007.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
