Η Αρκαδία είναι ένας από τους γοητευτικότερους τόπους της ελληνικής γης. Δρυμαία ήταν το πάλαι ποτέ όνομά της, απ’ τις πολυάριθμες δασικές εκτάσεις βελανιδιάς, αληθινό διατηρητέο μνημείο φύσης! Τα πελασγικά γένη, που απομονώθηκαν στα βουνά της Αρκαδίας κατά τη διάρκεια των κατακλυσμών, θα διασκορπιστούν με το τέλος τους και θα αποικίσουν «άπασαν την Ελλάδα», κατά τον Στράβωνα (Γεωγ., Ε 221). Στη συνέχεια οι Αρκάδες ποντοπόροι και θαλασσοπόροι δημιουργούν αποικίες και αφήνουν δείγματα της διελεύσεώς των, σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Η Πάρος, «η λαμπρότατη των Παρίων πόλις», ευρισκόμενη στο κέντρο των Κυκλάδων, έγινε το «μήλον της έριδος» πολλών, που την κατέκτησαν κατά την διαδρομή των αιώνων. Γι’ αυτό και οι διαδοχικές ονομασίες της. Η αποίκισή της από τους Αρκάδες το 800 π.Χ., ο δυναμισμός των αποίκων, ίσως και οι συγκυρίες, ήταν οι αιτίες του οριστικού της ονόματος. Είναι το όνομα του Αρκάδα Πάρου, του γιου του Παρράσιου, ενός απ’ τους αυτόχθονες έλληνες βασιλείς της αρχαίας Αρκαδίας, άποψη που υποστηρίζει ανάμεσα σε πολλούς άλλους και ο Αριστοτέλης.
Πρόθεση του συγγραφέα είναι ο αναγνώστης να απολαύσει μέσα από την διαδρομή αιώνων την κινητικότητα των Αρκάδων, το στέριωμα και την προκοπή τους στους τόπους όπου ρίζωσαν, όπως η Πάρος, και εν τέλει να στοχαστεί την μυθολογία, την ιστορία και τους τόπους, με φόντο την σημερινή πραγματικότητα. Η ακάματη προσπάθειά του να μην αφήσει πηγή ή σχέση και λεπτομέρεια αναξιοποίητες θα του δώσει τη δυνατότητα παρουσίασης της αδιάλειπτης Αρκαδικής συνέχειας.
